Ключ— Клятва 262 калі яны зъмерзнуцъ, зробяцца як камяшкі цьвёрдымі. КЛЮ Ч м. прыляда да замыканьня i адмыканьня замка; ключ, ключи, кл/очны, клгочиць (заключыць i адключыць замок), кл/очнік-ніца, ключяр урадовец які лерпховуе кдючы; ключав/на, дзірачка ў замку да утыклньня ключа; аохпічн. ключ лдміністрятыўны падзел зямлі, воласьць, павет: „Заповеда Олег даты восем на корабль и по 12 гривень на ключь". Відаць вайскопая сіла Алега дзялілася на ключи паводле кругаколіц з якіх паходзілі ваяры. Да апошніх часаў у иле называлі ключом вялікі двор, які дзяліуся на фальваркі ui засьценкі. Есьць сьляды самаўрлдавакьня такіх ключоў, прыкл. ў Радзівілаўскіх дварох. Выбарны прадстаўн.к ад жыхароў ўсяго ключа, назывпуся кл/очвойт. кпюч м. крын/ца, крын/чнм. Крынічная вида. У крыніцу бяжы na вадзіцу. Арх. крынь, крыніе. К Л Ю Ч ЕВИ Н А ж. мейсца мокрае ад крынічнай вады; мачярына. К Л Ю Ш А, КЛ Ю Ш КА ж. кібк з крывой камлявінай да трыманьня; касло, каслд/к, каспмль. Ходзіць каспылямі папіраючысч (мабыць рас. „костыль", паходзіць ад названьня крывога дрэва касапля, касоплі, касапсліна, згэтуль i найменьне ракі Касапля рас. „Кас.пля."). Каслу к мой зламаўся. У нашага бацюшкі ракітавае касло з сярэбранай галоўкай, ходзіць папіраючыся ім. КЛЯНЧИТЬ чаго у кого, к/жкаць, княгаць. КЛЯТВА ж. бажод, прысяга, шлюбавоньне, зарок, праклун, кляношаньнс, кляцьбя. Баж ы цца кляноійыцца mmo ён гэтага не казпу. Я не п а б а ж у с я што гэтага ня было. Суд патрэбаваў каб сьведкі п р и с я г н ул i. Да прыняцьця п р и с яг i -не солдат. Ж ана мужу ш л юб у е вернасьць i послухмянасьць. Даў з а р о к Солью ня пщь гарэлкі. Налажыў на сябе з ар о к болью не хадзіць да іх. Кляне сьмяротным пр а к л ё н а м. Бацькаўскі пр а к л ё нпазбаў
Дадатковыя словы
бажбд, казпў, каслдік, ключавіна, кліочвойт, кліочны, кліочнік, крыніца, крынічнм, кіжкаць, назывпўся, пракл^н
5 👁