Золото—Зубрь
ЗОЛОТОДЪЛ м. майстар які выбарляе з золата розныя рэчы; залатяр.
ЗОЛОТУХА ж. адуродная хвароба якая выражаецца агульным недамаганьнем i падатлівасьцю да хвароб; шкрофул, шкрофул/чны; нужыць, нежытны.
ЗОЛОТОШВЕЙНЯ ж. майстэрня, дзе вышываюць золатам; гафтярня.
ЗОНА ж. грэцк. паяс зямлі, ўздоўж роўнадзенніка (экватара), зона.
ЗОНД м. лекар, сталёвы пруток з галоўкай да дасьледаваньня ран; шчупунь, шч_уп, шчупок.
ЗОНДИРОВАТЬ, шчупаць, вышчупываць.
ЗОНТ м. нямец. парасон, парасончык.
ЗООГРАФІЯ м. грэцк. апісаньне зьвяроў; зоогряфія.
ЗООЛОПЯ ж. грэцк. гісторыя жывёлаў; зоол£гія.
ЗООТОМІЯ ж. грэцк. анатомія жывёлаў; зоотомія.
ЗООФИТ м. грэцк. напоў зьвярок, напоў расьціна; жыва?д.
ЗРАЧОК м, зрэнка, зунка.
ЗРЪТЬ (зргью) дасьпеваць; сьпгць, сьпулы, сьпб'ласьць. Сьпелыя яблакі, груійьі, ягады. Нясьпелыя плады называюць зялёнымі, але ніколі сырымі.
ЗРЪТЬ (зрю) у бячыць, в/дзець.
ЗРЪН1Е cp. спасобнасьць, орган бачаньня; зрок, зрочны.
ЗРЪЛИЩЕ cp. відовішча.
ЗРИМЫЙ відомы, відзгоны.
ЗРИТЕЛЬНЫЙ, відоўны, відоўня.
ЗРИТЕЛЬ в/дзень.
ЗРЯЧ1И, відушчы, відучы, в/сны.
ЗУБРЬ зьвер, Bos ursus; жубр
Дадатковыя словы
відзгбны, відзень, відзець, вісны, жыва<?д, з^нка, н^жыць, сьп^лы, сьпбласьць, шкрофулічны, шчуп^нь
12 👁