Зоб—Золотить 214 З О Б м. ніжнпя часьць стравапраходу ў птушак, мясісты мяшок. дзе отрава нлоракае да пераходу ў жал уда к' у людзей i жывёлау йухліна на шыі; в ал о. ЗО В, кліч, кл/чны, кл/каць. ЗО Д ІА К м. грэцк. мысьлёвы пляс па ўсеГі акружнасыіі гаданога авароту зямлі кругом сонца, разьдзелены на 12 часьцей, якім прмсоблены знакі i назовы: баран (сакавік), бык (красапік), блізьнякі (травень) рак, асу, дзева, ваг/, скарпіён, стралец, казярог, ваўавік, рыбы; зодзіяк або зьвярь/нец. З О Д Ч Е С Т В О ср. навука i мастацтва будаваць будынкі; будаўн/цтва, архітэктура. ЗО Д Ч ІЙ м. будаўн/чы, дойлід. Слова дойлід, сустрач 'сццл ў пссьних: А у Турове, на мураве, тры дойліды цуркаўку стаўлялі;— а такжа у назовах тогюгрпфічных (в. Дойліаы каля Белаотоку, уроч. Дойлідаўка у Д зп, п., каля Гарманавіч i шм. інш.1). Есьць прозьвішчы— ДаПлюк, ДаГілевіч. Пры апраиоуиы бярвяна на брус, зчэсываньне гарбыля бзлькі з аднаго боку, вазывасцца дай.іяваньнем, дайлёўкай. Называюць такжа дайлёлжай або дыляй, дылёўкай паллвіну бярна, ці алпілаваны ад бэлькі толсты гарбыль яе. Карскі зллічае слова дойлід да слоу ўзятых з літоускли мовы. ЗО Л А ж. попел, прысок. Попел— астатак ад згараньня гаручых матэрый; прысок— попел у якім маюцца іскрынкі агия; гавормцца такжа прысок аб разсыпаных ў парашок асганках нябошчыка. ЗО Л И ТЬ бялізну, парыць у вадзе наваранай на попеле; лугавоць, ад луг— вывар попелу; жлукціць, жлукто— вада я пополам, завараная навалены мі камянямі. ЗО Л О В А ж. сястра мужа; залоўка. ЗО Л О Т О агульн. слав, золата, залаты, залацгць, залац/сты. ЗО Л О Т И Т Ь, пазлачоць. Стоўбікі тачоныя-пазла ноны я. Пазл а чаны кубак. Пазалотнік, майстар, які пазлачае
Дадатковыя словы
будаўніцтва, будаўнічы, ва^авік, вагі, залацісты, зьвярьінец, клікаць, клічны, літоусклй, нлбракае, ц^ркаўку
4 👁