Золото—Зубрь З О Л О Т О Д ЪЛ м. майстар які выбарляе з золата розныя рэчы; залатяр. З О Л О Т У Х А ж. адуродная хвароба якая выражаецца агульным недамаганьнем i падатлівасьцю да хвароб; шкрофул, шкрофул/чны; нужыць, нежытны. ЗО Л О Т О Ш В ЕЙ Н Я ж. майстэрня, дзе вышываюць золатам; гафтярня. ЗО Н А ж. грэцк. паяс зямлі, ўздоўж роўнадзенніка (экватара), зона. З О НД м. лекар, сталёвы пруток з галоўкай да дасьледаваньня ран; шчупунь, шч_уп, шчупок. ЗО Н Д И РО В А Т Ь, шчупаць, вышчупываць. ЗО НТ м. нямец. парасон, парасончык. ЗО О ГР А Ф ІЯ м. грэцк. апісаньне зьвяроў; зоогряфія. З О О Л О П Я ж. грэцк. гісторыя жывёлаў; зоол£гія. ЗО О Т О М ІЯ ж. грэцк. анатомія жывёлаў; зоотомія. ЗО О Ф ИТ м. грэцк. напоў зьвярок, напоў расьціна; жыва?д. ЗРА Ч О К м, зрэнка, зунка. ЗР Ъ ТЬ (зргью) дасьпеваць; сьпгць, сьпулы, сьпб'ласьць. Сьпелыя яблакі, груійьі, ягады. Нясьпелыя плады называюць зялёнымі, але ніколі сырымі. ЗР Ъ ТЬ (зрю) у бячыць, в/дзець. ЗРЪН1Е cp. спасобнасьць, орган бачаньня; зрок, зрочны. ЗР Ъ Л И Щ Е cp. відовішча. ЗРИ М Ы Й відомы, відзгоны. ЗРИ ТЕЛ ЬН Ы Й, відоўны, відоўня. ЗРИ Т ЕЛЬ в/дзень. ЗРЯЧ1И, відушчы, відучы, в/сны. З У Б РЬ зьвер, Bos ursus; жубр
Дадатковыя словы
відзгбны, відзень, відзець, вісны, жыва<?д, з^нка, н^жыць, сьп^лы, сьпбласьць, шкрофулічны, шчуп^нь
4 👁