fw ДЬвст— ДТло Д яву ля о такжа дзявуя г это г а нс ажэніш уж о дзсвым будзе да сьмерці. Пон на; За стол за твой сяду паваю, ў ложа твое лягу паннаю. ДЕВАТЬ* ДЕТЬ, дзявоць, д з р ц ь, падзоць, падзоў, западзуць, западзоўся—цца. ДЕД м. банька бадькі або маткі: дзед, дзедка, ДЗЯДД'ЛЯ, ДЗЯД\'К, дзядуня, дзядусь, дзб'духна, дзудаваць, дзудаўскі, дзядоўшчына. Слова'дзиды гавораць ишчэ у значэньні рас. „предки". Иашы дзяды гэтага не рабілі i мы рабіць ня будзем. Дзедаўская слава. ДЕЙСТВОВАТЬ, дзояць, дзойны, дзойнасьць, дзуйства, дзеяч, дзуячы, дзея. ДЕЙСТВИТЕЛЬНЫЙ, праўдзівы, праўдны, акуратпы; істотны, істав/сты, скутэчны, запроўдны. Аказаўся запраўдны недахват. Запраўдны сьвед ка. Запраўдны- гаспадар. Скутэчны спосаб. Innaвісты сын. Іставісты гаспадар знаіішоўся. /стаСьць сумная але праўдная. Істотныя прычыны. ДЕЙСТВІЕ ср. дзуйнасьць. чыннасьць, чын. ДЕЙСТВИТЕЛЬНО, запроўды, істотна, наўзопраўдзь, іставутна, запроўдна, Спраўдная золота. Запраўды камсу вам. Запраўды так будзе. Істотная прычына. Іставетная сАужба. Jcrnaвстнае здарзньне, не байка. ДЕЛАТЬ што., раб/ць, работа, работнік -ца, чын/ць, учь/нак, учын/ць, учынца, дзояць, спраўляць, спраўца. Справіў 'ты мне вялікую крыўду. Адапры акно, гляні на двор, А у тваім дварэ діі што дзеіцца? ' ' (Ром. 8— 9. 114.). ДЕЛИТЬ што, разадзіннць на часьці; дзял/ць, дзоляная, дзель, дзеля, дзялоньне, дзяліцьбо, дзяльба, дзялб'ж а, дзялянка, дзулены, дзульны, дзял/льшчык, дзяльб/т, дзяльн/ца, дзяльн/к, дзольчае, дзольчык. ДЕЛО прымета ад д з е я ц ь; спрява, спраўка. спряўца, спрлунік, спряўшчык. спрявіць, спраў