ДЪло— Еврей 168 ляцца. Не мая гэта справа. Гэта ўж о я го спр пука. Справа судовая. Ен спраўца ўсеіі г этап сира, вы. С и р а ў ні к, які видзе справы у канцалярыірэгістратар, „дЬловод". ДЪТИ ср. агулън слав. дзеці, дзяцёнак, дзяи/, дзіцяну, дзіцячы, дзутаваць, дзяц/нства, дзяц/ок, дзггн іца анат. тое што м а т к а. ДЪТИНА м. дзяцю к, дзяцю коўскі. ДЮЖИНА ж. лац. ням. дванадцаць або шэсьць пар; тузін, тузіновы, тузінковы, тузінавяць; двош асьцень, двошасны, дваштак. Даўней у нас лічылі не на дзясяткГ i сотні, а на ш а ст а к i i к оп ы. Зам. цяперашняга дзясатка лічэбнай адзінкай была капа, якая дзялілася на паўкопкі, паўкопак меў пяць шасьнёў, шостак, шаспіакоў', шастак дзяліўся на два траякі. дюйм м. ням. цаля, цалёўка, цалявгщь. ДЮНЫ ж. ням. прыморскія сыпучыя іія с к і; качагоры. ДЯДЯ, м. брат, бацькі, дзядьзка, дзядзенька; жонка бацькавага брата дзядзіна, маткі сястра— цётка. ДЯТЕЛ м. птах. Picus, дзяцел. Дзяцел доўганосы. Xrno-б аб дзятлу ведаў, каб не яго даўгі нос. Е. ЕВА, хроснае імя; Еўга, Еўка, Еўця, Яўціся. ЕВАНГЕЛІЕ, навука Хрыста або Новы Закон; Эвянгельля. ЕВНУХ м. тур. скапец, старж у гарэме; кастрднец. ЕВРЕИ, найме сэміцкай народнасьці; габряй, габрдискі, габряі; юд, юдка, ю дзька; ж ы д— оўка, ж ы доўскі. Г а б р а й, габрайскі слова кніжнае; ю д, юд к а, вядомы з песень