Гнать— ДЬвствонник 166 ДУШЕУБІЙСТВО, душ абойства. ДУШЕЦЪЛЕБНЫЙ, душагойны. ДУШ м. франц. абліваньне сыцодзёнай вадон; прыш, прышн/ца. ДУЭЛЬ м. франц. бой адзін на адзін; двубой. ДУЭТ м. франц. двосьпеў. ДЩЕР, ДЩИ ж. црк. дачка, дач к/; донька, доня. ДЫМ м. агулън. слав. дым,, дым/ць, дь/мна, дымавдты, дымакур;. сопат, сомар, сомарна, сапорыць; адгэтуль названьне саж ы -сапуха i сосу якi зьбіраецца у люльцы сопар, аб пагодзе кажуць: засапорылася зн. захмарылася; сапоры, цемнага колеру, буры. Вэнозную кроу называют» сапоркай у адрожненьне ад артэрыядьнай-жы1ў'/. Артэрыі-жылы\ вэны—сапоры. Сапорная кроу. Сапорная жылау зн. вэна ў якой цёмная, задымлёная, кроу. ДЫМОПРОХОД, м. дымаход, дымавалок. ДЫНЯ ж. Cucumis Melo мэлён. ДЫРЯ ж. дзірд, дз/рка, дзірявіна. дз/рыць, дзірлвы, дзіравдты, дзірчосты, дзіравяты, дз/раўка, дз/рыц.ь. дзірявіць, дзіроць, дзіракрут, дзірабой, дзіракол, дзірасьцунь, дзірасьц/ць, дзірмць, дзірло. ДЫШАТЬ, дб/хаць, дыхнуць, ды хаецца, д ыханьне, дыхі, дыхавы, дыхн/ца, ды хаўка, аддыховае горла. ДЫШЛО» cp. ннм. аглабля да парнай упражы» дышаль, аглабунь. ДЬЯВОЛ м. бес, чорт, дьябал, нячысьцік. мурат. ДЬЯК м. дзяк, дзякоўскі. ДЪВА ж.у дзува, дзуўка, дзяв/ца, дзявоцтва, дзявоцкіі, дзявуе, дзяўче/на, дзуўчына, дзяучоты, дзеўчы ць; понна, паненка. ДЪВСТВЕННИК — ЦА, язевы, дзувая, дзева воць, д зя в ул ь--л я; дзяв/часьць, дзяв/чная. Хоць старая, a яшчэ ć з e в а я, 0 з я в у е да сьмерці