iły рн— Душераст.
ДУРНОЙ, ня добры; благі, бдыдк/, нягодны.
ДУТЬ, дунь, дзьму, дую, дзьмухавь; в/яць.
ДУТИК м. шкляннаи або мэталічная пацерка; бульчок, бульчятка. Бульчастыя пацеркі. Бульчатку разціснуў пальцамі.
ДУТЬСЯ, выказываць свае нездаволеньне гмь/рыцца, супіцца, насупіцца, дзьмуцца, Госьцю ня дзьміся, etUy што у місе. дуляцца/ надулены, дуляецца. (Эіішышкі).
ДУНОВЕНІЕ ср. тхнуньне, подых, подзьмух.
ДУХ м. агульн. слав., дух, духі, духовы, духовасьць.
ДУХОВНЛЯ* пісаны дакумант аб распарадку маетнасьці на прыпадак сьмерці; запавічная, запавучная грамата, запавучываць, запавгчыу— чыла
Дадатковыя словы
бдыдкі, віяць, гмьірыцца, дзьм^цца, дуляццаі, запав^ч, запав^чываць, тхн^ньне
25 👁