Дет—Дикярь 1 \НДЕТАЛЬ ж. франц. часы ii ui драбніцы при мастацкай апрапоўцы цзлага: драбн/ца. ДЕФЕКЦІЯ ж. лац. паш коджаньне, надпсавяньне, пан/шчаньне. ДЕФИЛИРОВАТЬ франц. прахадзіць цэрамашяльным ходам; дэф ілявлць, крочыць. ДЕФИНИЦ1ЯФранц, выясьнгньне, тлумачзньне. ДЕШЕВЫЙ, Т(7нны, т.ж нець, танн/нка, тлннасьць; дзушавы, дзгш ава, лзешаври, дзеш ав/зна, дзешав/ць, дзешав/на, дз шаука. ДЕШИФРИРОВАТЬ фр. шпю разьбіраць цифровав пісьмо, або умоунае; разчл/тываць, адшыфровы ваць. ДИВАН м. турэцк. ллука зазвычаП лбітан тканінаГі з ирыслонам; услон, тапчцн, канала. Даўнеіі тапчлны i услоны рабілі у нас шырокіе i абівалі. тканінап ці скурай, ноўсьцю наверх; к а н а л а мае з заду апорышча для плеч i поручы па каицох. ДИВЕРС1Я ж. франц. адвалока, адвод; адциганьне воражых сіл фалыпываП трывогай; клюдзьгя (ад „клюдзіць" блутаць сьлед). ДИВЕРТИСМЕНТ м. франц. наказ на ецэне з народнай гульбой; ігрь/шча, пягульба. ДИВИДЕНТ м. лац. часьць пры дзяленьні зыску; дывідэнт. ДИВО ср. агульн. слав, дз/ва, дз/уны, дз/унасьць, дз/ўна, дзів/ць, дзів/цца, дзівавяцца, дзівяк, дзівячыць, дзівячка, дзівуц, дзівосы, дзівосны. ДИДАКТИКА ж. грэцк. мзстацтна вучыць, даваць навучаньне; вучомніцтва, вучомецтва. ДИДАСКАЛ, прапаведнік або павучаючы пісьменьнік; вучмяг, вучмгц. ДИК1Й агульн. слав, дз/кі, дзічэць, дз/касьць, дзічыцца. ДИКАРЬ м. чалавек дзікі; дзікун, дзікунства, дзікунскі