Лилем—Дискані Д И Л ЕМ А ж. лац. адмена сылёгізму, з двох i болей умоўных заключэньняў, Прыкл.: Лгаць—Богу грашыць; прауду казаць - людней угнявіць; д ы л р ма, двотрап. Д И Л ЕТ А НТ ж. італьянск. чплавек які займа,ецца навукай або мастацтвам не па пряфэсыі а для забавы; дылетонт, верхахвот, верхахвоцтва. Д И Л И Ж А Н С м. франц. бал а гола, балаголка. Д И Н АМ И КА ж. грэцк. иавука аб руху пел, а б парушаючых сілах; дыняміка, сілавудзтва. ДИНАСТ1Я ж. грэцк. род, пакаленьне з якога выйшла некалькі йачіродіп нануючых аеоб; дыіш' стыя, род. Д И П Л ОМ м. грэцк. длрчад грамата; грамата на дастойнасьиь, маетнасычь; грамата або пасвведчаньне вышэйшай вучомнай уетановы па вучоиую ступеню або на найменьне: дыплом, громата. ДИПЛОМ АТ1Я ж. грэцк. спачатку изначала навуку аб старадаўных грачатах i дакуманглх, ципср азначае навуку аб ўзаемаадносінлх лзяржаў: дыплемоція, дыплёмот, дыплёматб/чны. Д И Р ЕК Т ОР м. лац. кіраўн/к, зьворхнік, ладорі дырзктар. ДИРЕКЦ1Я ж. лац. кіраўн/цтва, зьвофхніцтва, ладорства*, дырэкторыя. Д И РИ Ж И Р О В А ТЬ гав. ад муныцы, дырагавоць, дырыгонт, дырыгунцтва; кіравоць. ДИ СГАРМ ОН 1Я ж. грэцк. разгалосіца. ДИСЕНТЕР1Я ж. грэцк. крываван лякса; крывоўка. ДИСЕРТАЦ1Я ж. лац. невялікня вучомая права, якая мае на мэцс апраўдаць адну або некалькі вучоных домневак; досьлед, разважпньне. Д И С И Д Е НТ м. лац. чалавек другой веры, які непрызнас папуючай веры; чужаворнік, чужавур, дысыдэнт. Д И СК А Н Т, самы высока с паміж пеўчых галасоў; дышкант
Дадатковыя словы
дбмневак, дыплёматбічны, дырыг^нцтва, зьвбфхніцтва, кіраўнік, кіраўніцтва, лилем—дйскані, сілав^дзтва, чужав^р
2 👁