Дерзн— Десять ў паступках, ні у словах. Иўхрытны, няхрытіасьць, няхрыцьцю (ВітабшчЛ; зухвялы. ДЕРЗНОВЕН 1Е ср. няхрыць, нахр я плі засыпь ДЕРЗОСЛОВІЕ ср. аскірзуньне, грубш ьстза. ДЕРТЬ ж. лускп, астаткі ад абдзіраньня круп V них, лусянмх, грычанмх; ашак/. ДЕРЮГА ж. самая грубая тканіна з атрзпьпн; ??адно,,раднін7; зрубніна, зрзбішча, каструбіна, т& струбьбё;рубаў£, рубьбё. Kac тр у б i н у ткуць атропкаў лёну; з p э б ь б я з гісршых агрэбкаў на фабло; р а д н о тое-ж зрэбьбя але тканае рэдка; ' у 6 а ў ё, p у б ь б с кождая зрэбная або пакульнан каніна. ДЕРМО ср. усялякіе адпадкі, непатрэбш1 ына; друхлп, друхлядзь. ДЕРНУТЬ, скубнуць, торгкуць, турзнуць. ДЕРН м. верхні слой глебы густа наросши; дірдг?н дзірвансць, дзірвань/; дзярвуць, цьвярдзець тарсцьвець, станавіцца, надобным да дрэва ДЕСАНТ м. фр. негкл. воПска прывезенае на вадаплавах i высеўшае на бераг; вь/садка. ДЕСЕРТ м. франц. апошняя салодкая страва, икая падаецца насьля абеду ці вячэры; загдкі, за сдак. ДЕСКАТЬ, маўляў. ДЕСМОЛОПЯ м. грэцк, часьць анатоміі, навука л б жылах i зьвязках суета ваў цела; жылавуданьне. ДЕСНА ж. мясістая павалока каля споду зубоў: дзуслы, дзясло, ДЕСНАЯ ж. правая, прав/ца. ДЕСПОТИЗМ м. грэцк. самаволя ўлады; самаўлядзтва, дэспоть/зм. ДЕСТЬ ж. мера або лік паперы, 24 аркушы; л/бра. ДЕСЯТЬЛІН. дзусяиь, дзесяц/ць, дзясяты, дзясятак, дзясяцера, дзясятая, дзясяціць, дзееяцькротна, дзясятны, дзясятка, дзясятчык, дзясятчына, дзясятуха, дзясятаваць