Г раб— Г рандіозньт 134 ваць, рабунак; луп/ць, лупужа, лупгжнік. Аблупілі па дарозе, грабіць, грабужнік, грабежа. ГР А Б Л И ж. мн. ручная прылада да зграбаньня; складаецца з галоўкі у якой ад 10 да 16 зубоў i з доўгай ручкі грабавіла, грабаўя; граблі, rpaбельцы. Грабкі сталовыя „вилки", да браньня яды. Гр абзац ь, шарыць рукамі. Грабзнуў рукой na плячах. LUmo ты грабзаешся na паліцы. Грабзаецца, лёзе на zapy. Мядзьведзь грабзнуў лапай. Г Р А Б м. дрэва, белы.бук; бураст. Г Р А В ЕР м. ням. майстар які выразае рысункі для аддрукаваньня іх, на дрэве, медзі i інш; рытар, ры ц?ц— рытарскае далатцо; рыць, выразаць далатцом. Г Р А В Ю Р А ж. рыц/на. ГРА В ІЙ м. фр. буйны пясок; жв/р, грант. Г Р А Д У С м. лац. ступень. Акружнасьць або круг дзеліцца на 360 градусаў; градус. Г Р А Д А Ц ІЯ ж, разьбіўка, распадзел чаго на градусы, на ступені; градація, Г Р АД м. замерзшыя ў паветры дажджавыя кроплі: град, градзіна, градны, градовы, градабой. Г Р АД м. горад. ГР А Д О Н А Ч А Л Ь Н И К м. начальнік гораду; гарадшчы. ГР А Ж Д А Н ИН м. кожды чалавек які уходзіць у склад народу, зямлі, дзяржавы; грамадзянін, грамадзянскі, Грамадзянства, грамадзянскасьць. Г Р А М О Т А ж. уменьне чытаць i пісаць; граматнасьць, граматны. Г Р А Н А Т А ж. ням. гарматны разрыўны набой, пустая куля напоўненая порахам з устаўленым у сьвішч запалам; іраната. Г Р А Н АТ м. фрукт цёплых краёў Punica granatum гранат. Г Р А Н Д ІО ЗН Ы Й франц. вялічззны, аграмадны, урочы сты
Дадатковыя словы
б^раст, граб^жнік, жвір, луп^жа, лупіць, рыціна
13 👁