Горл—Гортань 130 ГОРЛИЦА ж. аджена галубоў Columba turtur; турок, стар, горліца, сінагорліца. ГОРЛАНИТЬ, зяпаць, галёкаць, крычяць, крыкач, зяпель, той, хто крычыць, зяпае. ГОРНИЦА, сьвятл/ца, пакой. ГОРНИЧНАЯ ж. пакаёўка. ГОРНОСТАИ зъвярок Mustella erminea; гарнастай. ГОРН, ГОРНИЛО ср. горан, гарно. ГОРН1Й, наўз горны, 'наўгорны, нагорны. ГОРОДИТЬ што} абнасіць агародай, плотам, тынам, наагул— клеціць, будаваць; гарадз/ць, гарадзьба, агарода, гарод агароджаны кавалак зямлі, гародчык малы гарод, кветнік. ГОРОД м. горад, гарадзк/, гараджянін. Даўнёй у нас разрожн/валі г о р ад i м е с т а, цяпер часта горад i мести прымаюць 'за адно i тое-ж i зьмешваюць; над словам, горад разумелі часьць гораду абнесеную агародай зямак, ням. Burg, местам называл! рэшта дамоў гораду. Зам. г о р а д, пішуць цяпер м е с т о пад уплывам польпічыны. Не люблю я места, па расійску—гораду бо надта-ж там цяснота i вялікі сморад (Бурачок). Калі ў XV j ст. уводзілі па гарадох у нас майборскае права, то адначасова істнавалі два суды па гарадох: грозкі г. зн. замковы, крэпасны i местскі г. зн. грамадзянскі, мяшчанскі. ГОРОСКОПШ ж. варажба паводле гвёздаў гараСКОПІЯ. ГОРОХ м. расьціна Pisum; гарох, гарохавы, гарошак, гарохавіны, гарохаўка, гарохавіна, гарошына. ГОРСТЬ, ямка далоні з пальцамі, мера чаго загорнутага аднэй далоньню i пальцамі; жм?ня, горсьць; загорнутае двумя горсьцямі— прь/гаршчы. ГОРТАНЬ ж. дыхавое горла з галоўкай або коуцікам, ад якога ідзе пакрываючы яго ў часе глытаньня язычок— горцік; ды хнш а