Г ип о х— Гладь ГИП 0Х0НДР1Я ж. грэцк. н і з ш а ступень мэляпхоліі, склоннасьць да задумлёнасі ці i чорных мысьляў; гіпохондрыя. ГИПС.1/. выкопнае, сярчана-кіслая ванна; иерапаленая яна разсыпаецца i лачна ўпівае валу, цьвярдзее i застыгае з вадоіі вельмі хутка; гіпс, гіпсовы, гІпсавлць. ГИРЛО cp. (горла), рачное усьця на якія рака падзеляецца пры ўлівайьніся ў мора; рыга, рыгвя. Нашы плытнікі пры усьці Дзьвіны разрожнююцьлагво ракі i рыгі, рыгвы яе (зраўняіі слова рыгаць выкідань вон праз горла страву, a такжа пацёкі валы рг.гі). ГИРЛЯНДА ж. фр. доўгі вянок; суплут, гірлянда. ГИРЯ ж. Brtra. Фунтовая, пудовая, вага, але i г/ра. ГЛАВА ж. старел, галавя, галав/ца, галоўка, галавушка, галаўня, галав/зна ГЛАВАРЬ, галавяр, галавлрскі, галавярства. ГЛАВНЫЙ, галоўны, галоўнасьць, галоўнік. ГЛАВНОКОМАНДУЮІДІЙ, галоўнакамяндуючы, ваевода. ГЛАВНОНАЧАЛЬСТВУЮІЦІЙ, галоўназьверхні, дыктятар. ГЛАГОЛ м. црксл. слова, мова. Грам. часьці мовы, адзел слоў якія выражаюць чыннасьць, стамовішча, трываньне; словачын, дзеяслоў. ГЛАДИТЬ, раўняць, выгладжываць матэрьял, тканіну пеглям (утюгом); пугліць. Пегель, гэта масыўны жалезны гірадаўгаваты трыкутнік з ручкай, каб нагрэць яго ўкідалі ў добра напаленую печ; асобная адмена пегля „з душой", калі не сам пегель наналялі ў печы, a некалькі яго „душ", якія начародна ўкладаліся у сярэдзіну пегля. ГЛАДЬ ж. асобны спосаб шыцьця, вышываньня, калі нітка кладзеіша каля ніткі гладка i роўна; лос, лосны шоў, вышываць пад лос