Падручны расійска-крыўскі (беларускі) слоўнік (1924). В. Ю. Ластоўскі

 ◀  / 846  ▶ 
Г ип о х— Гладь ГИ П 0Х0Н ДР1Я ж. грэцк. н і з ш а ступень мэляпхоліі, склоннасьць да задумлёнасі ці i чорных мысьляў; гіпохондрыя. ГИ П С.1/. выкопнае, сярчана-кіслая ванна; иерапаленая яна разсыпаецца i лачна ўпівае валу, цьвярдзее i застыгае з вадоіі вельмі хутка; гіпс, гіпсовы, гІпсавлць. ГИРЛО cp. (горла), рачное усьця на якія рака падзеляецца пры ўлівайьніся ў мора; рыга, рыгвя. Нашы плытнікі пры усьці Дзьвіны разрожнююцьлагво ракі i рыгі, рыгвы яе (зраўняіі слова рыгаць выкідань вон праз горла страву, a такжа пацёкі валы рг.гі). ГИ РЛ ЯН ДА ж. фр. доўгі вянок; суплут, гірлянда. ГИРЯ ж. Brtra. Фунтовая, пудовая, вага, але i г/ра. Г Л АВ А ж. старел, галавя, галав/ца, галоўка, галавушка, галаўня, галав/зна ГЛ АВАРЬ, галавяр, галавлрскі, галавярства. ГЛАВНЫ Й, галоўны, галоўнасьць, галоўнік. Г Л А В Н О К О М А Н Д УЮ ІД ІЙ, галоўнакамяндуючы, ваевода. ГЛ АВ Н О Н А Ч А Л ЬСТВУЮ ІЦ ІЙ, галоўназьверхні, дыктятар. ГЛ АГОЛ м. црксл. слова, мова. Грам. часьці мовы, адзел слоў якія выражаюць чыннасьць, стамовішча, трываньне; словачын, дзеяслоў. ГЛ АД И ТЬ, раўняць, выгладжываць матэрьял, тканіну пеглям (утюгом); пугліць. Пегель, гэта масыўны жалезны гірадаўгаваты трыкутнік з ручкай, каб нагрэць яго ўкідалі ў добра напаленую печ; асобная адмена пегля „з душой", калі не сам пегель наналялі ў печы, a некалькі яго „душ", якія начародна ўкладаліся у сярэдзіну пегля. ГЛ А ДЬ ж. асобны спосаб шыцьця, вышываньня, калі нітка кладзеіша каля ніткі гладка i роўна; лос, лосны шоў, вышываць пад лос
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

галав^шка, галавізна, галавіца, п^гліць, супл^т
4 👁
 ◀  / 846  ▶