Гигром - Гипотенуза 120 ГИГРОМЕТРЫ ж. грэцк. навука аб памеры вогкасьці иаветра; гігромдтрыя. ГИДРА ж, грэцк. баечны, водны многаловы зьмей; зло супроць якога німа сіюеабаў; гідра. ГИДРОЛОГ1Я ж. грэцк. навука аб складзе рожных вод; гідрол#гія, вадазнаўства. ГИК 'м. марок, рэдкаи смала да смоленьня вадаплаваў; дзёгаць, вяр. гильдія ж. ним. стан, цэх, ступень у цэху пркл. куйеіікім; г/льдзія. ГИЛЬЗА ж. иям., панирован, клееная, а часам бляшаная трубка да ракетаў i карабінных набояў; понаўка, понавень. ГИЛЬОТИНА ж. фр. прыбор да караньня сьмерцьцю; гільётына. ГИМНА31Я ж. грэцк. вучомная установа сярэдняй ступені, паміж нізшымі i унівэрсытэтам; гімнязыя. ГИМН м. грэцк. хвалебная несьня; гімн, хваласьпуў. ГИНЕКОЛОПЯ ж, грэцк. навука аб здаровым i хворым стане жаичыны; асобнасьці жаночагага арганізму; гінекалу'гія. ГИПЕРБОЛА ж. мат. грэцк. крывая лінія якаябы азначалася на паверхні галавы цукру (конуса— кучмени), калі яе разсячы збоку, простападна ўдоўж; вобля. ГИПЕРБОЛОИД мат. геомэтры ч пае цела твораиае аварачваньнем гінэрбалы; воблясьмень. ГИПОЛОГ1Я, ГИПГ1ИКА ж. грэцк. навука аб конях; кануўства, гіполёгія. ГИПОТЕЗА ж. грэцк. дапушчэньне, дагадка, домнеўка. ГИПОТЕКА ж. парука, заклад, парука закладапьнем маетнасьці; гіпотэка. ГИПОТЕНУЗА ж. грэцк. мат. старана простакутніка, супроцьлеглая простаму куту; наскос timida, укосьніца