На ягоным месцы цьвёрда трымалася знаёмая і зразумелая будаўнічая рошчына. Асфальт вярнуўся да нас у XX стагодзьдзі як тып дарожнага пакрыцьця. (С. Сокалаў-Воюш. Асфальт). Руск.: Новое - это хорошо забытое старое (Ашукин, Ашукина [1955] 1987: 238; Берков, Мокиенко, Шулежкова 2000: 330). УСЁ ЦЯЧЭ, УСЁ ЗМЯНЯЕ1ЩА (м я н я е ц ц а) гр. Та тгаита ре! ка\ ou5£v fjevei (лац. Та panta rhei kai ouden menei) - афарызм старажытнагрэчаскага філосафа Геракліта Эфескага (каля 554 - 483 да н. э.), ира што згадваецца ў дыялоге Краціл" (KpaxoXoq" каля 380 да н. э.) старажытнагрэчаскага філосафа ГІлатона (427-347 да н. э.): "Геракліт гаворыць, што ўсё рухаецца і нішто не застаецца на месцы, а яшчэ, параўноўваючы ўсё існае з цячэннем ракі, ён гаворыць, што двойчы табе не ўвайсці ў адну і тую ж раку" (402, а: "[Есократгц:] Аіуеі яои 'НракХешц on «navxa хуреТ каі ouSev jievei», каі лохацой pori drcsucaўcov та ovxa Aiyei toq «5ц eq t o v auxov лохацоу оіж av ёцРаітц»"); таксама ў дыялоге Тэатэт" (©eaixrjxoq" каля 370 да н. э.) яго ж: "Усё рухаецца і цячэ" (182, с: "[Еожрахтц:] KiveTxai каі pel, а; фате, та navxa"). □ У прыродзе / v грамадстве няма нічога стала, знікае адно, а на яго месцы з 'яўляецца іншае. Ш Жыццё і прырода і ўсе з'явы жыцця не знаходзяцца ў стане спакою і нерухомасці. Яшчэ старадаўні фэчаскі філосаф сказаў: "Усё цячэ і ўсё змяняецца", прычым усё гэта не абыходзіцца без барацьбы. (Я. Колас. На ростанях). А час той, куды ён, навошта спяшаецца? Гады прамільгнулі, Як хвіля адна. Усё, як той кажа, ідзе і змяняецца, I сёння я вуліцы той не пазнаў. (ГІ. Броўка. Прыгожая вуліца). Вось так, усё цячэ, усё мяняецца. Што было грахом, стала дабром. (А. Макаёнак. Дыхайце эканомна). Бог з ёй, з гісторыяй. Яе яшчэ не раз перапішуць. Медыцыну і тую перапісваюць. Усё цячэ, усё мяняецца. (I. Шамякін. Стары рамантык). — Як жа ж ты... Я ж помню: пагнаў цябе з дарогі яшчэ здаровага... Бачыў нават, як вы ў кусты шаснулі. — Было дзела, было... Я тады вас таксама здаровага бачыў. Усё цячэ, асабліва кроў... Усё мяняецца - саміх сябе не пазнаём... (П. Місько. Мора). Вось гэтыя раскапаныя катлаваны, траншэі, кучы цэглы і зямлі, недабудаваныя дамы раней здаваліся сімвалам вечнасці жыцця, у якім ніколі няма завяршэння, канца: усё мяняецца, будуецца, не стаіць на месцы. (У. Дамашэвіч. Камень з гары). - Ну дык што, кал» ты камандаваў дывізіяй! Ты дывізіяй, а я брыгадай, партызанскай. Усе мы некалі бьші рысакамі. Але гады ідуць, і ўсё мяняецца. (А. Кулакоўскі. Шасцітка). Танкі набліжаліся, і ён застыў, сціскаючы звязку гранат. Вось пярэдні... і зусім блізка, немцы крычаць і бягуць наўпрост. Маёр размахнуўся і кінуў гранаты. У гэты ж час нешта апякло яго, надоўга