ІІараўн.: Сказана — зроблена (Лепешаў, Якалцэвіч [1996] 2002: 355). Руск.: Сказано - сделано (Берков, Мокиенко, Шулежкова 2000: 450). С к у ч н о ж и т ь на э т ом с в е т е, г о с п о д а» Гл. М а р к о т н а ЖЫЦЬ НА ГЭТЫМ СВЕЦЕ, ПАНОВЕ. С л о в а - па л к а в о д з ец ч а л а в е ч а й с ілы = руск. Слово - полководец человечьей силы - афарызм з верша "Сергею Есенину" (1926) рускага савецкага паэта У.У. Маякоўскага (1893-1930): "Дрянь пока что мало поредела. Дела много - только поспевать. Надо жизнь сначала переделать, переделав - можно воспевать. Это время - трудновато для пера, но скажите вы, калеки и калекши, где, когда, какой великий выбирал путь, чтобы протоптанней и легше? Слово - полководец человеческой силы. Марш! Чтобы время сзади ядрами рвалось. К старым дням чтоб ветром относило только путаницу волос". □ Мастацкае і публіцыстычнае слова натхпяе людзей, дапамагае ім у цяжкія хвіліны, аказвае вялікі ўплыў на жыццё гром аде те а. Ш Газета-плакат "Раздавім фашыецкую гадзіну", на першай старонцы якой была напісана "Прачытай і перадай другому" знайшла месца ў баявым страі, стала словам-куляй, словам-штыком. Нехта сказаў, што слова — палкаводзец, што дзе не справіцца штык, там дапаможа слова. I мы імкнуліся словам памагаць беларускім партызанам, нашаму народу ваяваць супраць гітлераўскай навалы. (Вожык", 1971 г., № 12). *Адышоў, кануў беззваротна ў мінулае той час, качі "писатель пописывает, читатель почитывает". Пісьменніцкае слова стала палкаводцам чалавечай душы, а літаратура - агульнанароднай, дзяржаўнай справай. (Б. Сачанка. Быць вартымі вялікіх клопатаў). Руск.: Слово - полководец человечьей силы (Ашукин, Ашукина [1955] 1987: 321; Берков, Мокиенко, Шулежкова 2000: 458). СЛУЖЭННЕ МУЗАМ НЕ ЦЕРНІЦЬ МІТУСІ1І (СЛУЖЕНЬЕ МУЗ НЕ ТЕРПИТ СУЕТЫ) = руск. Служенье муз не терпит суеты — афарызм з верша " 19 октября" (1825) рускага паэта, пісьменніка і драматурга А.С. Пушкіна (1799-1837): "Служенье муз не терпит суеты; Прекрасное должно быть величаво: Но юность нам советует лукаво, И шумные нас радуют мечты... Опомнимся - но поздно! и уныло Глядим назад, следов не видя там". □ Літаратурная / ўвогуле мастацкая творчасць патрабуе адыходу ад будзённасці жыцця. Гаворыцца, калі чые-н. творы пазбаўляюцца мастацкай каштоўнасці з прычыны пагоні за грашыма, славай за кошт непатрабавальнасці да ўласнай творчасці. Ужываецца таксама на мове арыгінала. Ш Разоў колькі пачынаў