ВУСЬКІ, -аў, мн. л. ПацаЛунак. Hy, дзетка, буські сваю маму ў лоб, ато жалець ня буду. Слаўнае Мсцісл. БУТУВАЦЦА, дзеясл. Мардавацца, выбівацца з сіл. Бутуваўся, бутуваўся, пакуль давёў да дому свайго п'янага дзядзьку, аж сарочка мокрыя стала. Куркаўшчына Мсцісл. БУТЫЛКА, -i, ж. Бутэлечка, пляшачка. Пыныліваў вады ў бутылкі i пыставіў ны стале. Шарэйкі Касцюк. БУТЭЛКА, -i, ж. Бутэлька, пляшка. У ету бутэлку лезіць толькі адзін хунт красіну. Слаўнае Мсцісл. БУТЫЛЬКА, -i, ж. Бутэлька, пляшка. Атбіў рыльца ў бутэльцы. Мсціслаў. Калі будзеш дуць у пустую бутэльку, то там будзіць атгуківыцца, як. у званы. Пірагова Мсцісл. БУУТАЦЦА, дзеясл. Баўтацца, таўчыся, перашкаджаць. H i буўтайся ты пад руками Васілеўка Хоцім. БУХАНКА, -i, ж. Баханка, бохан, каравай хлеба. Пазычце-ка вы мне буханку хлеба, я заўтры сьпяку — тады аддам. Пірагова Мсцісл. БУЦІЯН, -а, м. заал. Бусел, бацян. Прыляцеў буціян, ну, цяпер вясна. Тур'е Чэрык. БУЦЯН, -а, м. заал. Бусел, бацян. Пы балоту ходзіць буцян. Пбалы Касцюк. Вясна ўжо, прыляцеў буцян. Баеўка Крыч. Для буцяна пылажылі ны бярозу старую бырану. Юшкавічы Раснян. Буцян, буцян, доўгі нос! Куды цябе чорт нанёс? Кокатава Мсцісл. ✓ БУЦЯНА, -ы, ж. Бацян. Буцяна зьвіла гняздо. Расна. БУЧЫЦЬ, дзеясл. Заліваць бялізну лугам [настоем з попелу]. Нада бучыць сяньні плацьця. Маластоўка Краснап. БУШМАК, -а, м. Башмак, абутак. Надзеў бушмакі с калошымі i ходзіць, ік барон. Касцюковічы. БУЯЦЬ, дзеясл. Бусаваць [буйна весяліцца, п'янстваваць]. Вн гуляя, буяя. Галынец Краснап. БШЧАШЦЬ, дзеясл. Абняць. Хлопец крэпка бшчапіў дзеўку i пуцулуваў. Палуж Краснап. БЫ, часц. Бы. Ты думай, як бы абіспечыцца к зіме драўмі. Пірагова Мсцісл. БЫВАЦЬ, дзеясл. Бываць, быць не адзін раз. Абыдзень у горадзі бываю. Мсціслаў. Як быў холыст, усюдых бываў, а як абабіўся, сядзіць кыла жонкі i ні вылазіць з хаты. Слаўнае Мсцісл. Абабкі растуць ny бярезьніку, i многа іх бываіць посьлі дажджу. Бяседавічы Хоцім. БЫГАБОЙЛІВЫСЬЦЬ, -i, ж. Багабойнасць. У цябе німа аніякай быгабойлівасьці. Касцюковічы. БЫГАТА, прысл. 1. Багата [у дастатку]. Няхай жывуць быгата. Дзісиакіта Мсцісл. 2. Шмат, многа. У яго быгата грошый. У клюбі людзей быгата. Горка Краснап. БЫГАТЫИ, прым. Багаты. А ў горыдзі на рынку п'ець худоба гарелку, а быгатый дзівіцца, чым худоба жывіцца. 3 нар. песні, М. Г. 85. Яўген дужа кысманогій, як відаць, быгатым будзя. Палуж Краснап. ВАГАТЫРЬ, -я, м. Багацей. Гардзей— багатырь на ўсё сіло: быгачы яго нет. Маластоўка Краснап. БЫГАТЫРЬКА, -i, ж. Багацейка. Ты ж быгатырка, у цябе ўсяго даволі. Царковішча Касцюк. * БЫГАЦЁЙ, -я, м. Багацей, багаты чалавек. Міхалка на ўсю дзяреўню быгацей, усяго хыпаіць. Слаўнае Мсцісл. БЫГАЦЬЦЕ, -я, н. Багацце. Ияма ў мяне ніякыга быгацьця — я бедны. Касцюковічы. БЫГАЧ, -а, м. Багач, кулак. У нашыга быгыча вельмі моцны парыбык. Міцькаўшчына Мсцісл. БЫГДАИ, прысл. Бадай, каб. Быгдай ты ськіс! Пушкова Касцюк. А быгдай бы цібе чэрці ўзялі — во пірыпужаў! Ушакі Чэрык. Быгдай села калодыю! Меншая Багацькаўка Мсцісл. БЫГЛАЙ, -я, м. Гультай, абібок. Мой Міхась цігаіцца, як быглай, хуць ты зь ім ды i дзелый, што хош. Добрае Мсцісл. БЫГЫУНЯ, -i, ж. Бажніца, месца, палічка для абразоў. Быгыўня длі таго i дзелыіцца, штоб ны яе іконы стакіць. Бяседавічы Хоцім. Я к прыгожа ўвыбрана быгыўня! Хвёдараўка Краснап. БЬІДАЙ, часц. Бадай, каб. А быдай ты згарэў, во напужаў! Старае Сяло Мсцісл. Быдай цябе маланка! Зоры Чэрык. БЫДЗЯГА, -i, ж. 1. бат. Бадзяга. Пы калодым, на дне ў возіры расьцець быдзяга, вазьмі яе высушы, i тады можна ныцірацца ат рыматызму. Хвёдараўка Краснап. Кы.іі ногі ломюць, дык нада напаріць быдзягі, што расьцець кыла речкі, ды церць ею ногі. Арцёмаўка Міласл. Нарві ў возірі быдзягі ды натрі ёю ногі ат ламоты. Слаўнае Мсцісл. Дыстань быдзягі, ныпар яе ŭ натрісь хырашо — увесь боль прайдзець. Маластоўка Краснап. 2. Валацуга. Уноў нейкі быдзяга ідзець. Добрае Мсцісл. БЫДЗЯК, -a, м. бат. Бадзяк агародпы i бадзяк польны. Быдзяк наўродзе дзядоўніка, вісокій, калючый куст, толькі калючкі драбней. Пірагова Мсцісл. БЫДЗЯКА, -i, м. [Той, хто бадзяецца, валацуга]. Еты быдзяка мне ўжо ныдаеў — быдзяіцца пы хатых. Касцюковічы. БЫДЗЯЦЦА, дзеясл. Бадзяцца, цягацца, валачыцца. Зь яго ўжо толку ня будзіць, бо ўжо пычаў быдзяцца ат хаты ды хаты. Добрае Мсцісл. Жыві ты ў мяне, до табе быдзяцца. Касцюковічы. БЫДЛЕ, -я, н. Быдла [скаціна], рагатая жывёліна. Надта худа яго быдлё. Касцюковічы. БЫДЛЯЦІНА, -ы, ж. 1. Худая жывёла. Пысьля зімы быдляціна нядужыя, ледзь ногі цігаіць. Зоры Крыч. 2. Худы, нягеглы чалавек. За нейкыга быдляціну пыйшла. Палуж Краснап. БЫДЫЛЬЛЁ, -я, н. Бадылле. Быдыльлё ета сыбярі ў калёсы, зывязём двору, там авечкі зьідзяць. Клясін Краснап. БЫЖАВОЛІЦЬ, дзеясл. [Непамерна многа хацець]. Быжаволіць хлопіц німаведыма чаго. Горкі Краснап