БРЫНДЫ, -аў, мн. л. Шырокія фалды, складкі. Мае рукавы ныстыяшчыя брынды, як у пупа. Слаўнае Мсцісл. Матка пріцапіла у плацьця брынды. Шумячы. Блузка пашыта з брындамі. Бель Мсцісл. Уго, якія брынды ў тваім плацьці! Пушкова Касцюк. БРЫНДЫБІЦЬ. Хадзіць без ніякіх заняткаў. До табе брынды біць, ты б штонебудзь рабіў. Нізкі Касцюк. Прівык брынды біць ны дзяреўні, а ды работы — ні-ні. Слаўнае Мсцісл. БРЫНДЫЦЬ, дзеясл. Брындаць, нічога не рабіць, хадзіць без заняткаў. Табе во, толькі брындыць пы дзяреўні з гармоньню, а ды работы цябе німа. Слаўнае Мсцісл. Дос табе брындыць бяз дзела, схадзі ты хуць у лес лык ныдзярі. Арцёмаўка Міласл. Чаго брындыіш біз тоўку? Ідзі коні пасьвіць. Парадзіна Мсцісл. БРЬІНЖЫ, -аў, мн. л. Брынджы, зборкі. Сыбака, як учапіўсь, дык yce брынжы абырваў. Азерцы Клім. БРЫНКЫНЬНЯ, -я, н. Брыньканне, ігра на струнным музычным інструменце без смычка, ударамі. Аж тошна, братка, ад твайго брынкыньня, кінь ты гэту былыбайку. Добрае Мсцісл. БРЫНКЫЦЬ, дзеясл. Брынкаць, няўмела іграць на струнным музычным інструменце. Раз ня ўмеіш іграць, дык i брынкыць кінь. Касцюковічы. Ен іграць ня ўмеіць, ён толькі так брынкыіць, балуіцца. Арцёмаўка Міласл. БРЫСЬ, выкл. Псік (вокрык на ката). Брысь! Чаго ты ўзьбіўся на стол. Пячары Касцюк. А $рысь, коцік, у лясок! || Прынясі Юльцы пыясок. 3 нар. песні, М. Г. 146. БРЫТВА, -ы, ж. Брытва. Нож, як брытва, атыйстраны. Ушакі Чэрык. БРЫХАЦЬ, дзеясл. 1. Брахаць. Рузька! Дос брыхаць — гэта ж свае прышлі. Ушакі Чэрык. 2. Ілгаць [маніць]. Датуль гыварыў, датуль брыхаў, пакуль абсекся. Сохана Мсцісл. Годзі табе брыхаць, усё 'дно ні паверюць. Беразяк Краснап. БРЫХНЯ, -i, ж. Брахня, ілганне [мана], няпраўда. Ня вер ты, брыхня ета — ніколі нічога ні было. Парадзіна Мсцісл. Брыхня ўсё гэста ны дзяўчыну, іна тут ніпавінна. Ушакі Чэрык. БРЫЦА, -ы, ж. бат. Курынае проса — зелле, што расце на градах. Брыца — copныя трава, яе нада палоць. Пірагова Мсцісл. БРЭДЗІНЬ, -дня, м. Брэдзень. Узялі, брэдзінь i пайшлі ў рыбу. Хвёдараўка Краснап. Бяры брэдзінь, пайдзем на рыбу. Крычаў. БРЭДНІК, -a, м. Брэдзень. Хлопцы naшлі лавіць рыбу брэднікум. Расна. БРЭХ, -y, м. Сабачы брэх. Дзе-та чуецца брэх сыбак. Касцюковічы. БРЮКВА, -ы, ж. Бручка. Ны гародзі брюква ікая вырысла. Высокі Бор Краснап. БРЮКША, -ы, ж. Бручка. Ны грідах вырісла быльшая брюкша, пряма-ткі пы гылыве. Слаўнае Мсцісл. У нас сёліта быльшая брюкша. Цёмны Лес Раснян. БРЮХАТЫЙ, прым. [Брухаты], тоўстьі, з вялікім жыватом. Ты стаў пузатый, што баба брюхатыя. Высокі Бор Краснап. БРЯЖКА, -i, ж. [Спражка], бляшка ў папружцы, поясе. У маім ремні дык дужа бліскучыя бряжка. Слаўнае Мсцісл. БРЯЗГОЛКА, -i, ж. Бразготка. Дзіцёнку зыбуўляцца нада, якея-небудзь цацкі, брязголкі купіць нада. Арцёмаўка Міласл. БРЯЗКЫЦЬ, дзеясл. 1. Бразгаць. Годзі табе брязкыць касою—папорціш ішчэ. Цёмны Лес Раснян. 2. Пераносна — гаварыць абы-што. Людзі брязкыюць языкамі, а я сам ня бачыў. Пбалы Касцюк. БРЯЗНУЦЬ, дзеясл. Бразнуць, кінуць з сілаю, стукнуць. Унісла дровы, ды як брязнула іх кыла печы, аж чуць ні аглушыла. Арцёмаўка Міласл. Як брязнуў міску 'n пол, дык i чыряпкоў ні зьбярэш. Хвёдараўка Краснап. БРЯК, выкл. Брык, хлоп. Дзіцёнык бряк аб землю! Палуж Краснап. БРЯХЛІВЫЙ, прым. [Брахлівы], сварлівы ды яшчэ лгун. Ета ўжо такей бряхлівый чылавек, абы-што яму ліскытаць ізыком. Слаўнае Мсцісл. БРЯХУН, -a, м. Брахун, лгун. Бряхун, ты што сплетнічыіш пы дзяреўні. Слаўнае Мсцісл. Ягоріў Пынас такей бряхун — слова ні скажыць, штоб ні зоріхаць. Высокі Бор Краснап. БУБА, -ы, ж. Гарох (дзіцячае). Ня плач, дзетка. дам табе бубы. Сохана Мсцісл. БУБАК, -a, м. Байбак, круглы, як куля [шар]. Кычаіцца ны маету, як бубак. Хвёдараўка Краснап. БУБАШКІ, -шык, мн. л. Пячэнне. Ныпячы сяньні бубашык. Тур'я Чэрык. БУБІН, -бна, м. Бубен. У яе ны свадзьбе ігралі скрыпка, гармонь i бубін. Пірагова Мсцісл. Я вазьму скріпку, а ты бярі бубін i пойдзем іграць вясельля. Бяседавічы Хоцім. Славін бубін зы гарою. Б. Хутары Краснап. БУБКА, -i, м. Бубка, ягадка. Вазьмі ж ты з усіх ягыд хуць адну бубку ў рот. Слаўиае Мсцісл. Буйную бубку суніцы зьела. Ныбрала на кохту сітцу ў бубычкі. Палуж Краснап. БУБЛІК, -a, м. Маленькі абаранак. Kyni ты мне вясла бублікыў. Слаўнае Мсцісл. Мама, прынясі мне з бызару бублікыў. Касцюковічы. БУБНА, -аў, мн. л. Бубны, масць карт. Мае козыры будуць бубна. Бяседавічы Хоцім. БУБНЁЦЬ, дзеясл. Гаварыць невыразна, сабе пад нос. Стырая ўвесь дзень да ночы нешта бубніць сабе пад нос. Парадзіна Мсцісл. Бацька дужа любіць бубнець, бубніць цэльный дзень, калі што ні так зробіш. Палуж Краснап. БУБНОВЫЙ, прым. Бубновы. Бубновэй валет піковыю дзісятку ня б'ець. Бяседавічы Хоцім. БУБНЯ, -i, мн. л. Бубны, масць карт. Ды мяне адна бубня ідзець—хоць бы адна карта другой масьці прішла. Б. Хутары Краснап
Дадатковыя словы
бець, збріхаць, слаўйае, туря
10 👁