Мсцісл. На бызары брук папсуваўся. Касцюковічы. БРУКЫВАЦЬ, дзеясл. Брукаваць, маеціць каменнем дарогу. Кылі нас пачынаюць брукываць вуліцу. Касцюковічы. БРУКВА, -ы, ж. Бручка. Ны гародзі добра вырысьлі гуркі i бруква. Сохана Мсцісл. БРУКСА, -ы, ж. Бручка. Пуд бруксы каштуе двацыць капеік. Малюшын Краснап. БРУС, -а, м. 1. Брус, бэлька. Еты брус трэба падперці, ато ён увагнуўся. Касцюковічы. 2. Брус, кусок чаго-небудь, што мае чатырохгранную форму. Брус мыла tiaiuoy ны бяльлё. Палуж Краснап. БРУС, -а, м. Абрус, настольнік. Падай брус, трэба хлеб накрыць. Малюшын Краснап. Брус намыт слаўна. Бялішчына Мсцісл. БРУСОК, -ска, м. 1. Брусок, камень вастрыць нож. Пайстрі нож аб брусок. Палуж Краснап. 2. Кавалак дзерава на чатыры канты, у граблях — частка з зубамі. Брусок у граблях вельмі тоусты. Пухнава Раснян. Васіль выцісаў бярозавы брусок у граблі. Бязводзічы Мсцісл. БРУСЬЛЕТ, -a, м. Бранзалет. Дзеўкі брусьлеты на рукі пыныдзівалі. Высокі Бор Краснап. БРУСЬНЁЦЬ, дзеясл. Цвярдзець, paбіцца цвёрдым. У натай каровы нешта naчынае вымя брусьнець. Касцюковічы. БРУСЬНПДА, -ы, ж. бат. Ягада брусніца. Пайдзем сяньні ў брусьніцы, варэньне зварыць нада. Пірагова Мсцісл. Сёлета шмат брусьніц. Касцюковічы. БРУЧКА, -i, ж. Бручка. Баба нылупіла бручкі, морквы, репы, дык мы там елі i яшчэ бручку двору прінёс. Арцёмаўка Міласл. БРУШНЩА, -ы, ж. Брусніца. У нашым лясу ёсьць усякія ягыды: брушніцы, чарніцы i суніцы. Слаўнае Мсцісл. БРУШНІШНІК, -y, м. Бруснічнік, ягаднік брусніцы. Брушнішніку многа, a брушніц німа ніводныя. Слаўнае Мсцісл. БРЫВА, -ы, ж. Брыво, броў. ён глядзіць нешта як коса: i вочы троху косы, i адна брыва ўверх, а другая ўніз неяк загнута. Арцёмаўка Міласл. БРЫВАРНЯ, -i, ж. Бровар. Во ў брыварні дзелыюць гарелычку, ня то што наша сівуха. Слаўнае Мсцісл. БРЫД, -y, м. 1. Сорам, брыда. Брыду табе німа піряд людзьмі — так налізаўсь, што йці ня можыш. Расна. 2. Дым у лазні, чад. Тут брыду йшчэ поўна, трэ' было naчакаць троху мыцца, ато ўчадзім. Гусарка Клім. БРЫДА, -ы, ж. 1. Брыда. Ах ты, брыда! Касцюковічы. 2. Неахайны чалавек. Вунь брыда, дык брыда, вечна вымызыный ходзіць. Слаўнае Мсцісл. Пышла брыда нейкыя, абырвалыся, абшліпалыся. Раздзел Мсцісл. БРЫДКА, прысл. 1. Гідка. Ны цябе брыдка глядзець. Пушкова Раснян. 2. Сорамна. Брыдка ўспомніць, як ета ён мудрываў. Старае Сяло Мсцісл. 3. Дымна, чадна. У лазьні надта брыдка. Кажамякіна Крыч. ■ БРЫЖ, -а, м. Востры край, руб [кант] чаго-небудзь. Аб брыж стыла лоб ударыў. Хвёдараўка Краснап. Ліжаў ны самым брыжу карваці, аж бакі зыбалелі за ныч. Парадзіна Мсцісл. Ударыў бок аб брыж стыла. Касцюковічы./ БРЫЖЫ, мн. л. Брыжы, прышытая складкамі стужка матэрыі да адзежыны. Нрышыла брыжы i на рукавы, i кылі шыі, i ўнізе. Ушакі Чэрык. БРЫЖЧЫК, -y, м. Самае буйнае i важкае зярно. Атбяры з жыта самыга брыжчыку на семя, каб ладныя радзіла. Слаўнае Мсцісл. / БРЫЗКА, -i, ж. Пырска, капля. Бачыш, як пілёхаіцца, ажно брызкі на міне ліцяць. Ушакі Чэрык. Ня едзь хутка пы гразі, ато брызкі ліцяць. Касцюковічы. БРЫЗКАЦЬ, дзеясл. Пырскаць, H i брызкай ты на міне, i так уся мокрая стала. Ушакі Чэрык. БРЫЗКЫУКА, -i, ж. Садовая лейка, палівалка. Вазьмі брызкыўку, ды палі гряды. Слаўнае Мсцісл. БРЫК, выкл. Брык, азначае раптоўнае апусканне. Устаў з кырваці, ды зноў брык туды ж. Хвёдараўка Краснап. БРЬІКА, -i, ж. Спецыяльна прыстасаваны для возкі сена i саломы воз. Падзі запражы брыку ехыць за сеным. Людагошч Мсцісл. БРЫКАЦЦА, дзеясл. Брыкацца, біць заднімі нагамі (аб конях). Ня йдзі блізка лі каня — ён брыкаецца. Касцюковічы. БРЫКУН, -a, м. Вясёлы, лёгкадумны чалавек. Во такі ўжо брыкун, вешна хахочыць. Слаўнае Мсцісл. БРЫКУХА, -i. ж. Вясёлая, лёгкадумная жанчына. Прішла брыкуха, усіх рызьвісяліла то скокым, то бокым—ні пысядзіць ны адным месьці. Старыйa Мсцісл. БРЫКЫВАЦЬ, дзеясл. Бракаваць, забракоўваць. Етымі будуць брыкываць купцы, пытаму што яны старыя. Арцёмаўка Міласл. БРЫЛЬ, -я, м. Мужчынскі капялюш. Касьцюм на ім новый, брыль сылымянэй — чым ня хлопец? Пірагова Мсцісл. Ну ŭ моду пынялі нашы мужчынкі — ужо чэцьвера ў брылях ходзяць. Барысавічы Клім. У нас брыль носіць толькі поп. Бяседавічы Хоцім. Надзень гэты брыль, ён табе надта ідзе. Царковішча Касцюк. БРЫЛЬШЧЫК, -a, м. Майстар, што папраўляе [рамантуе] чыгуны, скавароды. Сяньні нам брылыйчык скывраду ладзіў. Роськаў Хоцім. БРЫНДА, -ы, ж. 1. Гультай, валацуга. Ты, б рында, толькі i ведаіш, што дрындыбрынды біць. Хвёрдараўка Краснап. 2. Шапавальская прылада, якою расчэсваюць шэрсць. Етыя шапывалы ходзяць з брындамі. Новыя Капачы Мсцісл. БРЬІНДЖЫ, -аў, мн. л. Прышытая істужка з той жа матэрыі, што i сукенка, толькі з напускам, зборкамі. Іна пасьці што шшыла панёву, толькі нада було прішыць брынджы ўнізу. Арцёмаўка Міласл. БРЫНДЗЮЛЬКА, -i, ж. Аборка на спадніцы. Твыя спадніца з брындзюлькамі? Пушкова Касцюк
8 👁