АУЧАРКА, -i, ж. Аўчарня, хлеў для авечак. Дуня, зыгані авец у аўчарку. Hoвыя Капачы Мсцісл. АУЧАРЫК, -a, м. Аўчарня. Аўчарык нады апкыныпаціць мохум, ато памерзнуць ігняткі. Бяседавічы Хоцім. Авечык зыгналі ў аўчарык. Машавая Бялынкав. АУЧЫНА, -ы, ж. Аўчына, авечая скуpa. Аўчына зь етыга бырына будзець добрыя. Паланіца Крыч. Па чом ты прыдаў свае аўчыны? Міцькаўшчына Мсцісл. АУЧЫННЫЙ, прым. Аўчынны, зроблены з аўчын. Аўчынный тулуп, калі пыпадзець пад дождж, дык нымякнець i пыкырбаціцца, высахшы. Пірагова Мсцісл. АУЧЬІНЬНІК, -a, м. Аўчыннік, майстар, што вырабляе аўчыны. Нада занесьць аўчыны ды аўчыньніка. Лядзішча Міласл. Мой дзед аўчыньнік, ён сам добра вырыбляіць аўчыны. Міцькаўшчына Мсцісл. Пынас паехыў к аўчыньніку. Вярбоўка Раснян. АХ, выкл. Ах. Ах, якей жа ты. зыядлый, аж пычарнеў ат злосьці! Смолькаўская Буда Бялынкав. Ах ты, подлыя тварь! Гібалы Касцюк. А х ты, кладычка, ах ты, гібкыя, II Ты ня гніся пыда мной! 3 нар. песні, M. Г. 6. АХАПЩЦА, дзеясл. Ахапіцца [узяцца скарынкаю]. У печы дужа жарка, хлеб должын ахапіцца зьверху. Слаўнае Мсцісл. АХАППДЬ, дзеясл. Ахапіць. Зімлямер сяньні павінін ахапіць усё наша поля. Слаўнае Мсцісл. Думкі ахапілі гылаву. Сялец Клім. Пыжар ахапіў усю дзяреўню. Слаўнае Мсцісл. АХАПКА, -i, ж. Ахапак, бярэмя. Ныбраў ахапку саломы вялікую — ледзь рукі сышчапіў. Старае Сяло Мсцісл. АХАПЛІВЫЦЬ, дзеясл. Ахопліваць. Агонь пычаў ахаплівыць усю дзяреўшо, ■ а раней гарела адна хата. Слаўнае Мсцісл. АХАПЫВЫЦЬ, дзеясл. Ахопліваць. Як пычаў ахапывыць мяне страх — думаў, што прыпаду. Верамеева Чэрык. Як стаў пыдхадзіць к кладбішчу, дык пычаў ахапывыць мяне страх. Слаўнае Мсцісл. АХАПЫК, -пка, м. Ахапак, бярэмя. Прінясі каню ахапык сена! Слаўнае Мсцісл. АХАПЫЧЫК, -чка, м. Памянш. ад ахапак. Пысьцялі яму ахапычык сена пад бок! Слаўнае Мсцісл. АХАЦЁЦЦА, дзеясл. Хацецца. Вочы зьліпаюцца — так ахочыцца спаць. Палуж Краснап. АХВІРЫВАНЬНЯ, -я, н. Ахвяра, ахвяpaванне. Зьбіраюць ахвірываньня на біспрізорных дзяцей. Мсціслаў. АХВІРЫВАЦЬ, дзеясл. Ахвяраваць. Твой дзіцёнык пыздыравеў, дык ты павінна хуць што-нібудзь ахвірываць на церкву. Старына Мсцісл. Іна ахвірывала на церкву трубку пылытна. Слаўнае Мсцісл. АХВІЦЭР, -a, м. Афіцэр. Вялікыя шышка — халуём быў у ахвіцэра. Палуж Краснап. АХВОТА, -ы, ж. Ахвота. Ахвота мне клыпаціцца пы цябе. Прыпечына Касцюк. Hi крічы! Прыдзе ахвота — сам зраблю. Старае Сяло Мсцісл. Есьць жа ў цябе ахвота хыхытаць увесь дзень. Янаўка Мсцісл. АХВОТНА, прысл. Ахвотна, з ахвотаю. Я б ахвотна вам пасобіла жаць, дык ні маю часінычкі. Слаўнае Мсцісл. АХВОТНІК, -a, м. 1. Ахвотнік. Ахвотнік такей вызваўсь, хто цябе прасіў? Шараеўка Чэрык. 2. Паляўнічы. Ахвотнік — што слонка, што вутка — ні адрозьніць. Парадзіна Мсцісл. АХВЫРБЫВАЦЬ, дзеясл. Афарбаваць. Я, сяньні ахвырбывала пряжу. Забалаць Раснян. Сёліта крышу ахвырбываць нада. Мсціслаў. АХІНАЦЦА, дзеясл. Захіляцца, закручвацца ў адзежу. Як пашоў дождж — дывай мы ахінацца, хто чым пупала, а M iколка андраком Зосіным. Міцькаўшчына. Мсцісл. Хлапец пычаў ахінацца армяком ад дожджу. Слаўнае Мсцісл. АХІНАЦЬ, дзеясл. Захіляць, прыкрываць. Бацька пычаў ахінаць дочку палою шубкі ат холыду. Слаўнае Мсцісл. АХІНУЦЦА, дзеясл. Захінуцца, захіліцца. Тыкая галота, што ŭ ахінуцца німа чым. Ліпаўка Хоцім. Ахінісь хоць хусткай — халодна нешта. Старае Сяло Мсцісл. АХІНУЦЬ, дзеясл. Захінуць, захіліць. Ахінула дзіцёнка палою, ён i заснуў. Гаўрыленка Бялынкав. Ахіні яго чым, ато ён дрыжыць увесь — зьмерз. Рудня Клім. АХМІСТРЬІНЬНЯ, -i, ж. Ахмістрыня, гаспадыня (жанчына, што распараджалася хатняй гаспадаркай i мела ключы ад запасаў прадуктаў). Ц і ні ахмістрыньняй ты хочыш задзелыцца, што ключы к боку naвесіла? Старына Мсцісл. АХОПЛІНЫЙ, прым. Ахоплены. Хлапец атупеў, ахопліный страхым. Слаўнае Мсцісл. Я к мы прібеглі, дык ужо ўся хата была ахопліна агнём. Старына Мсцісл. АХОТА, -ы, ж. 1. Ахвота. Ахота была іці зы яго замуж, цяперь цярьпі. Слаўнае Мсцісл. 2. Паляванне. Пашлі ны ахоту, але ці застрелюць што — німаведыма. Пацкава Мсцісл. АХОТНА, прысл. Ахвотна. Ахотна зямлю пыхаў — цяперь хлеб мею. Слаўнае Мсцісл. АХОТНІК, -а, м. Паляўнічы. Ахотнік з ружжа забіў зайца. Воўк туляіцца ат ахотнікаў пы лясу. Сохана Мсцісл. АХОЦЬЦЮ, прысл. 3 ахвотаю, з прыемнасцю. 3 якою вялікыю ахоцьцю я памыўсь у лазьні! Слаўнае Мсцісл. АХРАН -а, м. Ахова. Лес у нас пыд надзейным ахраным. Краснаполле. АХРАНА, -ы, ж. Варта. Стыяла ахрана сылдат ныд асуджыным. Старына Мсцісл. АХРЫНЯЦЦА, дзеясл. Ахоўвацца. Каждый сам павінін ахрыняцца ат зла. Старына Мсцісл. АХРЫНЯЦЬ, дзеясл. Сцерагчы, ахоўваць. Чылавек павінін ахрыняць сваё здароўя. Слаўнае Мсцісл. АХРЫПНУЦЬ, дзеясл. Ахрыпнуць. Датуль сьцігаўсь, пакуль ахрып. Кокатава Мсцісл. АХРЭМ, -a, м. Уласнае імя Ахрэм. Ахрэм узяў сабе жонку c Палужжа. Маластоўка Краснап. Ахрэму ні вязець: ізноў конь здох. Старына Мсцісл. АХЫРАНЁНЫЙ, прым. Які ахоўваецца. Етый сад ахыранёный: два сторыжы яго
12 👁