ён ніяк'ня можыць атчуняць ад удыру пы гылаве. Ушакі Чэрык. АТЧУРАННЯ, -я, н. Адцуранне, выраканне. Атчураўсь ат яго сын, а як nipaнесьць бацьку атчурання свайго дзіцяці. Горкі Краснап. АТЧУРАЦЦА, дзеясл. Адцурацца, адчапіцца, адкаснуцца. Атчурайсь ты ат мяне, чаго ты лезіш! Восаў Краснап. АТЧУХІВЫЦЦА, дзеясл. Ачухвацца, ачуньваць, папраўляцца ад хваробы. Цяжка хвареў, але пычаў трохі атчухівыцца. Ушакі Чэрык. АТЧУХЫЦЦА, дзеясл. Ачухацца, ачуняць, апамятавацца. Устаў я i ніяк ні магу атчухыцца, гылыва, як цэбар, цяжкыя. Паланіца Крыч. АТЧУЦІВЫЦЬ, дзеясл. Адчульваць, прыводзіць у свядомасць. Ужу замерз быў, ік пычалі атчуцівыць, атчуцілі-ткі. Горкі Краснап. Замерз быў, пычалі атчуцівыць, насілу атчуцілі. Там жа. АТЧУЦІЦЬ, дзеясл. Адчуліць, прывесці ў свядомасць. Hi знаіш, як атчуціць п'янага? Натріў яму добра вушы. Горкі Краснап. АТЧЫЗНА, -ы, ж. Айчына, бацькаўшчына. Тут мыя атчызна, атсюль я нікуды ні найду. Стары Стан Міласл. Ен уцёк далёка з свае атчызны. Ушакі Чэрык. АТЧЫНЕНЫ, прым. Адчынены. Дзьверы атчынены, i ў хаці нікога німа. Хоцімск. Хлеў быў атчынены, i каровы ў гарод naвылезьлі. Рэчыца Чэрык. АТЧЫНГЦЬ, дзеясл. Адчыніць. Жарка нешта ў хаці—атчыні-ка вакно! Старае Сяло Мсцісл. Атчыні заслонку ды пыглядзі ў печ, што там сьмярдзіць, ці ні махнытка там зысталысь. Восаў Краснап. АТЧЫНЯЦЦА, дзеясл. Адчыняцца. П уня нешта ні атчыняіцца, дзьверы аселі, ці што. Лядзішча Міласл. Вакно ні хочыць атчыняцца, намокла. Ушакі Чэрык. АТЧЫНЯЦЬ, дзеясл. Адчыняць. Атчыняй, Міхась, вароты, статык ідзе! Сохана Мсцісл. ён ні хацеў атчыняць свайго куфэрка. Ушакі Чэрык. АТЧЫРКЫВАЦЬ, дзеясл. Падкрэсліваць. Атчыркывыць нада ўсі тыя словы, што пачынаюцца з буквы «д». Бяседавічы Хоцім. АТЧЫРЫКАЦЬ, дзеясл. Адрэзаць. Я прасіў хлеба, а ён самыга малінькыга кывалычка ні хацеў атчырыкаць. Ушакі Чэрык. АТЧЫРЫКНУЦЬ, дзеясл. Адрэзаць. Схапіў ножніцы i хацеў атчырыкнуць кусок пылытна. Ушакі Чэрык. АТЧЫСАЦЬ, дзеясл. Адчасаць, адлупцаваць. Трэба табе добря атчысаць за ета. Хвёдараўка Краснап. АТЧЫСТЫВАЦЬ, дзеясл. Адчаставаць, адлупцаваць. Атчыстываў бацька сына за кыня. Хвёдараўка Краснап. АТЧЫСЫДІЦЬ, дзеясл. Адчысціць. Гразь прыкарэла, што ні атчысьціць. Палуж Краснап. АТЧЫХАЦЬ, дзеясл. Астываць. Ныпалілі печ, аж чырвоныя была, але пычыла ўжо атчыхаць. Ушакі Чэрык. АТЧЭПЛЕНЫЙ, прым. Адчэплены, адвязаны. Конь быў атчэпленый, наверна, хтонібудзь атчапіў яго нарошна. Гібалы Kaсцюк. Відро ў калодзіжы атчэпліна, зычарпнуць вады нечым. Журбін Бялынкав. АТЧЭПЛІВАЦЬ, дзеясл. Адчэпліваць. Нада лезьць у шчыт атчэпліваць клетку. Ушакі Чэрык. АТЧЭПЛІВЫЦЦА, дзеясл. Адчэплівацца. Сыбачык пынычыплялысь у грыву кашо i ні атчэплівыюцца. Ушакі Чэрык. АТШАБЫСЬІВАЦЬ, дзеясл. Адшабасаваць, адсвяткаваць. Уся сім'я разым хацела атшабысываць гэты вялікі дзень. Ушакі Чэрык. АТШАРХНУЦЬ, дзеясл. Адшастаць, адарваць. Лавышнік атшархнуў ат целыя трубкі кывалык мацеріі. Слаўнае Мсцісл. АТШАСНУЦЦА, дзеясл. Адхіліцца рэзка, адкаснуцца. 3 хворым ніхто ні хацеў быць, адзін брат ні мог атшаснуцца ат яго. Ушакі Чэрык, АТШАСНУЦЬ, дзеясл. Адхіліць, адвесці. Атшасьні дзіцёнка ат лампы, ато цямніць мне. Слаўнае Мсцісл. АТШАСТЫЦЬ, дзеясл. Адшастаць, ададраць. Ен хацеў з етыя трубкі атшастыць сабе кывалык пылытна. Ушакі Чэрык. АТШКОЛІЦЬ, дзеясл. Высцебаць, правучыць. Атшколь машэньніку за ета, штоб помніў. Хвёдараўка Краснап. АТШМАТУВАЦЬ, дзеясл. Адшматаваць, адрэзаць кавалак, шмат. Кувалык атшматуя дый дасьць. Хвёдараўка Краснап. АТШПАРІЦЬ, дзеясл. Адшпарыць, адлупцаваць. Я цябе атшпарю за ета, глядзі ты ў мяне! Хвёдараўка Краснап. АТШТУРХАЦЬ, дзеясл. Адштурхваць. Hi (а)тштурхай яго, ніхай пыстаіць, пыглядзіць. Баханы Чэрык. Сыбака ласьціўся, i нельга яго было атштурхаць. Ушакі Чэрык. АТШТУРХНУТЫИ, прым. Адштурхнуты. Дзіцёнык, атштурхнутый маткай, зыплакыў. Ушакі Чэрык. АТШТУРХНУЦЬ, дзеясл. Адштурхнуць. Атштурхні яго ат сябе, ніхай ня лезя. Б. Хутары Краснап. АТШЧАПЕНІЦ, -нца, м. Адшчапенец, бязбожнік. Бацькі ведылі, што ён быў атшчапеніц — ні маліўся богу ніколі. Ушакі Чэрык. Ен нейкій атшчапеніц: ат сямЧ i ад людзей бяжыць, ні да каго не юціцца. Гібалы Касцюк. АТШЧАПЁНСТВА, -a, н. Адшчапенства, адступніцтва. Ета ж атшчапенства: у царкву ні ходзіць. Селішча Чэрык. Такога (а)тшчапенства ніхто ні чыкаў ат яго. Ушакі Чэрык. АТШЧАПЩЦА, дзеясл. Адшчапіцца, адчапіцца, адвязацца. Ліпня хлапец, як смыла, аж ні можна атшчапіцца. Ушакі Чэрык. АТШЧАШЦЬ, дзеясл. Адшчапіць, зняць зашчапку. Эй, зышчапіўсь адзін у хаці; атшчапі-ка крючок, ато дзьверы ўзлымаім. Палуж Краснап. АТШЧЫКІВАЦЬ, дзеясл. Адшчыпваць, адрываць. Іна нырвала васількоў i пычала атшчыківаць ім галоўкі. Ушакі Чэрык. 74 Ч
Дадатковыя словы
ніякня, пянага, сімя
9 👁