АТСКРЫЛЩЬ, дзеясл. Адскрыляць, адрэзаць вялікі кавалак [скрыль]. ён атскрыліў сабе ськібу хлеба, пасыпуў сольлю i стау есьць. Арцёмаўка Міласл. АТСТАНЬНЯ, -я, н. Развітанне, ростань. Ны атстаньня Міхей пацылываусь са ўсімі i паехыў у сылдаты. Навасёлкі Мсцісл. Выпілі мы зь ім на атстаньня. Горкі Красная. АТСТОІВЫЦЬ, дзеясл. Адстойваць, упарта абараняць. Яны будуць атстоівыць сваю зямлю, у іх ні (а)тбяреш. Арцёмаўка Міласл. АТСТОЩЬ, дзеясл. Адстаяць, абараніць. Нада атстощь свае лугі, ні даць біспраўна (а)тбіраць. Арцёмаўка Міласл. АТСТУПАЦЦА, дзеясл. Адступацца, адмаўляцца, адракацца. Ен будзіць атступацца, скажыць: у вочы ня відзіў. Арцёмаўка Міласл. АТСТУПГЦЦА, дзеясл. Адступіцца, адыйсці. Атступісь ты ат яго, наго ты npiстаў, як смыла ікая! Гаўрыленка Бялынкав. АТСТУПСТВА, -a, н. Адступанне, адмаўленне, адраканне. Ета толькі атступства, што ён ні кызаў; я сьвідзеціль, што ён кызаў, i ён ні (а)трякецца. Арцёмаўка Міласл. АТСУВАЦЬ, дзеясл. Адсоўваць. Угледзіў, што найшло етых гылыварезыў, i дывай атсуваць свой клумык пьідалій. Арцёмаўка Міласл. Hi падніміш — нада атсуваць. Малашкавічы Клім. АТСУДЗГЦЬ, дзеясл. Адсудзіць, адабраць праз суд. Зямлю яны хочуць атсудзіць сабе i правы на іх стыране. Арцёмаўка Міласл. Атсудзіў-такі Ігнат у Сымона пуню. Прыбярэж Раснян. АТСУЖЫНЫЙ, прым. Адсуджаны, адабраны праз суд. Етый клін атсужыны(э)й у пана — зы яго трі гады судзілісь. Арцёмаўка Міласл. АТСУКАНЫЙ, прым. Адсуканы, paccyканы, паслаблены. Етый чаўнок нітак нешта (а)тсуканый, a быў ён дужа крут. Арцёмаўка Міласл. АТСУКАЦЬ, дзеясл. Адсукаць {насукаць]. Атсукала трохі нітык. Пячоры Касцюк. АТСУКІВЫЦЬ, дзеясл. Рассукваць, раскручваць крута скручаную нітку. Нада ніткі атсуківыць — дужа круты. Арцёмаўка Міласл. АТСУНУЦЬ, дзеясл. Адсунуць. Атсунь ты ceatć адзежу туды к сьцяне, тут ніхай людзі сядуць. Шараеўка Чэрык. АТСУПОНІВЫЦЬ, дзеясл. Рассупоньваць, развязваць у хамуце супоню. Атсупонівый скарей хамут ды кыня выслыбані, ато ні ўстаніць у аглыблях. Ліпаўка Хоцім. Ен ішчэ атсупонівыць хамут ня ўмеіць. Баханы Чэрык. АТСУПОНІЦЬ, дзеясл. Рассупоніць, развязаць супоню. Пакуль супоню ў хамуце ні атсупоніш, кыня ня выпрыжыш i хамут ня зьніміш. Сохана Мсцісл. Нільзя зьняць хамут с кыня, калі яго ні атсупоніць. Арцёмаўка Міласл. АТСЫЛАЦЬ, дзеясл. 1. Адсылаць, пасылаць назад таму, хто прыслаў. Хацеў табе атсылаць гроилы, аж ты сам пріехыў, то ŭ добря. Рэчыца Чэрык. 2. Адпраўляць. Кылі рады вы нам, прівітайце вы нас, а ні рады нам, атсылайця вы нас. 3 нар. песні, М. Г. 105. 4 АТСЫПАЦЬ, дзеясл. 1. Адсыпаць. Д ужа поўна, ні зывяжыш, атсып троху ў другі мяшок. Бяседавічы Хоцім. 2. Адыйсці, адхлынуць. Народ атсыпаў, i стала вальнея. Хвёдараўка Краснап. 3. Высыпаць, выйсці (пра пчол). Рой атсыпаў, ні спыймалі. Там жа. АТСЫЧАЦЬ, дзеясл. Адставаць, адаправаць (аб кары на дзераве ўвесну]. Ны дваре ныстыяшчыя вісна, скора верба будзіць атсычаць, будзім дудкі тады зьнімаць. Слаўнае Мсцісл. АТСЬВІСТАЦЬ, дзеясл. Высцебаць. Хацеў атсьвістаць яму хырашэнька, ійтоб знаў, як бріхаць. Арцёмаўка Міласл. АТСЬКЁПЛІВЫЦЬ, дзеясл. Адшчэпліваць, адколваць. Пычаў атськеплівыць палку ат калоды, дык тыпарішча пыськіпалысь. Арцёмаўка Міласл. АТСЬКЁПЛІНЫЙ, прым. Адшчэплены. Атськепліны(э)й сук атляцеў ат калоды ды мне пряма ў нагу. Лядзішча Міласл. АТСЬКЁПЫК, -пка, м. Адшчэпак, трэска, аскепак. Міхалка калоў дровы, i атськёпык ат палена прыгнуў яму ў вока. Apцёмаўка Міласл. АТСЬКЯПЩЬ, дзеясл. Адшчапіць, адкалоць шчэпку. Нады атськяпіць лучыну, ато ўжу німа чаго паліць. Арцёмаўка Miласл. АТСЫДЁБЫЦЬ, дзеясл. Адсцябаць, высцебаць. Матка хацела атсьцёбыць хлыпца прутым. Арцёмаўка Міласл. АТСЬЦЁНЬ, -i, ж. День. Сыбака бег чыріз кладку, увідзіў сваю атсьцень у речкі i дывай бріхаць ны яе. Арцёмаўка Міласл. АТСЬЦІБАЦЬ, дзеясл. Адсцябаць, высцебаць. Нады атсьцібаць кыта зы сала. Арцёмаўка Міласл. АТСЬЦІГАЦЬ, дзеясл. Адсцябаць. Атсьцібаў кыня сьцяблом. Слаўнае Мсцісл. АТСЮЛІКА, прысл. Адсюль, адгэтуль. Атсюліка ды Мыластоўкі дзесіць вярстоў будзя. Палуж Краснап. Дывай атсюліка зойдзем к етыму берыгу: тут павінна быць рыба. Віхраны Мсцісл. АТСЮЛЩЬКА, прысл. Адсюль. Атсюліцька ды самыя рякі сіныжаць нымастырскыя была. Выбірайсь ты атсюліцька! Мсціслаў. Атсюліцька ды Палужы вярстоў сь пяток будзя. Палуж Краснап. АТСЮЛЬ, прысл. Адсюль. Адсюль з Мінску мы саўсім выіжджаім. Арцёмаўка Міласл. АТТАІЦЬ, дзеясл. Адтаць, растаць. Hy ŭ мароз, нытапілі так хату, а вокны ня могуць аттаіць. Бяседавічы Хоцім. АТТАШЦЬ, дзеясл. Адтапіць, ператапіць [тлушч ці малако]. Мылако нада ў печкі аттапіць. Арцёмаўка Міласл. АТТАПЛІВЫЦЬ, дзеясл. Адтапліваць, ператапліваць [тлушч ці малако]. Мылако сяньні ні нада аттаплівыць, пытаму што ў печкі халодна, ні аттопіцца. Арцёмаўка Міласл. АТТАУХІВЫЦЬ, дзеясл. Адштурхваць. Нільзя яго аттаўхівыць, ён ішчэ малінькій
7 👁