ца, ніхай дужа ні зыдаюцца! ГІіраГова Мсцісл. АТБЫВАЦЬ, дзеясл. Адбываць. Татка паехаў атбываць падводы. Ліпаўка Хоцім. Сын атбываіць службу ў арміі. Юшкі Мсцісл. АТБЫЛДАКЫЦЬ, дзеясл. Хутка адбалбатаць. Атбылдакылі абедню абы-як ды хутчэй зы банкет. Нова-Ельня Краснап. АТБЫРАНЩЦА, дзеясл. Адбараніцца. Ат вора i замком ні атбаронісься. Пачаны Краснап. АТБЫРАНІЦЬ, дзеясл. Адбараніць. Атбыраніця мяне, дзядзічка, ат гэтых сыбак. Сохана Мсцісл. АТБЬІТЫЙ, прым. Адбыты. Не, гетый дзень ужо лічыцца атбытым. Пірагова Мсцісл. АТБЫУЛЯЦЬ, дзеясл. Адбаўляць. Haды атбыўляць сваю ношку, дужа цяжка. Лешчынка Мсцісл. АТВАГА, -i, ж. Адвага. У яе хопіць атвагі пайці аднэй уноччы. Пірагова Мсцісл. АТВАДЗІЦЦА, дзеясл. Адвыкнуць, пакінуць хадзіць. Атвадзіліся яны ўжо, болі ня пойдуць. Пірагова Мсцісл. АТВАДЗІЦЬ, дзеясл. Адвучыць, адбіць ахвоту. Я хачу атвадзіць іх, каб яны сюды не хадзілі. Пірагова Мсцісл. АТВАЖЫВЫЦЬ, дзеясл. Адважваць, важыць. Пайдзем ёй жыта атважывыць, дзядзька прынёс двыйняк. Пірагова Мсцісл. АТВАЖЫНЫИ, прым. Адважаны, зважаны. Гета сена ўжо атважыныя, яго тут дваццыць пудоў. Юшкі Мсцісл. АТВАЖЫЦЦА, дзеясл. Адважыцца. Хто атважыцца з вас піряпрігнуць ціряз етый равок? Канічы Касцюк. АТВАЖЫЦЬ, дзеясл. Адважыць. Атваж мне трі хунты сахыру. Мсціслаў. Атважыў яму хлеб, што пазычаў увосінь. Ліпаўка Хоцім. АТВАЗЩЬ, дзеясл. Адвазіць, высцебаць. Я табе атважу пугаўём, будзеш naмітуваць. Хвёдараўка Краснап. АТВАЛ, -a, м. Адвал. Атвал зыраўся, нада плуг несьць к кывалю. Бязводзічы Мсцісл. АТВАЛІВЫЦЬ, дзеясл. Адвальваць. Атвалівый етый камінь, пад ім павінны быць чырвякі. Судзілаўка Клім.АТВАЛЩЬ, дзеясл. 1. Адваліць. Атваліў камінь, а пад ім — курапа. Дудараўка Міласл. 2. Адчыніць, адсунуць завал. Атвалі вароты, татка прыехаў. Хвёдараўка Краснап. 3. Адысці, [адпалавініць]. Атваліла гылытва з хаты. Там жа. ATBAP, -y, м. Адвар, луг [настой на попеле]. Ізьдзелый атвару, бельлё мыць нады. Татаршчына Мсцісл. ATBAPOT, -a, м. Адварот, ніз, спод, подбіўка. Атварот майго пыльта зьдзелын з мульту. Пірагова Мсцісл. АТВАРОТНЫЙ, прым. Адваротны. Гета атваротный бок сукна, а ты пыглядзі з правыга. Юшкі Мсцісл. АТВЁДЫВЫНЬНЯ, -я, н. Адведванне, спроба. Атведывыньня варіва. Пірагова Мсцісл. АТВЁДЫЦЦА, дзеясл. Адведацца [наведаць]. Ніхто хворыга чылавека i атведыцца ні пріходзіць. Палуж Краснап. АТВЁСЫДІ [атвесьць], дзеясл. Адвесці. Пакушый ты квасу, ён такій смашный, што калі пыспрабуіш, дык за вуха ат відра трудна будзіць атвесьць. Старае Сяло Мсцісл. АТВЁТНЫСБЦЬ, -i, ж. Адказнасць. Я бяру ны сябе атветнысьць. Хоцімск. АТВЁЦІЦЬ, дзеясл. [Адказаць, даць адказ], аддзякаваць. Я яму зьдзелыў столькі дыбра, a ў яго тыкі хваціла совісьці так мне за ўсё атвеціць. Бяседавічы Хоцім. АТВІЗАЦЬ, дзеясл. Адвязаць. Пымажы мне атвізаць повыд, я ні 'твяжу. Бяседавічы Хоцім. АТВІЗАЦЦА, дзеясл. Адвязацца. Прічапіўсь, як смыла, i атвізацца нільзя. Лядзішча Міласл. АТВГЛЬВАЦЬ, дзеясл. Адвільваць, ухіляцца. Ты ні атвільвай, а пряма кажы, ты ета зьдзельіў? Лінь Крыч. АТВІЛЬЖЭЦЬ, дзеясл. Адвільжэць, адсырэдь, зрабіцца вільготным. Куды ты цяпер будзеш гета сена гресьць, яно ўжо атвільжэла! Пірагова Мсцісл. АТВІЛЬНУЦЬ, дзеясл. Адвільнуць, ухіліцца. Атвільнуў ён толькі, a ні скызаў праўды. Ліпаўка Хоцім. АТВІНЦІЦЬ, дзеясл. Адвінціць, адшрубаваць. Атвінці-ка ты етую гайку. Apцёмаўка Міласл. АТВГНЧЫНЫИ, прым. Адвінчаны, зняты [адкручаны]. Ляжыць атвінчыныя ручка ат веілкі, хто ета яе атвінціў? Арцёмаўка Міласл. АТВІТАНЬНЯ, -я, н. Адвітанне, развітанне. Я к буду выіжджаць ат вас, дык ны атвітаньня ўжо пыцалуюсь с табой. Ушан i Чэрык. АТВІТАЦЦА, дзеясл. Адвітацца, развітацца. Пыдажджы, нада з усімі атвітацца, тады пайдзем. Верамеева Чэрык. АТВОЙСТРІВЫЦЦА, дзеясл. Вастрыцца, навострывацца. Што ты пыклаў тапор пад зэдлік, каб ён атвойстрівыўся? (жартаўліва). Пірагова Мсцісл. АТВОЙСТРІВЫЦБ, дзеясл. Вастрыць, адвастраць. Каб лепіыы резаў нож, нады яго атвойстрівыць. Пірагова Мсцісл. АТВОИСТР1НЫЙ, прым. Адвостраны, навостраны. На табе мой нож, ён атвойстріньі(э)й. Сапрынавічы Мсцісл. АТВУЧАЦЬ, дзеясл. Адвучаць. Я доўга о.твучаў яго ат дренных слоў. Пірагова Мсцісл. АТВУЧЬІЦЬ, дзеясл. Адвучыць. Атвучу я цябе от етыга. Рудня Клім. Раныиы я курыў i піў, a січас не — жонка атвучыла. Селішча Чэрык. АТВЫЛЯЦЬ, дзеясл. Адваляць, аддубасіць. Добря яму атвылялі, будзіць помніць! Хвёдараўка Краснап. АТВЫРАЧЫВЫЦЬ, дзеясл. Адварочваць, адкіроўваць. Атвырачывый кыня туды далій, ато пыдсанкымі зачэпіш за пень. Бяседавічы Хоцім. АТВЯСЬЦІЦЬ, дзеясл. Адказаць. Cyceдзі пыталі ў Сапрона, дык ён нічога ні атвясьціў. Палуж Краснап
23 👁