АСКЫРЖАЦЦА, дзеясл. Абскарджвацца, скардзіцца. Пайду ў суд i буду аскыржацца на Мікіту. Старае Сяло Мсцісл. АСЛАБА, прысл. Слаба. Вады мала — аслаба стала малоць. Каробчына Мсцісл. Bo-eo памрець, саўсім аслаба стала. Юшкі Мсцісл, АСЛАБЫЙ, прым. Слабы, кволы. Аслабый я ўжо стаў, паміраць зьбіраюсь. Тэкліна Шумяц. АСЛАБЁНІЦЦА, дзеясл. Аслабаніцца, вызваліцца. Аслабеніўсь я ўжо, усё зрабілі, што нада было. Юшкі Мсцісл. АСЛАБЁНІЦЬ, дзеясл. Аслабаніць, вызвал іць. Аслабеніў ён мяне ад цяжкай npaцы. Юшкі Мсцісл. Пыпрасі яго, дык ён цябе аслабеніць. Лядзішча Міласл. АСЛАБКА, -i, ж. Палёгка, ільгота. Я ім дазвОліў хадзіць толькі раз у нядзелю, аслабку ім зрабіў. Юшкі Мсцісл. АСЛАНГЦЬ, дзеясл. Засланіць, зачыніць заслонкаю. Аслонь-ка ты печку, каб дух ня выходзіў. Юшкі Мсцісл. АСЛУХЫЦЦА, дзеясл. Паслухаць [i не паслухацца]. 7 ы nepee аслухыйся, што кажуць, а тады сам кажы. Пірагова Мсцісл. АСЛЫБАНІЦЬ, дзеясл. Аслабаніць, вызваліць. Нады яго аслыбаніць ат етый павіннасьці. Слаўнае Мсцісл. Грішку ўжо аслыбанілі сь цюрьмы: атсідзеў трі месіцы i пусьцілі. Горкі Краснап. АСЛЫБЫНЯЦЬ, дзеясл. Аслабаняць, вызвалядь. Мяне цяпер аслыбыняць нада ат такіх цяжкіх работ. Пірагова Мсцісл. АСМАШНА, прысл. Смачна. Асмашна есьць, аж мне зыхацелась. Паланіца Крыч. АСМАШНЫ, прым. Смачны. Асмашны жабе apex, ды зубоў ні маіць. Лінь Крыч. Яблыкі гетыя асмашныя, як мёд. Юшкі Мсцісл. АСМЫКУВАНЫЙ, прым. Асмакаваны, упадабаны. Кулеш у нашый мясцовысьці— асмыкуваныя іда. Пірагова Мсцісл. АСМЫКУВАЦЬ, дзеясл. Асмакаваць, знайсці што смачнае. Гэту пытраву мае дзеці асмыкувалі, любяць яе. Асмолавічы Мсцісл. ACH OBA, -ы, ж. 1. Аснова, асноўныя ніткі ў кроснах. Аснова ў маіх кроснах пыртная, a ўток суконный. Пірагова Мсцісл. 2. Аснова. Паплёт — аснова крышы. Затонь Дрыбін. АСНЫВАНЫЙ, прым. Аснаваны. Кроены аснываны, цяпер навіць ны ставы нада. Лінь Крыч. АСНЫВАЦЬ, дзеясл. Аснаваць. Нада було б красён губык ca тры аснываць, ды ўсё з работый ніяк ні ўправіцца. Ельня Краснап. * АСОБА, -ы, ж. Асоба. Прыехыла к нам нейкыя асоба. Пірагова Мсцісл. АСОБІННЫЙ, прым. Асобны [i асаблівы]. Ен жывець у асобінным пакойчыку. Палуж Краснап. ён завёў мяне ў асобінную комныту. Асавец Крыч. АСОБІСТА, прысл. Асобна, асабіста. Прыкажыш цябе яшчэ асобіста прасіць? Пірагова Мсцісл. АСОБІЦЦА, дзеясл. Выдзяляцца, вылучацца [i адасабляцца]. Нешта ж ты ўсё асобішся, гінарысься, ці што? Пірагова Мсцісл. АСОБНА, прысл. Асобна. Бульбу ŭ буракі разым ссып, а моркву асобна. Старае Сяло Мсцісл. Чаго ты ходзіш асобна ад усіх? Пірагова Мсцісл. АСОБНІНА, -ы, ж. Зробленае знарок асобна, лепшае* чым для ўсіх. Бытраку бульбы ўвальець, а сыну — асобніну падсуніць, ладак ці яшчэ чаго. Пірагова Мсцісл. АСОБНЫИ, прым. 1. Асобны. Хата адна сабе, а двор асобный, ны другом баку вуліцы. Бяседавічы Хоцім. 2. Асаблівы, незвычайны. Нейкій у яе асобный выгляд сёньня, не такі, як усягды. Пірагова Мсцісл. ACOBA, -ы, ж. Апоўзень, зсоўванне, абвал зямлі. Л і берігу блізка ні стой, ато асова можа быць, дык у яму ўпадзеш. Судзілавічы Клім. АСОВЫВАЦЦА, дзеясл. З'соўвацца, аб'язджаць. Нешта ж твой воз пычаў acoвывацца, крыва ты яго, відна, ныклаў. Пірагова Мсцісл. ACOT, -y, м. бат. Асот, дзядоўнік. Я ірвала ны гародзі асот сьвіньням i пыкалола рукі. Арцёмаўка Міласл. Асот павырас, як лес — вышэй пшаніцы, як тут будзя жаць, yci рукі паколеш. Баханы Чэрык. АСОУВЫЦЦА, дзеясл. Абсоўвацца. Берыг рякі пычаў асоўвыцца — выда падмыла. Паланіца Крыч. АСТАЛОП, -a, м. Боўдзіла, ёлуп [вялікі дурань]. Во яшчэ нейкій асталоп! Яму гыварі, а ён усё сваё. Нейкій асталоп гету аб'яву ныпісаў, нічога ні зразумець! Пірагова Мсцісл. АСТАЛОЙІНА -ы, ж. Асталоп. Асталопіна ты! Што ты нырабіў? Дудараўка Міласл. Ета ж тыкая асталопіна, што крый бог: нічога ён ня ведыіць. Юшкі Мсцісл. АСТАЛЬНЫЙ, прым. Астатні, апошні. 3 пітнаццыці яец куріца вывіла дзьвінаццыць пісклёнкуў, a трі астальныя былі буўтуны. Арцёмаўка Міласл. ACTAHKI, -ыў, мн. л. Памінкі па нябожчыку. Сяньні астанкі ny бацьку, нада пы гарэлку схадзіць. Астанкамі ў нашай мясцовасьці завецца адправа пы пакойніку на дзівятый дзень пысьля сьмерці з абедам для радні i хто капаў магілу. Пірагова Мсцісл. АСТАНЬНЯ, -я, н. Апошні раз [апошняе]. Дывай ужо ны астаньне пыцалуемся! Пірагова Мсцісл. АСТАТНІЙ, прым. Апошні. У астатній раз я бачыла яго ў мінулы чацьвер у горыдзі. Юшкі Мсцісл. АСТАТЫК, -тка, м. Астатак, рэшта. Табе на адзін, табе — другей, а сабе я вазьму астатык. Юшкі Мсцісл. АСТАЦЦА, дзеясл. Застацца. Я хачу астацца на етым месьці, нікуды ні пайду. Пірагова Мсцісл. Астанусь я бізь цябе. Вародзькава Мсцісл. Я вывіду нітычку, II Кымару на сьвітычку, || Астануцца кончыкі, II Кымару на штончыкі. 3 нар. песні, M. Г. 147. АСТОЖЖА, -a, н. Стожышча, месца, дзе быў стог [стажар'е]. Як унясьлі ўвесь хлеб на гумно — адно астожжа зысталося пумятыя. ІОшкі Мсцісл
Дадатковыя словы
абяву, абязджаць, зсоўвацца, стажаре
13 👁