нейдзе ш упш ы на расьцець, пах чуцін. Тур'я Чэрык. ШУПШЬІНБНІК, -a, Шыпшыннік. куст шыпшыны. У лез у ш упш ы ньнік, ды к пы ка.ю ў сабе чыста ногі. Хвёдараўка Kpaснап. # „ ШУРГАНУЦЦА, дзеясл. Шаргануцца. Пег, ш ургануўсь аб дзерына плячом — p yкаў вы драў. Парлдзіна Мсцісл. ШУРКА, -i. ж. Шурка, мера дроў у чвэрць сажня. Мы в ш е з ь л і з лесу тры ш уркі дроў. Лапаціна Мсцісл. Зы бірай ету ш ур ку ды вязі Машавая Бялынкав. lil.VPMAllKA, -і. ж. [Шарманка], катрынка. П убяж ым ни тую нуліцу, там скым арохі з ш урманкый ходзю ць i я малінькый бізьянкы й. Касшоковічы. ШУРНУЦЬ, дзеясл. Шурнуць, кінуць. Я к ш урн у ў ён камням у луж у — аборы скау мяне у сю. Пірагова Мсцісл. ІІІУРОКІГІ, прым. Шырокі. Баба жжали тую ш урокую пыстаць i пычала другую. Арцёмаўка Міласл. Сьвет ш ур окі, а дзецца нейдзе. Номерка Раснян. Ш урокы я дуж а лыста ў oepai. Антонаўка Красная. ШУРПАТЫИ, прым. Шурпаты. Мост дуж а шурпатый. ды к скыкаць нільзя, бо нагу можно эы скабіць. Галічы Міласл. ШУРПЫЧКА, -i, ж. Дзіця з кучаравымі валасамі. Вась ш урпы чка гэты хл оп іц; i нашто ям у такія выласы: лепш бы дзяўчы ні такея. Ушакі Чэрык. ШУРЫЧКІ. -чак, мн. л. бат. Назва расліны, каткі; авечачкі. П ы д сасонкый на полі растуць ш уры чкі. /х завуць яш чэ авечычкымі. Хвёдараўка Краевая. ШУСНУЦЬ, дзеясл. I. Шуснуць, абсунуцца. упасці ўніз. Іш о ў ля мосту, нейк аступіўся i ш усн уў у канаву. Галічы Miласл. 2. Хутка, не разглядаючы, памяняцца на рэчы. Ды вай ш усьнім на косы. Горкі Красная. ШУСТРА, прысл. Жвава. Шустра зьбегаў у л а ўку i прінёс красіну. Буглаі Kpaснап. ШУСТРЫП, прым. [Шустры], жвавы. М ой конік шустры. Кокатава Мсцісл. 0, іна шустра: дзе яе ня проею ць, i там пы сы ііваіць; вокым ня ўгл едзіш, як іна носіцца зь места на места Арцёмаўка Міласл. ШУФЛЯДА, -ы, ж. Шуфляда, скрынка ў стало. Пылаж ы ета ў стол, у ш уф ляду. Журбін Краевая. Вось ета ш уф ляда ў кам одзі мы я, i ты ў яе нічога ні кладзі. Ушакі Чэрык. ШУХАВЕП, -я,.и. Пусты чалавск, які не мае сталых поглядаў. Гэтый чылавек ш ухааей, у яго ж аецір у гылаое: сёньня ён так, a заўтрі іначы. Шумячы. ШУХЛЯДА. -ы, м. Шуфляда. Зьбяры пось гзтыя сшыткі i nanepy i па.ю ж у ш ухляду. Студзянец Касшок. ШУХПУЦЬ, дзеясл. Шуснуць. Я к ш ухнуў у луж у, дык пы колени ўсадзіўся. Палуж Краснап. ў л ШУЧУ-ЧУ! выкл. Для закліка авочак. Ш уч у-чр ў пуню. Хвсдараўка Краснап. ШУШКЫНЬНЯ. - я. h. Шушкавне, ш а п танне. Ід у я сабе, аж чую кыла М аксім ы вай хаты нейкыя ш уш кы ньня: дои гыласы. напірябоы нешта ц іха i скора гавораць. толькі ні ры зьбярэш щго. Галічы Міласл. ШУШКЫЦЬ, дзеясл. Шушкаць, шаптаць. Ен стар мне нешта ш уш кы ць на ауха, а я ўсё адно нічога ні рызыбрала. Арцёмаўка Міласл. ШУШУН, -а, м. Верхняя жаночая ад ложа з заборамі. Матка пашыли сабе новый ш уш ун. Крычаў. ШУЯ, -i, ж. Адонкі, труха пасля сена. С ен а ўж у ўсё скарьм ілі, у стыряне толькі 'дна ш уя ацталысь. Трубілыія Краснап. ШЧАВЁЛЬ, -я, м. баг. Шчаволь, [шчауе]. У в я сн у, калі німа ўж о ні капусты, н і бур якоў у погры бі, дзеці ходзю ць пы аборках зьбіраць шчавель длі варыва. Пірагова Мсцісл. ШЧАВЁЛЬЖК. a, м. Хлапчук. іпто збірае шчавель. За ш л і лог тыптаць, шчавельнікі! Хвёдараўка Краснап. ШЧАВІЛЬ, -я, м. Шчавель, нічаўе. Снытку можна вары ць, як ш чавіль, толькі мы ладую. Ш чавіль еяньні, як воцы нда, д у жа кіслы. Хпёдараўка Краснап. Ен ня можыць атлічыць ш чаўля ат блёкыту. Арцёмаўка Міласл. ШЧАДЗЩЬ, дзеясл. Шчадзіць [апічаджаць]. Ен нічога ні ш чадзіць. Гібалы Kacцюк. Зьбір аў i ш чадзіў каж дое зярэнца, а січас зысталося чорту лысаму. Сохана Мецісл. ШЧАДУШНЫН. прым. Мізэрны,,слабасільны. М ельнік бы ў ш чадуш ны, нізенькі старичок. Сохана Мсцісл. ШЧАКСТ, -a, м. Агароджа з дошчак, якія прыбіты да жэрдак сгаймя. Ш улы падгнілі, i шчакет пуваліўся. Бяседавічы Хоцім. П рападие твой шчакет, наново трэба гарадзіць. Таўстьікі Стрэш. ШЧАМЁЛЬ, -я, м. Чмель Ш чамель дзелы іць гняздо ў зям лі пад м охы м, толькі ў сухом месьці. I мёд у йічыліялей буваіць у чарычкых. Арцёмаўка Міласл. М яне ўкусіў шчамель. Гібалы Касцюк. ШЧАНПНЫК, -нка, м. Шчаня. С учк а i тая м обіць свайго ш чанёнка, а штоб матка ні лю біла свайго дзіцёнка. Арцёмаўка Miласл. Ета буд зіць гожый ш чанёны к, відзіш, якея вуш ы. Бяседавічы Хоцім. ШЧАНІЦЦА. дзеясл. Шчаніцца. Н аш а сучка ш цанілась. пяць ш чанёнкы ў пры віла. Буда Раіатая Міласл. ШЧАНОК. -нка,,м. Шчаня. Я кія era сы бака? Ен ш чанок яш чэ: яму толькі ш зсьць м есіцы ў. Пархвонава Мсцісл. Ен так кран уў ш чы нка, што забіў. Галынец Краснап. ШЧАШШЧА, -а, н. [Дрывотня], траскоўе, месца, дзе колюць дровы. Tanop нясі ў хату, нашто кін уў ны шчапішчы Хвёдараўка Краснап. ШЧАРНЁЦЬ, дзеясл. Счарнець, зрабіцца чорным. П ріш чам іў я паліц у дзьвірах, аж ш чарнеў увесь. Ушакі Чэрык. ШЧАСЬЛІВЫП, прым. Шчасліпы. Ш часьлівы чылавек — ніякыга гора ён ні знаіць. Гібалы Касцюк. П ры сядзьце троху. пы сядзіце, йітоб была ш часьлівыя дарога. Юшкі Мсцісл. В о. калі б я м еў кучу гро
Дадатковыя словы
аббры, туря
7 👁