Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

ШТУКІ, штук, мн л Штукі [конікі, пыбрыкіі. /71/ ЛХ в я д о с! А дпа.йваіц ь такія штукі, як ныстыяшчы хвокусьнік. Добрас Мсцісл. H i оыжымайся ты, бачы лі ўж от вае штукі. Хвёдараўка Краснап. Нашто вы я го пусьцілі туды? ён натворыць такіх штук, што ні рад буд эіш. Зарубсц Крыч. ШТУРМАНУЦЦА, дзеясл. Штурхануцца, выцяцца. Ш т урмануўся вось аб дзьверы. ды к чуць р ук у пы дняў, локыць пабіў. Маластоўка Краснап. ШТУЧНА, пры сл. [Паіптучна], па аднон штуцы. Я куп л яў яблы кі штучно, na пяць копеек за яблы ка. Канічы Касшок. ШТЫЛЁК, -лька, м. Страла. Я к пусьц іў я cena шты.іёк, бы к ён уб іўся ў страху. ІІІарэйкі Ічасцюк. ШТЫЛЬ, -ю, м. Востры дубовы кол. npu дапамозе якога вяжуць плыты. Бяя штылю ні зьвяж ыш бярвеньня ў плот. Хнёдараўка Краснап. ІІІТЫНДАРА, -ы, ж. Падстаўка, укапаная пад вуглом будыніны. Хату пыставілі на штындарах. Хвёдараўка Краснап. Трэба йш чэ прывезьць штындары. Тур'я Чэрык. ШТЫХ, -a, м. Штык. Сылдату ў пяхоці даю ць вінтоўку i штых. Арцёмаўка Miласл. ШУБА, -ы, ж. Кажух, накрыты сукном. П ан у шубі на лісах. Дарагая Крич. К р а вец паш ы ў ш убу. Бель Мсцісл. ШУБАНЬНІК, -а. м. Тон,.что ўмее далёка кідаць, шыбаць. Ш убан ьн ік сь цябе х о р о ш и й, лоўка ш убаіш. Хвсдараўка Краснап. ШУБАЦЬ, дзеясл. [Шыбаць], кідаць. Н ы бра л і етыя бы сякі каменьня i бы вай ш убаць у сы баку. Зарубец Крыч. Ен далёка ш убаець камнімі. Хвёдараўка Красная. ШУБЁНЬНЯ, -я, н. зборн. Палкі для , кідання. H i мыхай ш л а хаты ш убеньнім. у вакно пупадзеш. Слаўнае Мсцісл. ШУБКА, -i, ж. Памянш. ад шуба. Л я ксей паш ы ў сабе ш убк у. Зялёны луг Мсці.сл. У ся мы я ш убка намокла пыд даж дж ом. ГПрагова Мсш'сл. ШУБНУЦЬ, дзеясл. [Шыбнуць], кінуць. Я к шуб н у ў у я го камнім. Беразякі Краснап. * ШУБУІІЯЦЬ, дзеясл. Невыраана гавариць. Што ты там ш убун я іш? Л н і радзімца ні ры зьбяру. Горкі Краснап. ШУВАПКА, -i, ж. Шванка, спіца, якая ўжываецца пры пляценні лапцен. П ы дай мне ш ув а й ку. я б у д у плесьць лапці. Пы лажы ш увайку i сугакі ў скры нку. Бяседавічы Хоці.м. ШУВЁПНІК, -а,.«. Вар'ят. Ш увейнік якей-та. буроя што пупала. Хвёдараука Краснап. ' ШУГАВЁПНЫСЬЦЬ. -І, ж. Легка мы,епасць. В о ўж у ш угавейны сьць у гылаве— адно кідаіць. за другое бярецца, i ні того ні етыга ня зьдзелы іць. Слаўнае Мсцісл. ШУГАП. -я,.и. Світка з даматканага сукна. УМ іха ся бы ў добры шугай, ды нехта ўк р а ў у яго. во i ходэіць цяпер у пінж аку. Глінь Касцюк. m ШУПСТРІСЬЦЬ, -i, ж. Жплвасць, сцрытна.сць У хлы лца шуйстрісьць ніпамерныя — на ім аж скура га во р іы Х і і раўка Краснап. ШУИСТРЫП, прым. [Шустры]. А»;:. Такей шуйстрый хлопчы к: тут ёсьць туг нім а! Такей шуйстрэй, ладный хлопчы к — нікогінькі ні баяўсь. Парадзіна Мсцісл. ІІІУІЦЬ. -i, ж. 1. Адоннс. 3 засіка нічога ўж о ня вы біры ш, одна ш уіць ацталысч Маластоўка Краснап. Сена я трісьцена ўж у прінялі, ды к там ш уіць тую, падонкі з х ворыстым нада ў навоз утыптаць Арцёмаўка Міласл. 2. Малыя, жэўжыкі. М алы я. ш уіць усякы я, i тыя драж ню цца. Палуж Краснап. ШУКАЦІ, шукаць, дзеясл. Шукаць. Tрэба ў ж ыцьці пры добы шукаці. Б. Хута* ры Краснап. Трэба сяньні іціць ш укаць грош ы. Канічы Касцюк. Брат паш оў ш у каць коні. Кісялёва Буда Калініншчына. Ш ука й ні ш укай, усё роўна ні нойдзеш. Арцёмаўка Міласл. ШУЛА, -ы, ж. Шула. Сьцены ў пун і naхіл іл іся, мабыць, ш ула згніла. Пухнава Pacнян. Ш улы пыставілі, зараз нада сьцены закідаць. Крычаў. Н а д о ўкы паць дубовы я ш улы. каб даўж эй выстыілі. Слаўнас Мсцісл. ШУЛАК, -a, м. Шула. Зь етыга дубка вы йдзець ладный ш улак. Ушакі Чэрык. ШУЛАЧОК, -чка, м. Памянш. ад інулак. Атрэзыў йіулачок, а ш ула ня вышла. Хвёдараўка Краснап. ШУЛУДЗГВЫП. прым. Шалудзівы. УСьціпана ш алудзівы я гылыва. Гібалы Касцюк. ШУЛУПАХА, -i. ж. Шалупайка, шкарупіна, лушпанка. Нашто ты н акідаў тут ш ул уп ахы ў? Палуж Краснап. У сі печыныя кард охл і паелі, толькі ш ул упаха зысталысь. Арцёмаўка Міласл. ШУЛУПАШКА, i, ж. Памянш. ад шулупаха. Сы бяры шул упаш кі ад кардохы ль i ўкінь сьвіньнім у карыта. Касперка Miласл. » ШУМЁЛЬ, -я, м. Пустазелле. У ж ыці ш ум ель расьцець. Брылёўка Краснап. ШУМЁЦЬ, дзеясл. Шумсць. Л е с ш ум іць, адліга будзець. Касары Чэрык. У восінь пы балотых ш ум іць сыка Слаўнае Мсцісл. ШУМІЦЬ, -i, ж. Адонпе [аціра]. У сё сена стравілі за зім у, адна ш ум іць зыстылася. Веросж Чэрык. ШУМУХМАЦЫІЯ, -я, н. Лахманы, рыззё. Н азьбіралы ся етыга ш ум ухм ацьця цэлый кут, хуц ь бы тряпышнік хутчэй прыехы ў. Маластоўка Краснап. ШУПІК. -a, м. Пабітас яйцо. У мяне бы ло трі целыя яйцы i адзін ш упік. Слаўнае Мецісл. ШУГІІЦЬ, дзеясл. Цяміць, разумсць. Ін а, ні глядзі. што м алы я. a ўж у ш упіць. усё ёй нада знаць, усё пыняць ёй нада. Арцёмаўка Міласл. Ен у етым нічога ня ш упіць. М а л э й.д ы шупя. Хвёдараўка Краснап. ШУПУВАЛ, -a, м. Майстар, які робіць валёнкі. Н ада аддаць ш уп увал у зваліць ва лены. Слаўнае Мсцкл. ШУПШЬІНА, -u, ж Шыпшына. Тут