АЗЫРЯЦЬ, дзеясл. Азараць, імгненна асвятлядь. Мылыдня ўсю ноч азыряла хату. Глупікі Крыч. АЗЬДЗІВЯЛІЦЬ, дзеясл. Выцяць [ударыць чым-небудзь грубым]. H i за што, ні npa што азьдзівяліў ложкый па лбу. Слаўнае Мсцісл. АЗЯЗЮЛІНЫЙ, прым. Азязюлены, асалавелы. Выпіў чарку i сядзіць, як азязюліный — нічога не відзіць кругом. Слаўнае Мсцісл. АЗЯЗЮЛІЦЦА, дзеясл. Асалавець. Ты ад аднэй чаркі пьяный стаў — азязюліўсь сусім. Каменкі Раснян. АЗЯЛЩЦА, дзеясл. Затлуміцца, адурэць (як выпіўшы зелля). Тут дзеці крычаць, там сьвінні пішчаць, проста азялілыся я, ня ведыю, за што хыпацца. Пірагова Мсцісл. АЗЯЛЩЬ, дзеясл. Затлуміць, задурыць. Азяліла мяне нейкыя стирая i абыбрала ўсяго. Лешчынка Мсцісл. Азяліла мяне ета галота, куды хош дзівайсь. Добрае Мсцісл. АЙ, выкл. Ай. Ай, якей жа ты стаў нядужы! Баханы Чэрык. Ай, поля, поля псяюха, II Aŭ, чуць ні сыдраў кажуха; || Aŭ, каб мы больш стыялі, || Сыдралі б у нас сыяны. 3 нар. песні, M. Г. 20. АЙ, злучн., часу. Ці. Будзім біцца aŭ мірыцца? ГІалуж Краснап. Aŭ праўду ты кажыш? Старае Сяло Мсцісл. АЙДЗЁ, прысл. Дзе. Айдзе ты, сынок, быў? Іванаўка Хоцім. Айдзе я мыгла зырабіць? Тут жа зыработкыў німа. Верамеева Чэрык. Айдзе ты, Янка, паціраў свой ножик? Каменкі Раснян. Айдзе ж твой, хлопча, пыдпыясык? Палуж Краснап. АЙКЫНЬНЯ, -я, н. Айканне, вохканне, стогны. Ныдаела мне ета тваё айкыньня, чаго ты стогніш? Слаўнае Мсцісл. АЙКЫЦЬ, дзеясл. Айкаць, вохаць, стагнаць. Хворый цельный дзень i цельныю ноч айкыіць, дужа ўжо яму цяжка. Ліпаўка Хоцім. АЙНО, часу., злучн. Ажно. Я бегмабег, айно дух зыняло, паку ль цябе дыгнаў. Жалезніца Крыч. AIP, -у, м. Aip, явар, явер, аер. Трэба ны балота ў aip схадзіць, на пол пасыпыць — заўтрі ж духа. Парадзіна Мсцісл. АК, прыназ. К, да. Ак вечыру ня скончым, яшчэ быгата поліва зысталося, толькі пылавінку выпылылі. Hi часта вы ак нам прыіжджаіця. Палуж Краснап. АКАЕМЫН, -а, м. Акаёман, верхалаз. Увесь дзень, як акаёмын, лазіць па дрэвых. Хвёдараўка Краснап. АКАЗІЯ, -i, ж. Аказія, выпадах, здарэнне [бяда, гора, турбота]. Гэта ж аказія з мальцым: пашоў i дагэтуль німа. Лешчынка Мсцісл. Сяньні са мной случились тыкая аказія, што ажны валосься дыб ум стала. Бяседавічы Хоцім. Выйшла са мною ў дарозі аказія: зыблудзіўся, усёрыўна, што пьяный быў. Слаўнае Мсцісл. АКАЗЫВЫЦЦА, дзеясл. Аказвацца. Аказывыіцца, што нам ішчэ пыдатык прібавілі. Канічы Касцюк. АКАЛЁЛЫЙ, прым. Акалелы, змерзлы. Дзіцёнык увесь акалелый, ніхай лезя на печку — пагреіцца. Старае Сяло Мсцісл. Пагрейсь на печы, ты ж увесь акалелый. Хвёдараўка Краснап. АКАЛЁЦЬ, дзеясл. Акалець, змерзнуць. Дайуя пагрэцца, я саўсім акалеў, пакуль прышоў. Прыбярэж Раснян. Акалеў за дзень на холадзі. Хвёдараўка Краснап. АКАСНУЦЬ, дзеясл. Падужаць. Hi ўдасца табе акаснуць яго, бо ён куды дужэйшы зы цябе. Лешчынка Мсцісл. АКАЧУРЬЩЦА, дзеясл. Умерці, здохнуць. Паня акачурылыся ў самый дзень ры'валюцыі. Палуж Краснап. АКАШЫЦЦА, дзеясл. Размясціцца, прыстроіцца. Пыдарожныя кыла речкі акашыліся нычываць. Нова-Ельня Краснап. АКЁНЬНЩА, -ы, ж. Акенніца. Пыкрасілі акеньніцу, дык i вакно прігажэй цяпер стала. Лешчынка Мсцісл. Ты яго хату пызнаіш, у яго акеньніцы зялёныі. Прыбярэж Раснян. АКЛЁІНЫЙ, прым. Аклеены, выклеены. Столь аклеіна белай бумагый, а сьуены пабеліны. Зялёны Луг Мсцісл. АКЛЁІЦЬ, дзеясл. Аклеіць, выклеіць. Нада купіць абоіў ды аклеіць сьцены, ато зьвёскі німа, штоб пыбяліць. Рэчыца Чэрык. АКЛУМЁНЬНЯ, -я, н. Дурман, тлум. Ны мяне ік якое аклуменьня найшло — нічогінькі ні ўцямлю. Парадзіна Мсцісл. АКЛУМІЦЬ, дзеясл. 1. Задурыдь галаву [затлуміць]. Аклуміў ты маю галовыньку сваімі гаворкымі. Парадзіна Мсцісл. Тут ніколі німа спыкаеньня, як ны бызарі ўсёдно — адурілі, аклумілі саўсім. Арцёмаўка Міласл. 2. Ашукаць, падмануць. ё н хітрый, абдуріць, аклуміць цябе ўраз. Радзівонаўка Мсцісл. АКОЛІЦА, -ы, ж. 1. Вуліца. Пашоў ны аколіцу, там хлопцы сыбралісь. Хвёдараўка Краснап. Стыяць хлопцы з дзеўкымі ны аколіцы, дык i ён там. Хоцімск. 2. Выган у канцы вёскі. У нас ны аколіцы дзеці пасьвюць гусей, бабы мыюць бяльлё ў сажалках. Пірагова Мсцісл. АКОЛЬНЫЙ, прым. Наўкольны. Акольныя дзяреўні нібальшыя, самыя быльшая, ета Мыластоўка. Горкі Краснап. АКПЁНЫЙ, прым. Акпёны, высмеяны. Акпёным быць ня дужа прыемна, a злашча піряд дзеўкымі. Сапрынавічы Мсцісл. АКППДЬ, дзеясл. Акпіць, асмяяць. Ета ж ныстыяшчыя лахта, усякыга іна акпіць, з усякыга насьмяецца. Прыбярэж Раснян. V AKPABOK, -аўка, м. Акравак, абрэзак ад лыка [скуры]. Пыдай мне вось етый акравок, што ляжыць лі лаўкі. Вохар Чэрык. Спалі етыя акраўкі. Камароўка Крыч. АКРАВЫК, -аўка, м. Акравак. Нады акраўкым даплесьць лапыць, пыдай мне вось той акравык. Хвёдараўка Краснап. АКРАЙКА, -i, ж. 1. Акраек, беражок матэрыі, абрэзаны палоскаю. У крыўца ат мацеріі зыстаюцца акрайкі. Слаўнае Мсцісл. Шавец выкрыіў жупан, сыбраў yci акрайкі i даў мальцу гуляць. Арцёмаўка Міласл. 2. Тасёмка. Мне зысталося прышыць толькі акрайку к спадніцы. Старае Сяло Мсцісл
Дадатковыя словы
рывалюцыі
14 👁