кымі цьвітуць. Парадзіна Мсцісл. Краснінькій цьвяточык расьцвць. Kacap Чэрык. ЦЬМЕНЬ, -i, ж. Цемната [цсмра]. Ны дваре тыкая цьмень, што хуць вока выкыль. Лешчынка Мсцісл. ЦЬМЕЦЬ, дзеясл. [Тлець], дыміцца. Дрп/іы сы рэя, ні гы раць, a толькі цьмеюць. Сохана Мсціел. ЦЬМЯІІЬШ, прым. Цмяны, цемпаваты. непразрысты. Е н, як рыгарыць ат сонца, ды к робіцца такій цьмяны, акураг, як цы ган. Добрае Мсцісл. Ш кло у вокны х некыя цьмяныя. ніяк ні прамыеш насыйт.ш. Дмтонаўка Краснап. ЦЭВАР, цэбір, цэбыр, -бра, м. Цэбар. ІІы насі виды ў цэбар. Лабаноўка Хоцім. Ц эбар з мякінай вы нісла на двор i пыставіла карові. Лешчынка Мсцісл. Ц эбар рассохся, нада зымачыць яго Крычаў Янка niij ваду c цэбра. Рсськаў Калініншчына. Н ы парілі цэбір мякіны, прадзенулі у вуш кі палку i пынясьлі каровым. Арцсмаўка Міласл. Н алілі повін цэбы р вады. Бялішчына Мсцісл. П ры нясі мне цэбыр патоўч бул ьбу. Слаўнае Мсцісл. 4 ЦЭВЫЧКА, -i, ж. Памянш. ад цэўка. Нытальля, насукай ты мне цэвычак ca дзьве. Llauinib Аршаншчына. „ ЦЭГЛА, -ы, ж. Цэгла. 3 такой кепскай гліны, ды тыкая ж добры я цэгла ў іх выходзіць. Ушакі Чэрык. Ц эгла просохла, можно апальвыць. Бялішчына Мсцісл. Ц эглы німа дзе дыстаць. печ ры звалівы іцца i пыправіць німа чым. Макуліпа Раснян. ЦЭДЗІЛКЛ, -i, ж. Цадзілка, кавалак рэдзенькага палатна або сіта, на якое працэджваюць малако. П аедзім у Клімавічы, ды к купім там цэдзілку ны мылако. Кісялёва Буда Калініншчына. ЦЭЛЩЬ, дзеясл. Цэліць, цэліцца. Хад зіў з руж ж ом, стаў цэліць у зайца, а тут шасьць яму воўк. Арцёмаўка Міласл. ЦЭЛКАВУХА. -i, ж. Ясчня. Матка набіла ны скы вы раду яец i сьпікла ц эл кавуху ны сале. Студзянец Касцюк. ЦЭЛЫН. прым. 1. Цэлы, непабіты. Во дзіва: стыкан уп а ў сы стыла i цэлы. ні пабіўся. ІІарадзіна Мсцісл. 2. Цэлы, поўны. Н ы цадзіла мылыка цэлый гырлач. Хвёдараўка Краснап. Ж ы брак ны зьбіраў цэлую торбу хлеба. Белы Камень Бялынкав. Н ы браў дроў цэлыя бярэм я. Дубеец Касцюк. 3. Цэлы, увесь. Д ож дж ідзець цэлую нядзелю дзень удзень. Раздзел Мсцісл. Д зец і нейдзі цэлы дзень гізую ць. Кокатапа Мсцісл. Э, брат, тут ні адзін каток, а чатыры, цэлы стан патрэбін. Парадзіна Мсцісл. ЦЭЛЬ, -i, ж. Мэта. У яго цэль тыкая, штоб у дваре зыстацца сымаму, а брата ў зяці аддаць. Арнёмаўка Міласл. ЦЭЛЬНЫП, прым IЦэлы [поўяы]. Я ны лавіў сяньня цэльныя вядро вую ноў. Хвёдараўка Краснап. Н ы калупаў ён мне цэльный кухл ік м ёду. Пірагова Мсцісл. [2. Цэлы, увесь] Цэльны й год дыж ыдалі мы сы на з арміі. Там же. ЦЭІІТРА, -ы, ж. Каўпачок у лямпс. Зьнім і цэнтру ў лямпі ды абчы сьці нагыр. Крычаў. ЦЭП, -а,.к. Цэп. Бяры цэп ды пы. жы мылаціць. Машавая Бялынкав ДУ рым цэпам добри i мылаціць. Пухнавз Раснян. ЦЭПКА, -І, ж. Ланцужок. Кы ня нада на цэпкі прівізаць, ато вяр ёўку парвець Арцёмаўка Міласл. У яго часы й цэпка золыта. Палуж Краснап. ЦЭРА, ы. ж. Цэра, сасновы гриб, выпараны І прыгатаканы да нысяканьня агню. Д а й -к а кусочак цэры высіч агню. Лютня Краснап. ЦЭРКВА, -ы, ж. Царква. УВы сокім Б а р к у новыя цэрква. Палуж Краснап. ЦЭРКЫУ, -ві, ж. Царква. У скрысеньня н айд у ў цэркы ў у Вы сокі Бор. Палуж Краснап. ЦЭТЛІК, -а. м. Цэтлік, пісулька. Ц і ў зя ў ты цэтлік у лаўцы. ато б із яго нам тынар ны складзі ні атпусьцяць? Хвёдараўка Краснап. ЦЭУКА, -i, ж. 1. Цэўка, шпулька для паматвання нітак. Я сыткала ўж о тры цэўкі. Буліна Касцюк. Я б у д у ткаць, аў ты насучы цэўку. Крычаў. Нымытай на цэўку нітак ды ўсадзі ў чаўнок. Парадзіна Мсцісл. 2. Галснь нагі. З а кр уц і луччы ан учу, ато ц эўка відна. Лешчынка Мсцісл. 3. Косць ад локця да кісткі рукі. Злам аў ц эўку ў руцэ. Камароўка Крыч. ЦЮГНУЦЬ, дзеясл. Вьшяць Бацька цю гнуў іх разы тры, ды к зымыўчалі. Maластоўка Краснап. ЦЮКУН. -a, м. 1. Агрэст, у якога ягады накрыты валаскамі. У нас ў садзе ёсьць некалькі кустоў цю куну. Тур'я Чэрык. 2. Арэх. Teai ціокуны дуж а крэпкія, ні рыза б 'еш, ні то што раскусіць. Там жа. ЦЮПКІ, -ыў, мн. л. Яда, хлеб, накрышаны ў малако. М аці ныкарміла дэяцей цюпкаліі. Камароўка Краснап. ЦЮРЁМНІК, -a, м. Вязень, астрожнік. Ен жа вечный цюремнік: ні вы ходзіць, то зы разбой, то зы крадзеж сядзіць. Трубільня Краснап. ЦЮРЬМА, -u, ж. Турма. ІІоччы дви арыштанты ўцяклі сь цюрьмы Маластоўка Краснап. ЦЮХАЦЬ, дзеясл. Бегчы, ісці. Ц ю хаіць усьлед, як шчанё. Ка.мароўка Крыч. ЦЮХЦЁП. -я, м. [IІюхцяй], ляны, непаваротлівы чалавек. В о ўж у цю хцей, ног ні падыміць. Слаўнае Мсцісл. ЦЮХЦЯ. -i, ж. Цюхцян. П іліпка — цю хця нейкы я, ні павернійі нікуды. Палуж Краснап. ЦЮХЫЦЬ, дзеясл. Цюхаць, бегчы трушком. Во нябош чы к старык бы ў Адам — шэсьдзісят нёрст цю хы іць, i хоць бы ціто яму. Добрае Мсцісл. ЦЮЦЮН. -a, м. Тытунь, табак, махорка. Вось штоб цябе агонь, цюцюн увесь пакуры ў i ны паню х німа. Д а й твайго закуры ць. Ходасы Мсцісл. ЦЯГНГК. -a, м. Цягнік. Ц ягн ік пры ш оў у пяць гадзін раніцы. Кажамякіна Краснап. ЦЯГНУЦЦА, дзеясл. I. Цяпіуцца. Пы глядзі-ка, што ў цябе ад за ду цнгніцца