Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
ЦЫРКНУЦЬ. дзеясл. Падаіць. Н ада цы ркнуць карову ды ныпаіць мылаком цялёнка. Слаўнае Мсцісл. ЦЫРКУЛЬ, -я, м. Цыркудр. Ц ы ркуль скры ўліны й, ім ні пры вядзеш правільна акруж ы ны. Шарэнкі Касцюк. ЦЫРКУН, -a, м. заал. Цыркун, цвыркун. Ц ы ркун цыркыя за печчу. Хвёдараўка Красмай. У наш ы й хаці цы ркун ні даець ж ы цьця, усё ўрэм я цыркыіць Канічы Касцюк. Ц ы ркуны цы ркую ць у лнзьні. Зоры Чэрык. У новый ха ц і зы вяліся ў м аху цыр-. куны. трішчаць усю ноч i спице ні даю ць. Пацкава Мсцісл. ЦЫРКЫІІЬНЯ, -я, н. Длсшіс. М а еŭ В ольгі Іужа цяж ка Оаецци цыркыньня кароў. Лешчынка Мсцісл. ЦЫРКЫЦЬ, дзеясл. I. Цыркаць, даіць. Матка нашли цыркыць кароў Лешчыпка Мсцісл. Матка пышла карооу цы ркы ць. ciчас мылыка прінясець. Арцёмаўка Міласл. 2. ІДпыркаць, цвірчаць. Запечны й еылиеей пы сяліўсь у нас у лазьні, цыркыіць што ёсьць сілы. Башары Ра,снян. ЦЫРУЛЫПК, -a. м. Цырулыіік. Ц ы рульнік добря стрыгсць. Шумячы. ЦЫРУЛЬНЯ. -i, ж. Цырульня. У горы дзі цы рульня бы лы иия. там ш эсць стрігунцпу работыіць. Боханы Смал. ЦЫРЯМОНІЦЦЛ. дзеясл. Цырымоніцца. В о ўж о цы рям оніцца, нічога ня зьдзелы іць. йігоб ні цырямоніцци. Асмолавічы Мсцісл. ЦЫРЯМОПН1ЦЛ, -ы. ж. Гапарыстая цырымоністая жанчына. Іна тыкая цырям онніца, ня можыць ні аднаго разу зайці к сеаёй радне. Слаўнае Мсцісл. ЦЫУКЫЦЬ, дзеясл. Ціўкаць. Цтушка цыўкы.ч, оідни, птушыняткі ёсьць. Хвёдараўка Красная. Ціпінят кі павы луплічы лісь із яец i цы ўкыю ць пы д кв акухую. Сохана Мсцісл. ЦЫХРЛ, -ы, ж. Лічба. Ікая ета тут цы хра на етых гры ш ах, ці тры, ці пяць, нешта ні ры зьбяру? Арцёмаўка Міласл. ЦЫЦ, выкл. Цыц. С ц іх н і, дэец і, цы цf Чаго разы йиіліся? Гусарка Клім. Ц ы ц. дзетка, н і плач, січас куры чка кока зьнясець, ды к я табе аддам! Арцёмаўка Miласл. 4 ЦЫЦКА, -i, ж. Цыцка, грудзі. Д зіц ён ка адлучы ли ат цы цкі; уж о пы чаў бы ў забы ааць, ды пылажыла спаць с сабою, а ён узя ў ды вы ссаў. Камароўка Крыч. Ц ы цкі ў каровы пы калоліся, бы ляць, цыркыць ні даецца. Канахоўка Касцюк. ЦЫЦОХА, -i, ж. Цыцоха, грудастая жанчына. Д зеўк а — цы цоха: цыцок поўна п азуха. Нашкавічы Мсцісл. ЦЬВЁРДЗЬ, -i, ж. Цвсрдзь, цвёрдае мссца. В о, цьнерОзь Оык цьвердзь, што аж дубовы ворчы к злам іўся. Бязводзічы Мсцісл. ЦЬВЕРДЫИ, прым. Цвёрлы. Я цьаердай яды ні м агу ж ваць, зубо ў у мяне німа. Сохана Мсцісл. ЦЬВЕРЖ. -ы, ж. [Цвердзь], цвёрдае мёсца. Тут цьвёрж тыкая, што ні ўш чапіць плугы м, хіба пысьля дож дж у можна будзець успы хаць. Палуж Краснап. ЦЬВЁТ, -y, м 1. Цвет {кветка]. Я кей красівы й цьвет ны м аку. А во ны папырытн іку саўсім німа цьеету. Арцёмаўка Miласл. Зя бер цьеіцець сінім цьеетым Дзягавічы Крыч. 2. Колер. Нешта ня пом ню, якога цьеету ў яе кохта бы ла; толькі знаю — іна жоўты цьоет ніколі ні носіць. Арцёмаўка Міласл. 3. Узор. Ганна KfMuiным цьеетам нытка.ш д зя р угу. Куляшоўка Клім. ЦЬВЁЦІК, -a, м. Кветачка. С ы бачкі — жоўтыя ибо красный цьаецікі. Гричы ха цьізіцець дробненькім і бела-розааы м і цьасцікам і Пірагова Мсцісл. . ЦБВ1К. -a, м. Цвік. Я пыреиў истины иб цьеік у сьцяне. Тур'я Чзрык. Вазьміабцугі i аыцягні еты цьвік з дзьеярэй, ато ён мішаець. Сохана Мсцісл. ЦЬВІЛЬКА, -i, ж. Ластавіца, ромбавины кавалак матэрыі, які ўстиуляецца ў сарочку над пашкі. Н а што ты такая шырокія цьеількі р обіш? Хвёдараўка Краснап. У сарочку ацталась толькі цьеількі паўш ы еаць. Касціоковічи. ЦЬВІСЬЦЬ, дзеясл. 1. Цвісці. Я бл ун і ўж о цьеісьць пычалі, пчолы ля іх гудуць. Гарцуеўка Краснап. Ны каліне пы пуш кі бальш эя — скора i цьоісьць буд эя. Парадзіна Мсцісл. Жыта еы сы паіць уж у — скора цьеісьць будзець. Журбін Бялынкав. Кы лы калуш а ўж о цьеіцець. Арцёмаўка Miласл. 2. Румянсць. Ст аруха, и красны я ікая. ягыткі так i цьеітуць. глядзі, што кроў з ш чок пы рсьніць. Там жа. ЦЬВІЦІЦЦА, дзеясл. Свіціцца. У шчзлку цьеіціцца. Брылёўка Краснап ЦБВЯКЧЭЦЬ, дзеясл. Хлюнаць. Во нываліла м асла, аж цьеякчзць стала. Хвёдараўка Краснап. Н у ды таго сяньні наліў дож дж, што зімля ны брякла, аж цьеякчыць. Слаўнае Мсціел. ЦЬВЯРОЗЫП, прым. Цвярозы. Д зен ь у дзень n'e, ніколі цьеярозы ня бывае. Парадзіна Мсцісл. Ц ьоярозы й еек зы рікаіцца піць ды толькі ды чаркі, a тады i нысьцібаіцци, як сьеіньня. Слаўнае Мсцісл. A ŭ маць мыя старыя. (I Н я б і жаны п'яны я; II Б і ж ану цьеярозы ю || Бслыю бярозы ю. 3 нар. песні. М. Г. 94. ЦЬВЯРОЗЫСЬЦЬ. -i,ж. Цпярозасць. Ц ьвярозы сьць розум у можна страціць ня толькі ў пьянстеі. Čoxana Мсцісл. Л іж а ў такі пьяны й, а як пачуў супрыць сябе говор ю, ідзе тая цьвярозы сьць зны йш лася. Слаўнае Мсцісл. ЦЬВЯТІІІЧОК. -чка, м. Кветнічак. У нас піряд вокнымі м алінькій цьвятнічок зьдзелы н. Антонаўка Краснап. ЦЬВЯТНЫП, прым. Каляровы. Матка надзела цьвятную спидніцу. Стары Дзедзін Міласл. У мяне андрак ні такі цьвятны. як у цябе. Антонаўка Краснан. ЦЬВЯТОК. -тка..«. Квстка. Ны га р оху буваіць разный цьвяток: i белінькій. i краснінькій. Арцёмаўка Міласл. Глянь. якей прыгож ынькій цьвяток у жыці. Слабада Крыч. ЦЬВЯТОЧЬІК. -чка, м Кветачка. Грым ахнончы кі ўю цца — розавінькім і цьояточ
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

баіццй, грйчы, гунцпў, еылйеей, ййіліся, касціоковічй, оаеццй, оіднй, пяны, спйдніцу, туря, цырямоніццй, ўстйўляецца
3 👁
 ◀  / 512  ▶