ЦУРКОМ, прысл. Цурком. Пот зь яго цурком цурчы ць, так уж о ён стараецца, paботыіць. Сохана Мсцісл. ЦУРАВАЦЬ, дзеясл. Цыраваць. У мянс ны пітах пы рваліся чулкі. нада бу.го цурунаць, ды к ляню ся. Слаўнае Мсцісл. Н ада чулкі цуруваць, ато ўж у дзіркі бальшыя падзелы лісь. Тур'я Чэрик. ЦУРУЛЬНІК. -a, Цырулыіік. Зайдзі ты к цурульніку ды абстрыгі вы ласы, ато кучма Кучмой. Iliparoua Мсцісл. С х а д зі к цырульніку ішстрыгіся. Кокатава Аўсцісл. ЦУРУЛЬНЯ. -i. ж. Цырульня. Я к б у д у ў горы дзе —:ш йду у цурульню абстрыгуся. Пірагова Мсцісл. ЦУРЧАіЬ, дзеясл. Цурчаць, цячы цурком. Іш о ў буйны й дож дж, ну i пыча.го цурчэць з стрех. Слаўнае Мсцісл. ЦЫБАЛЫ, -ыў, мн. л. Тоўстыя погі. О го, цыбалы якія! Д ы аай сікану пы тваіх цы бы лах. Хвёдараўка Краеііап. ЦЫБАРКА, -i, ж. Вядро з бляхі. Д зя д эька, c)uŭ цы баркі кыня ныпаіць. Горня Хоцім. Сы брал і грошы на цы барку, а зьдзелы ць ні зьдзелы лі. Касцюковічы. ЦЫБАСТЬІП, прым Цыбаты. Г л я д зі, йкая цыбастыя баба пы ш ла, як вірста. Хоцімск. ЦЫБАТЫП, прым. Цыбаты, тонкі, uuсокі чалапек. Г аўріла цыбатый пайш оў, ён як ідзе ў хату, дык нагінаіцца, дуж й вісокі. Б. Хутары Краснап. цы бУк, -a, м Цыбук. Д з ед эьдзелы ў цы бук у піп ку з віш ні. Арцёмаўка Міласл. Трзба прачысьціць цы бук, ато ні цягніць. Мсціслаў. П ади вырыэаць цы бук у піпку. Хвёдараўка Краснап. ЦЫБУЛЬКА -i, ж. Памянш. ад цыбуля. Укры шы цы булькі ды за.іі алеем, ды к б уд зя смашней. Kacap Чэрык. ЦЫБУЛЯ, -i. ж. бит. Цыбуля. Зы грібла гряды i аы садзіла цы булю ŭ чы снаку. Арцёмаўка Міласл. Сёліта цы буля ні ўрадзіл а, цы былінкі тыя, як гарох. Дзягавічы Крыч. Мы пы садзілі тры грады цы булі. Шумячы. ЦЫГАН, -а, м. Цыган. Цы ган мяне на етым кані абш укаў. Сохана Мсцісл. Ц ы гані раснусьцілі снае былагоны i начую ць. Ka.'цюковічы. Ц ы гані ўж о ры сьпялі свае шатры. Палуж Краснап. ЦЫГАНІЦЬ, дзеясл. Прасіць неадчэпна. Ц і ёсьць у яго йіто, ці нім а. усёдно ён буд зе цы ганіць, пакуль ня выцыгиніць, Хвёдараўка Краснан. ЦЫГАНКА, -і, ж. Цыганка. Што ж цыганкым дэе.ш ц ь? Работыць яны ня ўм еюць i ня хочуць, дык во ходзяць пы сялу ды кылантырюць. Дубсец Касцюк. ЦЫГАНКІ. -нык, мн л. Бульба, звараная i падпсчаная ў тоўчаным ільняным насснні. Я дуж а лю блю цы ганкі, калі яны добра пыдж аріны. Восаў Краснап. ЦЫГАНОК, -нка. м. Ножык-складанчык л драўляным чаранком. К уп іў сабе цыганок. оы надта м яккі — ня рэжыць Хвёдараўка Краснап. ЦЫГАНСКІП, прым. Цыганскі. Скача, як цыгинскі конь. Дзягавічы Крыч. Вун 31 цыганскыя табырышча. Хвёдараўка Краснап ЦЫГАЦЬ. дзеясл. Пішчаць. П ясклёны к цыгаець. Пацэнь Арш. ЦЫГЛЯНЫЙ, прым. Цагляны. К ы хляны я грубка лутчы греець, чым цыгляныя. Канічы Касцюк. ЦЫКОІ'ЫП, -я, м. бат Цыкорыя. Цы корый расьцець у нас у городах i так на поаі, лі дорог, цьвіцець сінінькім цьветим. Пірагова Мсцісл. ЦЫКЫЦЬ, дзеясл. Сыкаць Што ты ны яго цы кы іш. што ён табе пы дданы? Х очыць — дзелы іць, хочы ць — нс, ты яго ні прім усіш. Дзшіісавічы Навааыбк. ЦЫЛУВАЦЦА. дзеясл. Цалапацца. Лбаічы пілісь i цалую цца. Ушакі Чэрык. ЦЫЛУВАЦЬ, дзеясл. Цалаваць. 1ни ўзіл а дзіцёнка на р укі i бывай, яго цылуваць. Нізькі Касцюк. Д у р н і, сваты д ур н і,— IIДы заехы лі ў гум ны; А сец і чалом даліМСьвіньню цы лувалі. 3 нар. песні, M. I'. 40. НьТлЫП, прым. Цэлы. Сёліта мы насыпылі мякіны i атарі цылыя засецьця. Бяседавічы Хоцім. ЦЫЛЫВАЦЦА, дзеясл. Цалавацца. У цябе яш чэ мылако ны губах ні обсохл а, а ты ўж о цылыаацца лезійі. Слаўнае Мсцісл. ЦЫЛЯЦЬ, дзеясл. Цаляць, ладзіцца. F.h так i цыляў, каб цябе з двыра сыгнаць. Кокатава МсцТсл. ЦЫНА, -ы. ж, Цана, кошт. Ц ы на стала ніж ыцца на скот. Палуж Краснап. Н а мой пы гляд, ды к етый конь ня стоіць такей цаны. Арцёмаўка Міласл. ЦЫНТАУРА, -ы, ж. бит. Цвінтарэн. Цынт аўру бяруць ат жывата. Хвёдараука Краснап. Зы вары цынтаўрыі i ni пы стыкану тры разы ў дзень. Сохана Мсцісл. ЦЫПА, -ы, ж. Курыца. Пыкармі ты сваю цыпу, ато ійца ні зьнясець. Ушакі Чэрык. ЦЫПАЧКІ, -ыў, мн. л. Пыпачкі, пальцы ног. Антось пады ш оў к нам на цыпычка х, што ніхто i ні пачуў. Дзягавічы Крыч. ЦЫПІЛЬНО, -a, н. Цапілыіа. Цы пільно ў цзпа новы я, ды к у руку м уліць. Пухпава Раснян. П ацішы бі, бо ета цыпільно треснутыя, ды к зломіцца Баеедавічы Хоцім. Б ічук пры вязвы іцца к цы пільну. Бялішчына Мсцісл. ЦЬІПКІ, -аў, мн. л. Цыпкі. патрэсканая скура ад гразі i ветру. У яго ўсс ногі ў цы пках. Кокатава Мсцісл. У й, як быляць цыпкі. Зоры Чэрык. Ц ы пкі набіў — быляць цяпер ногі. Хвёдараўка Краснап. ЦЫПЛЕНЫК, -нка, м. Куранё. К вакуха вывіла дзесіць цы плёнкуў. Арцёмаўка Міласл. ЦЫПУШКІ, -ыў, мн. л. Цыпуіпкі, спосаб сядзепня, падагнуўшы пад сябе ногі. H i сядзі на цы пуш ках, ато пад грудзьм і зы баліць. Бабынавічы Мсцісл. ЦЫРКАЦЬ, дзеясл. 1. Цыркаць. даіць. М ам а цыркыя корову, зараз мылыка прынясець. Паходавічы Чэрык. К арову йшчэ нада іціць цыркыць. Гарманава Краснап. 2. Цныркаць, трашчаць, крычаць. Ц ы ркун за печкый цыркыя. Палуж Краснап