Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

Гарбавічы Касцюк. 2. Ісці памалу. Ід зі хутчэй, ато цягнісься, як смоўж. Арцёмаўка Міласл. ЦЯГНУЦЬ, дзеясл. Цягнуць. 0.ш б а с ілівый мой канёк. цягнуць ані ня можа. Хвёдараўка Краснап. Ц ягн і ету галіну к цнплу — пы лум аіш. ды к згарыць. Маляцічм Крыч. ЦЯГУЧЫП. прым. I. Дужы, цягавіты. Етый конь дуж а трывалый i цягучы й: ты яго два дні ні карм і, ды к на ім ня відна — усё рпунч круглый i нязець. Арцёмаўка Міласл. 2. Жывучы. Ц ягучы й чылавек твой бацька — доўга жывець. Хвёдараўка Краснап. ЦЯЖБА, -ы, ж. Цяжар. Н а гр уэіў воз, што трыйня чуць ня трэснула ад цяжбы. Бязводзічы Мсцісл. І.ІЯЖКА, прысл. Цяжка. Так цпжка бы ло падымаць, чуць ш луньня свае ні пыды рааў. Гібалы Касцюк. O ŭ. як цяжка жыць на сьвеце. Лешчынка Мсцісл. Я аббегся — ды хаць цяж ка. Хвёдараўка Красная. ЦЯЖКІП, прым. Цяжкі. Ц яж кі лёс спыткаў мяне ў ж ыцьці. Добрае Мсцісл. Ц яж кы я хвароба ў яго, німаведыма ці ўстаніць. Ушакі Чэрык. ЦЯЖКГ -оў, мн. л. Вяроўкі ў сахі, пры дапамозе якіх рэгулююць глыбіню баразны (падцягваючы ці апускаючы іх). П ы рваліся цяж кі ў мяне ў cace. Брылёўка Крагнап. ІДЯЖЫСЬЦЬ, -i, ж. Цяжар. Еткыя цяжысьць ны калёсы х, дзіва што яны скрыпяць. Лешчынка Мсцісл. Цяж ысьць на сэрцы лігла, проста дзіаацца недзе. Антонаўка Красная. ЦЯКЧЫ, цеч, дзеясл. Цячы. П радзелы й тут равок. дык ныда буд зя цякчы туды. Смольская Буда Бялынкав. С-п ы д гары цякець равок. Капічы Касцюк. Н аш а в ядро ц.чкець, покуль пры нясеш, ды к пы ўвідра выцякець. Арцёмаўка Міласл. ЦЯКУН, -a. м. Цякун, прамыты пясок. Кы ля рэчкі шмат цякуну. ііешухоўка Чав. Ны дарозі адзін ц я кун. каткі хы ваю цца. Хвёдараўка Красная. ЦЯЛЁГА, -i, ж. Калёсы, мажары. Зы прягі кыня ў цялегу. Кривы Лес Шумяц. ЦЯЛЕНЬІК, -нка, м. Цялё. Ц ялёны к наш уж у адуж ы ў. Слабада Крыч. М ы свайго цялёнка зарэзалі. Парадзіна Мсцісл. Етыга цялёнка гудуваць нельга — ён нейкій карузлы й. Белы Камень Бялынкав. ЦЯЛЁПЫК, -яка, м. Целянень [таўстун). Н у ŭ цялёпык ты, проста біда. Горкі Краспап. ЦЯЛГЦЦА, дзеясл. Цяліцца. Н аш а Кирова летась цялілася, a сёлета ялаўка. Стаpae Сяло Мсцісл. ЦЯЛІЦЬ, дзеясл. Цяліць. Карова цяліла бы ську. Палуж Красная. Ц ялілы сь кароўка ды бурэнькы я, || Ц яліла бычка ды рыжэнькыга. 3 нар. яесні, M. Г. 122. ЦЯЛЬПУХ, -a, м I. Кароткі тоўсты адрэзак, калодка. Ры скалі етый цялыіук. Малядічы Крыч. Пыстаў цяльпух пад ногі, будзець луччы сядэець. Канахоўка Касцюк. Д а й ты етый цяльпух разреж ым, ды я вы калю яго на дроаы. Арцёмаўка Міласл. 2. Непаваротлівы тоўсты чалавек. Во цяльп ух! Я к сеў, ды к i ні падыміцца. Парадзіна Мсцісл. ЦЯЛЮХ, вы к.і. Бух, боўць Я скарэй цялю х у ва д у! Палуж Красная. ІДЯМІСТЫП, прым. Цямкі (памятліпы] Знайдзіць ён дарогу нызад i ад зін. ён цямістый. Арцёмаўка Міласл. ЦЯМІЦЬ, дзеясл. Цяміць (разумець, помніць). Ны м.чне нейкае аклумленьня найш ло — глядж у i нічога ні цямлю. Парадзіна Мсцісл. ЦЯМКІП. прым. Цямкі [памятлівы]. / цямкі ты хлопец, п аслухы ў раз, i ўсё запом ніў. Лсшчынка Мсцісл. ЦЯМНЩЬ. дзеясл. Цямяіць, зацпмяяць. Атыйдзі ты ат лампы, ато ты цямніш сабою. Слаўнае Мсцісл. ЦЯМНУЦЬ, дзеясл. Прапасці. К аб цябе цямнула з тваёю працаю. Тур'я Чэрык. ЦЯНЁК, цяньку,.м. Цянёк, цснь. Пы стаў кыня ў цянёк, каб ні так пякло сонца. Гібалы Касцюк. Д обра ў лесі ў гарачы дзень — у цяньку такая прахалода Ушакі Чэрык. Ід зі пад дуб у цянёк, там трохі адды хнеш. Ташна Касцюк. ЦЯНуЦЬ, дзеясл. Цягнуць. Ад завулка цяніць дренныя паветра. Лешчынка іМсцісл. ЦЯНЬКГ, нацянькі, прысл. Напрасткі. Мы ходзім цераз лес — ны цянькі. Буліна Касцюк. Тут німа дарогі, нада Ŭціць ныцянчкі. Бабынічы Мсцісл. ЦЯНЬЦЮХ, -a, м. Непаваротлівы [тоўсты] чалавек. Н я будзь ціньцюхом — скарэй пувы рачы йся. Крычаў. ЦЯПА, -ы, ж. Ляпа. Ры зявіў воўк цяny. Хвёдапаўка Красная. ЦЯПЁЛЦА, -a, н. Агеньчык. В ун ь, д а лёка нейдзе цяпелца гарыць. Палуж Красная. ЦЯПЁР. прысл. Цяпер, зараз. Абгы варылі лю дзі д зеўк у, цяпер ніхто яе ўзамуж ня возьміць. Дзіснакіта Мсцісл. Разьбіў пяяш ку, i цяпер некуды ўзяць алею. Канічы Касцюк. ЦЯПЁРІКА, цяперыка, прысл. Цяпер. П а ш оў дож дж, цяперіка грыбы буд уць расьці. Слабада Крыч. Ц яперіка ŭ бабы стрыжкамі ходзю ць. Маластоўка Краснап. Ц я п ерыка будзем аткалываць абапылы. Ц я п ерыка мала ўж о ў лесе груш цоў. Хвёдараўка Краснап. ЦЯПЁРЫЦЬКА, прысл. Цяпер. С ём ку дрэаым прыстукнула i цяперыцька акры веў. Тур'я Чэрык. Цяперы цька я ўж о ня веды ю, што эь етыга вы йдзя. Хвёдараўка Красная. ЦЯПЁРЫШПІП, прым. Цяперашні, cyчасиы. Нашто мне спамінаць npa бытое, хс.піць зь мяне i цяперыш ніга. Ушакі Чэрык. ЦЯПЁРЯ. прысл. Цяпер. М іхей бы ў чылапекым, як i ўсе, a цяперя пулудурым стаў. Палуж Краснап. А цяперя што б у дзем дзелы ць? Глінь Касцюк. ЦЯПЛІШЧА, а, н. Вогнішча. Тут бы ло цяпліш ча, бач. вугольля i махныткі ліж аць. Бардзіч Краснап. Ры склы дай цнпло ны старым цяпліш чы. Бяседавічы Хоцім