Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

хытаў, a пысьля плакыць пы чаў. Забельішаны Хоцім. ХЫЦЯ, прысл. Хаця, хоць Вы лацуга ты. хы ця б ты шт о-небудзь рабіў, а то aaлочыцца пы дзярэўні. Касцюковічы. Х ы ця 6 мне дзесіць р убл ёў зараз, i то я выаірнуўся б, ато ні гры ш а. Маляцічы Крыч. Хы ця ж каб ты бы ў зд а р оў. ато ноўды зыхварэіш у дарозі, што тады? Бабынічы Miласл. ЦЦЛБЭРДК, -рка. м. Цабэрак. Апры craŭ ты мне гэсты цабзрак, нылі зь яго на)y. Ушакі Чэрык. З а сіл і аады з цабэрка. Тур'я Чэрык. ЦАГЁЛЫІЯ, -i. ж. Цагсльня. Тут puней были цагельня. и ета печы зыстимся, што аы пальвалі цэглу. Мсціслаў. Ц згл у poбяць у цагельні. Слабада Раснян. Д зе гэста вы цэглы дысталі? В о дзіва дыстаць, калі цагельня блізка. Ушакі Чэрык. ЦАГЛША, -ы, ж. Цагліна, цэгла. Ен жа ніколі д вору ня пры дзе, штоб ня прынесьць чаго: то цагліну, то палена цягніць. Хоцімек. К онь чуць вёз воз цаглін. Тур'я Чэрык. Л дна цагліна важыць двынаццыць хунтуў. Лапаціна Мсцісл. ЦАДЗІЛКА, -a, н. [i -i, ж]. Цадзілка. П ы дай аоды цадзілка. працэдзім мылако. Студ.іянец Касцюк. Н а кірмаш ы купіла сабе цадзілка, ато ўсё мылако цадзіла на хусьц ін ку. Зоры Крыч. ЦАДЗГЦь, дзеясл. Цадзіць, лрацэджвяць. Ц і ты мылако цадзіла? Лняго ж. A чаму ў пыстыялцы нолыс плавы іць. Залесапічы Крыч. ЦАЛЬПУХ, -a, м Каротка адрэзаны кавалак бервяна. Ц ал ьп ух еты надо пыкалоць на дровы. Дзягавічы Крыч. Бацька атрэзыў цальпух ат бірвіна. Шумячм. ЦАЛЭП-ЦАЛЭП, оыкл. Тут-тун. Д зед зы намі na вуліцы ца.ізп-цалзп! Сцяпанаўка Краснап. ЦАИА. -ы, ж. Цана, вартасць. кошт. Нашто ты цану набіваіш? Палуж Краснап. ЦАПАЦЬ, дзеясл. [Цапаць], ханаць, груба рыўком браць. H i цапай так — ні тваё! Дзягапічы Крыч. ЦАП1ЛН0, -a, н Цанілыіа, палка, да якоі'і прывязваецца бічук у цэпе. П алум алысь цапілно. Машавая Бялынкав. Ц апілно няёмкыя ў етым цапу — мылаціць кепска. Хвёдараўка Краснап. ЦАП-ЛАП, вы кл. Цап, хап. 3 такою веш чу, як часы, трэба абы ходзіц ца, a ні то што цап-лап ды спорціў. Добрае Мсціел. ЦАПОК, цапка, м. I. Кіёк [жэрдачка] Унучы к. пы дай мне цапок — вы йду на вуліцу. Бяседавічы Хоцім. Старыя паплілась з цапкам у поля Касцюковічы. 2. Пруток, да якога прывялваюцца ніты. П ы лум аўся цапок у нітох. Новый Капачы Мсціел. ЦАПЫЦЦА, дзеясл. Хапацца рукамі за што-нсбудзь. H i цапы йся за era, яш чэ паўдзелы іш рукі. Палуж Краснап. ЦАПЫЦЬ, дзеясл. Цапаць, хапаиь, брань. H i цапый етыга, ты тут ні клаў! Хвёдараўка Краснап. ЦАРКВА, -и, ж. Царква. Я ў царкву ўж у даўно ні хадж у. Пірагова Мсцісл. M aці надзела красный андрик, завізала новую хуст ку i пайш ла ў царкву. Там жа. ІДАРСКІП, прым. Царскі. У нас цяперь Савецкая ўласьць, a ні царскы.ч i ні бурж увазныя. Арцёмаўка Міласл. ЦАРСТВА, -а, н. Царства, дзяржава. Рины иы было царства, а січас распубліки Савецкая. Пархвенава Мсцісл. Хирош ы й чылавек бы ў яго бацька, царства ям у нябесны я! Бяседавічы Хоцім. ЦАУЁ, -я, н. I. [Чараиок], палка ў магыкі, лапаты i г. д. У маёй лупаткі гладзінькы я цаўё. Канічы Касцюк. 2. Цапільна. П ул ум й ў цаўё у цапу. Хпсдараўка Краснап. ЦАХЛІЦЬ, дзеясл. Яхаць, адрывіста брахаць (npa брэх сабакі, калі бяжыць за зайцам), Сы бака цахл іць, мабы ць, зайца гоня. Горкі Краснап. ЦАХЛЯ. -i. ж. Сабака, што «цахліць», гонячы зайца. Ц ахл я кахы я — відна, за й ца гыняя. Хвёдараўка Краснап. ЦАХНА, -ы, ж. Цахна, прандоха. H y ŭ цахна твыя д зеўка! Чаго толькі яна ні выдзелы іць. Капахоўка Клім. Ц і ж ты ня ееды іш гэстай цахны? Яна ж усю ды пралезіць, к усім падмасьліцца. Ушакі Чэрык. ЦАЦА, -ы, ж. Цацка, забаўка. H i плач, дзетка, я табе дам цацу. Добрае Мсцісл. ЦАЦКА, -І, ж. Цацка, забаўка. Нашто зы буры ў нишы ц ацкі? Пабкі Раснян. Д айц е Л ю о в ісі цац ку, ніхай зы бы ўляецца. Малюшин Краснап. Д зіц ён ку зы бы ўляцца нада цацку якую купіць, брязголку. Арцёмаўка Л\іла.,'Л. ЦАЦКЫЦЦА, дзеясл. Цацкацца. Што ты дум аейі, я с табою б у д у цацкы цца? С хв а ч у но за ногі — ды ў речку. Бяссдавічы Хоцім. * ЦАЦЭНЬ, -І, ж. Перапсчка. Д а й мне цацэнь, я зьем кусок. Маслакі Аршанпічыпа. ЦВІНТАР, -а, м. Цвінтар, панадворак у царкве. Н а цвінтары быгата народу. Палуж Красная. Ц елы й век ён бы ў звынарём, i схувалі яго на цвінтырі рядым з старым папом. Бяседавічы Хоцім. ЦЕЛА, -а, н. Цела. У мяне ўсё цела баліць, як хто зьбіў. Краснаполле. Т рупу з целам бацькі пы вязьлі на магільнік. Лабаноўка Хойім. У цябе ўсё цела ў нейкіх п а я мых. Касар Чэрик. ЦЕЛЕШ, -а, м. Тоўстае, кароткае палена. /1 ткаціця етый целеш з дарогі, а у нь гуды к сьцяне. Брылёўка Краснап. ЦЕЛКАВУХА, -i, ж. Яечня, спечаная на скаварадзе з нсразбоўтаных яец.Щ лю бой ты ц ел кавуху ц і яеш ню? Мсціслаў. ЦЕЛЯПЕНЬ, -пня, м. Тоўсты, непаваротлівы чалавек. Я к ёсьць целяпень — ж