паверніш ніяк. Хвёдараўка Краснап. Гзты целяпень пакуль паверніцца, дык там нічога ні 'станіцца. Лапаціна Мсцісл. ЦЕЛЯПНІ, -ёў, мн. л. Гульня. Мы гулялі (j целяпні. Шарэнкі Касцюк. ЦЁМЕНЬ. -i, ж. Цемень, цемната. O ŭ, якая цемень, хоць вока выкалі. Хпёдараўка Краснап. Ны доаре тыкая цемень, што хуць вока выкалі. Лешчынка Мсцісл. Тут тыкая цемінь, што нічагуткі ні відаць. Гарбавічы Краснап. ЦЁМРА, -u, ж. Цемра. цемень. Цсмра ці'мныя ны дварз. Бардзіч Краснап. ЦЕНЬ, -ю, Цепь Ц ень падыя ат болакаў ны зямлю. Нізькі Касцюк. Ен ценю свайго баіцца, ня то u n o Кнсар Чэрык. ЦЁПЕРСЯ, цепірся, прысл. Даўно, доўгі час. А л е ж думай ты — цеперся яго ш укаюць i ніяк ня знойдуць. Мсціслаў. Ц еперся пиш иоу мой стары, i дает у ль німи. Лешчынка Мсцісл. Ц еперся я тутыки тиукуся, а нічога ні дабіўся. Хвёдараўка Краснап. Ц епірся ета мы іх дыж ыдаім, аж тошна стала. Арцёмаўка Міласл. ЦЕПЯХУ-ЛЕПЯХУ, прысл. Туды-сюды. Я тады Ц епяху-лепяху ды бардж эй ц клець, атрезыла сала ды дала ям у есьць. Студзянец Касцюк. ЦЕРАЗ, пры наз. Цераз, праз. Сяньня ўж о ш арэаі ны рацэ, скора пычанем езьозіць цераз. Юшкі Мсцісл. ЦЕРАМОК, -мка, м. Церамок. абкладзепая дошкамі магіла, мае ныгляд хаткі. П ера д радуніцаю сіляне робяць на могілка х церамкі. Юпікавічы Распян. ЦЁРПІЦЬ, дзеясл. Цярпець. H ada ж еткую труду церпіць i усё ціраэ сына. Палуж Краснап. ПЕРЦА, дзеясл. Церціся. Коні нешта пычалі цсрца аб сьцену, ці ні карости ў іх т о л ы іі? Стары Дзедзін Міласл. ЦЕРЦЬ. дзеясл. Церці. Бацьки зьбіраецца іціць церць с алом у. Лешчынка Мсцісл. ЦЕРЬЦЬ, дзеясл. I. Церці Н ада бульб у церьць ны заўтрі на бліны. Юшкі Мснісл. 2. Націраць. К ш і ногі лом ю ць.ды к нада ныпаріць бы дзягі ды церьць ёю ногіАрцёмаўка Міласл. ЦЁСНА, прысл. Цесна. Кы ш ари мыли, цесна статку ў ёй. каровы адна адн у noрюць. Арцёмаўка Міласл. Ж а н іў во сына, ды к цяпер нявестка з хиты гоніць, цесна стала. Бяўедавічы Хоцім. ЦЁСНЫП, прым. Цесны. Н інж ак табе еты цесны, ні гадзіцца. Мсціслаў. Вулы чка дуж а цесныя: дзьае подвиды ні разм інуцца. ААаластоўка Краснап. Бацінкі дуж а цесны, ногі мцліюць. Арцёмаўка МІласл. ЦЁСТА. -a, н. Цеста. У зі.іа цеста ад хл еба ды ны скы вародкі сьпікла перапечку. Касцюшкавічы Крыч. Ны кы чай бабуш ык з цеста — зварім клёцкі. Слаўнае ААсцісл. ЦЕСЬЦЬ, -я. м. Цесць. Я н ка. гатуй кварту гарелкі — цесьць едзя ў госьці. Міцькаўшчына Мсцісл. Зяць цесьця гукаў у госьці. Сапрынавічы Мсцісл. ЦЁЦІВА, -ы, ж. Цеціва [цяўнік, сцябло ў расліны. караняп.подаў). Н а бул ьбі цеціва нялікыя. Хвёдараўка Краснап. Ц еціва вялікы я, a м орква, як мышыныя хвосьцікі. Турь'я Чэрык. ЦЕЧ, дзеясл. Цячы. працякаць. Чайнік наш пычаў цеч — нейдзе дзірка ёсьць. Слаўнае Мсцісл. Стріха наш а цеч пычыла. відн а, мышы пытачылі. Дзягавічы Крыч ЦЕШЧА, -ы, ж. Цешча. О бы к зь ім ідзець яго цеш ча, a ж онка наперы дзі з сы нам Дзеражна Касцюк. Што ты тут расьсеўся. як у цешчы на хрэзьбін ах, пайдзём двору. Касары Чэрык. ЦЁШЫЦЦА. дзеясл. Цешыцца, радавацца. П а еха ў мой сын ад м яне, i неныкыга мне цеш ы цца цяперь. Лешчынка Мсцісл. ЦЕЛ, -у, м, Ацёл. П ір яд целым трэба зрабіць адцы рквиньня, штоб цялёнык лепі мог ссаць. Старае Сила Мсцісл. ЦЕЛКА. -І. ж. Ц ял уш ка. П ры даў я сваю цёлку за сорок рублёў. Дзягавічы Крич. ЦЕМНА, прысл. Цсмна. Ц ём на, иле неяк хлеб нымацыў. Старае Сяло Мсцісл. П и куль пазьбірала ўсю дробязь— стали саўсім цёмна. Пірагова Мснісл. Н е заступай совету, i тик тут цёмна. Касар Чэрык. ЦНМНЫП, прым. Цёмны. Н ы д наш ай хитай ёсьць дуж а цёмны склеп. Канічы Касцюк. Н оч была цёмныя, дарогі ані ня відна Цацэнь Аршаншчына. ЦЕПЛА, прысл. Цёпла. Сяньні цёпла, ны нясну пыходж а. Забычанпе Касцюк. Цёпла мне спалысь сёньня на пылаціх. Камароўка Крыч. Ц ёпла стала: сьнег асеў. скора з стрэх станіць капыць. Арцёмаўка Міласл. ЦЕПЛЫП, прым. Цёплы. Ты куп іў бы сабе цёплый ш алік. Новы Дзсдзіп Міласл. Ц ёплы я Кучма ў цябе. Хвёдараўка Краснап. Вы да ў гляку ат сонца стала цёплыя. Вародзькапа Міласл. ЦЁРЛА, -а, N. Цёрла, макацёр. У цёрлі пякуцца пірагі. Пацкава Мсцісл. М аці сьпякла хл еб у цёрлі. Дзягавічы Крыч. Н ы скрабы ла тройікі ж ыру з цёрла. Пірагова Мсцісл. ЦЕРЛІК, -а, м. Скрынка-кармушка. Н асы паў кироні цёрлік р езі, ды к іна ўсю пад ногі вы вірнула. П ры нясі з хліва цёрлік, нада мякіны зыпарыць каровым. Тур'я Чэрык. ЦЕТКА. -i, ж. 1. Цётка, сястра бацькі або мацеры. Ц іха, сы нок, ня плач! Мы naедзім з табою ў госьцікі да цёткі, a яе ня возьмем. Цётка табе дасьць гасьцінца. Вярба Раснян. 2. Жанчына. М ам и, там нейкыя цётка пры ш ла, цябе пытаіць. Касар Чэрык. 3. Скулка. Цётка ны руцэ села ды надта баліць. Палуж Краснап. ЦІ, злучн., часц. Ці, або.Щ я. ці ён, хт о-нібудзь з нас прідэіць. Арцёмаўка Miласл. Ты пойдзіш сяньня ў вучы ліш ча ці не? Канічы Касцюк.Щ ўба чу я калі свию бацькаўш чы ну ці не? Старае Сяло Мсцісл. ЦІ.4ТР, -а, м. Тэатр. Што мне там за анцірес у ціатрі, уж у луччы ны вічарінку с хож у. Арцёмаўка Міласл. ЦІГАЦЦА, дзеясл. 1. Цягацца. валачмцца, хадзіць без справы. Хата згарела. усе пы гарела, прідзіцца ям у пы л ю дзях з торбыю цігацца. Арцёмаўка А\іласл. М ой М іхась цігаіцца, як бы глай, a дзелыць нічога ня хочы ць. Добрае Мсцісл. 2. Цягацца, спаборнічаць. К уды табе ca мною ці
Дадатковыя словы
бя^едавічы, кйроні, німй, турья, туря, цімныя
9 👁