керкі, дык як прыбраў мяне чох, проста дзецца нейдзе. Арцёмаўка Міласл. ТЫБАТЭНКА, -а, м. Кабат. Ай, якій у цябе добрый тыбатэнка — ладна пашыт. Новае Сяло Мсцісл. ТЫВАР, -у, м. Тавар. Нада тывар пыдзішавіць, дык яго скарей раскупюць. Бяседавічы Хоцім. Купцы паехылі зы тыварым. Самацевічы Касцдок. ТЫВАРЫШ, -а, м. Таварыш. Ета мой тыварыш. Гусарка Клім. На што ты зьніважыў чылавека, ды йшчэ свайго тыварыша? Слаўнае Мсцісл. Трэба тыварыш у пісьмо напісаць. Гарадок Раснян. ТЬІВАРЫШКА, -i, ж. Таварышка. Ета яе тыварышка; яны даўно дружуць зь ёю. Арцёмаўка Міласл. Тыварышкі паміоіс сабой зьвялі плёткі. Бродкі Крыч. ТЫЙ, займ. Той. Тый кусок сала я сышкварыла к блінам. Пірагова Мсцісл. Прыйдзя тый час, што ŭ мы зажывём па-люцку. Крычаў. ТЫКЛЯ, -i, ж. Бляшапка на газу. Вазьмі тыклю ны карасін ды схадзі ў кыпіраціў, мо прывезьлі, то купіш літрыў два. Краснаполле. ТЫЛ, -у, м. Тыл, зад. Зайшоў з тылу i рукамі закрыў яму вочы. Сохана Мсцісл. ТЫЛАКНО, -a, н. Талакно, мука з паранага аўса. Трэба спарыць авёс, тады ccyшыць яго, тад'ы абтаўчы; крупы, што выйдуць, ці змалоць ці стаўчы на муку — во i будзіць тылакно. Брылёўка Краснап. ТЫЛАНЬ, -i, ж. Талент, доля. Німа мне ні ў чым тылані. Горы Краснап. У сё яму нішчасьціць, тылань яго, знаць, тыкая. Baciлеўка Хоцім. Тыкая ўжу тылань яе: i ў маткі нідобра було i замужым, як у пеклі — бываіць нізыдача чылавеку. Арцёмаўка Miласл. ТЫЛАСНУЦЬ, дзеясл. Тузануць, пацягнуць рыўком. Як тыласнуў за дроцік, так там i зазьвінела, a потым выходзіць мыладзіца i пытае, каго нам трэба. Палуж Kpaспап. ТЫЛЫКА, -i, ж. Талака, грамадская дапамога ў рабоце. Мне сяньні ны тылаку прыехыла трыццыць падвод, дык мы зразу усю хату ўзялі. Бяседавічы Хоцім. ТЫЛЫКНЯНКА, -i, ж. бат. Ягада, талакнянка. Заместа брушніц ныбраў тылыкнянык. Хвёдараўка Краснап. ТЫЛЫСКАЦЬ, дзеясл. Тузаць, цягаць. Вось жулікі — абступілі хлыпца i дывай яго тылыскаць з усіх бакоў: той к сабе, а той к сабе, то ўшчыпне, то пыцягнець, што дзецца некуды. Маластоўка Краснап. ✓ ТЫЛЬЧЫЦЬ, дзеясл. Уціскаць, усаджваць у цеснае места. Куды ты тыльчыш свайго кыня, тут i так цесна. Мсціслаў. ТЫМЧАСЫМ, прысл. Тым часам, паміж іншым. Я тымчасым зыбягу ў лаўку, а ты зыпрыгай кыня. Слаўнае Мсцісл. Схадзі ныnai коні, тымчасым i бульба зваріцца. Гібалы Касцюк. ТЫН, -y, м. 1. Тын, дошкі або бярвенні, якімі абкладваюцца сцены пограба, каб не абвальвалася зямля. Тын згніў, і погріб абваліўсь. Бяседавічы Хоцім. Тын у пограбі новы. Пухнава Раснян. 2. Агароджа з дошак, прыбітых да жэрдак стаймя. Я свой сад абнёс тынам. Сохана Мсцісл. ТЫНАБГЛЬ, -я, м. Аўтамабіль. Нейкае нычалъства, відаць, прыехала на тынабілі. Шарэйкі Касцюк. ТЫНК, -у, м. Тынк, матэрыял, якім забіваюць шчыліны ў сцяне. Нада ныгатовіць тынку з хлоп'я, а тады пызыбіваць ім дзіркі. Слаўнае Мсцісл. ТЫНКУВАЦЬ, дзеясл. Тынкаваць, затыкаць шчыліны ў сцяне. Нада раней тынкуваць хату нянькой, а тады ўжо шчыкатурыць. Слаўнае Мсцісл. ТЫНЦЫВАЦЬ, дзеясл. Скакаць. Пайдзём сяньні ны вічарінку, там пыглядзім, як будуць тынцываць хлопцы з дзеўкымі. Бяседавічы Хоцім. ТЫРАХЦЁЦЬ, дзеясл. Тарахцець. Heхта тырахціць na вуліцы. Палуж Краснап. ТЫРАЧЫЦЬ, дзеясл. Везці ў маленькай калясачцы. Куды ты тырачыш дзіцёнка? Палуж Краснап. ТЫРБАНОШКА, -i, ж. Скураная машка для грошай, якую носяць на поясе. 3 етый тырбаношкі нікалі. капейка ні вываліцца. Бяседавічы Хоцім. ТЫРВАЦЬ, дзеясл. Трываць, цярпець. Зайшліся рукі ад марозу, што ні магу тырваць. Парадзіна Мсцісл. ТЫРГАВЁЦ, -ўца, м. Гандляр. Тыргыўца на коні німа. Крычаў. Пынаехылі купцытыргаўцы. Меншая Багацькаўка Мсцісл. ТЫРГУВАЦЬ, дзеясл. Таргаваць. Етыя людзі тыргувалі ў мяне карову. Канахоўка Клім. ТЫРІБАНІЦБ, дзеясл. Тарабаніць, тараторыць, крычаць, шумець. Кіньця вы тырібаніць, аж у гылаве шуміць! Пірагова Мсцісл. ✓ ТЫРКАНУЦЦА, дзеясл. Вытыркнуцца. Зьнінацку з-зы вугла тыркануўся сыбака, ну ды таго піріпужаў мяне, што ніяк i цяпер ні атыйду. Слаўнае Мсцісл. ТЫРМАШЫЦЬ, дзеясл. Тармашыць. Ён пріняўся тырмашыць чылавека, якей ліжаў лі дарогі. Лешчынка Мсцісл. ТЫРПАЧЫК, -a, м. Зламаны ножык. Ці етым тырпачыкам атрэжыш? Тут нада востры нож. Палуж Краснап. ТЫРСА, -ы, ж. Пілавіны, апілкі, смецце. Тырса ляціць у вочы, што пілываць нельга. Хвёдараўка Краснап. ТЫРЧАЦЬ, тарчэць, дзеясл. Тырчаць. Якія ты шкарпэткі надзела, пальцы тырчаць. Слаўнае Мсцісл. Казёл харошій гріб, корінь, праўда, дужа цьвёрдый, а шляпка жоўцінькыя з мыхрамі так i тырчыць сярёд сьвінухуў. Арцёмаўка Міласл. ТЫРЧМАКОМ, прысл. Тарчмаком. Ськінуўся 'ттуль тырчмаком. Хвёдараўка Краснап ТЫРШМА, прысл. Тырчма. Я ўпоцімку наткнуўся ны палена ды пыляцеў тыршма носым. Слаўнае Мсцісл. ТЫРЫВАТЫЙ, прым. Добры, шчодры. Дзеўка тырыватыя — усё цягня с хаты. Хвёдараўка Краснап. ТЫРЬЧМА, прысл. Тырчма. Кінуў кій ны сыбаку i пупаў тырьчма ў бок, аж зыскывытаў сыбаки 'т болі. Палуж Краснап. ТЫСІЧА, -ы, ж. Тысяча. У нас у вёсцы 29. Слоўнік