тысіча лан зямлі. Тур'я Чэрык. Зы чавён плачу я сто рублеў, || Зы вясёлычку ажну тысічу. 3 нар. песні, M. Г. 114. ТЫТУН, -a, м. Тытун, табака. Нада naсеіць тытуну ў гародзе. Слабада Крыч. Miшчанка таргуець вунь там на бызары тытуном. Міцькаўшчына Мсцісл. ТЫУКАНПДА, -ы, ж. Вараная тоўчаная бульба, камы. Малыя дзеці елі тыўканіцу. Пацкава Мсцісл. ТЫУКАЧ, -a, м. Таўкач. Пятро — брахун вядомый, яго ў ступі тыўкачом ні пыймаіш. Парадзіна Мсцісл. ТЫУКАЧЫК, -a, м. бат. Таўкачык, хвошч. Многа тыўкачыкыў на полі расьцець. Хвёдараўка Краснап. ТЬІУПА, -ы, ж. Натоўп, гурба людзей. Цэлыя тыўпа народу сыбрялысь лі кыпіряціву. Мсціслаў. ТЫУШЧЫНЯ, -i, ж. Таўшчыня. Купіў сабе дуба ны штандары ў хату дзьвінаццыць вяршкоў тыўшчыні. Сохана Мсцісл. ТЫХ-ТЫХ, выкл. Тах-тах, стук-стук. А серца ў мяне тых-тых! Чуць ня выскачыць. Бяседашчы Хоцім. ТЫХЫНЬНЯ, -я, н. Таханне, стук, біццё сэрца. Тыхыньня ў цябе такоя ж частыя — дужа, верна, спуокаўся. Добрае Мсцісл. ТЬІХЫЦЬ, дзеясл. Тахаць, стукаць, біцУ, прыназ. У. Пашукай у стале, у скрынцы ножыка. Гібалы Касцюк. У сыбакі нашыга кроў з лапы йдзець. Канічы Касцюк. Я сабе зьвязала дзьве салхветкі: адну зялёную, а другую ў паскі. Пірагова Мсцісл. Нада гнаць скаціну ў поля. Канічы Касцюк. Вады ў сымувары ні хопіць на ўсіх. Хоцім,ск. У, выкл. У, ого. У, якей вісокій сітнік! Хвёдараўка Красная. У, як тут цёмна! Затоны Раснян. ✓ УАГУЛЫМ, прысл. Агулам. Я прыдаў жыта ўагулым, na восімдзісят капеік за пуд. Цёмны Лес Раснян. УБАЧЫЦЦА, дзеясл. Убачыцца, спаткацца. Ну, бывай, убачымся шчэ, нам нада ўбачыцца. Маластоўка Краснап. УБАЧЫЦЬ, дзеясл. Убачыць. Убачыў віраб'ёў i пычаў у іх каменьнямі шыбаць. Старае Сяло Мсцісл. Я думаў, што ŭ сьвету ўжо болый ні ўбачу. Ушакі Чэрык. Ці прыдзецца мне калі ўбачыць сваю сямю? Юшкі Мсцісл. УБІВАЦЬЧАС, траціць час. Вот зыняўся нейкый ірундой — толькі час дырма ўбіваІць. Затоны Раснян. УБІРАЦЦА, дзеясл. 1. Убірацца, прыбірацца ў адзежу. Дзеўка ўбіраецца на вечарінку. Нашкавічы Мсцісл. 2. Уцякаць. Што ты там дзелыіш, псіньія морда? Жыва аттуль убірайся! Бяседавічы Хоцім. УБІРАЦЦАУРОЗУМ, Станавіцца paзумнейшым, сталым. Малы ён яшчэ. Папа. Але ў цябе ŭ серца часта тыхыіць! Вітрунь Касцюк. ТЫЦЯНА, -ы, ж. Уласнае імя Тацяна. Тыцяна, памый ты пасьцілку, ато брудныя. Свіслач. /■ ТЫЧКА, -i, ж. 1. Завостраная палка, якою праводзяць баразёнку, як саджаюць гуркі. Вядзі раўней тычкай пы грядых. Тур'я Чэрык. 2. Тычка, знак, вяха. Я ны сваёй пыласе пыставіў тычкі, штоб ні пускалі скаціну i ні езьдзілі. Хвёдараўка Краснап. ТЫШНЫТА, -ы, ж. Нуда, сумаванне. 3 таго часу, як паехыў мой у зыработкі, нсшта тышныта зыўлыдала мной, усё скучаю na ём. Лешчынка Мсцісл. ТЭЙ, займ. Той. Куды ж тэй хлопіц дзіваўся? Дубеец Касцюк. Вунь тэй самы чылавек зноў панёс пырасёнка. Мсціслаў. Тэй самы, што ўсё ў чорнай сьвітцы гуляіць. Вігрунь Касцюк. Залі ты тэя мыхнаткі, штоб ні сьмядзілі. Касцюковічы. ТЭЙ-СЕЙ, займ. Сёй-той. Прыдзіць к нам сёньня тэй-сей, прыходзь i ты. Ушакі Чэрык. ТЭСТАМЕНТ, -y, м. Тэстамент. Пысьля сьмерці бацька пакінуў тэстамент дзецім. Сохана Мсцісл. ТЮК-НА-КРУК, прысл. Кепска, дрэппа. Маё здароўя саўсім ужо тюк-на-крук. Kypкаўшчына Мсцісл. У чыкай, пыдрасьце, убярэцца ў розум — тады ня будзе так дзелыць. Канахоўка Клім. УБІРАЦЬ, дзеясл. 1. Убіраць, упрыгожваць. Дзеўкі пыныбралі дзеразы i ўбіраюць залю. Мсціслаў. 2. Есці з прагмасцю. Дзіцёнык крайчык хлеба ўбірая. Палуж Краснап. УБІРЯГЧЫ, убярёжч, дзеясл. Усцерагчы, дапілыіаваць. Hi надзейся ны яго пыгліданьня: ён ні ўбірягець, i сыбакі схвацюць мяса, луччы сам глядзі. Арцёмаўка Міласл. УБІРЯГЧЬІСЯ, убярёжца, дзеясл. Усцерагчыся. Ат яго не ўбіряжэсься: треба сачыць дый сачыць. Гібалы Касцюк. УБГТЫЙ, прым. Убіты, увагнаты. Кольля ўбіта наўхрысьць. Палуж Краснап. УБГЦЬ, дзеясл. Забіць. Ета пацеря грошы сусім уб'ець яго. Слаўнае Мсцісл. УБЛЫГЫТВАРЬІЦЬ, дзеясл. Здаволіць. Я яго так ублыгытварыў, што з горла напёрла. Б. Хутары Краснап. УБОГСТВА, -а, н. Убоства, бедната. У іх такоя ўжо ўбогства, што й кызаць нільга: ні коніка, ні кароўкі, ні таго пырясёнка німа. Затоны Раснян. УБОРНЬШ, прым. Прыбраны. Якей ён прыгожый, уборный! Палуж Кра,снап. УБОРЫ, -аў, мн. л. Уборы. УІванывый дачкі шмат убораў, а ў мяне ні водныга. Смолькаўская Буда Бялынкав. УБРАЦЦА, дзеясл. Увабрацца, прыбрацца, адзецца. Убярёмся ў другую адзежу, дык i ні пызная. Палуж Краснап
Дадатковыя словы
вірабёў, туря, убець
13 👁