СЬПІВАКА, -i, ж. Спявак. Сьпівака сь цябе благій — ні аднэй песьні да кынца ні дывідзеш. Малюшын Краснап. СЬШЛЯСНУЦЦА, дзеясл. Скалыхнуцца [усплёснуцца]. Штурхнуў вядром у вушак — i выда сьпіляснулыся. Палуж Краснап. СЬПША, -ы, ж. Спіна. У мяне баліць сьпіна: ні магу нахіліцца. Гібалы Касцюк. Цягнуў мех, ды яшчэ кажух надзеў, дык так упрэў, што сьпіна мокра стала. Ста рае Сяло Мсцісл. СЬШРВА, прысл. Перш, раней. Сьпірва ты прідзі ка мне, тады я пріду. Лешчынка Мсцісл. СЬШЦА, -ы, ж. 1. Спіца. Сьпіца ў катку злымалысь. Сідар націсаў дубовых сьпіц у каток. Ташна Клім. 2. Касцяное шыла для падплятання лапцей. Hi бяры ты сьпіцы, я пляту лапці, дык іна мне патрэбна. Барысавічы Клім. СЬППДЦА, дзеясл. Спіцца, прапіць усе. Ен жа так сыгіўся, што i ашмётка ні стоіць. Каробчына Мсцісл. СЬПІЧАК, -а, м. Завостраны кій Етым сьпічаком можна кішкі выпусьціць. Горкі Краснап. Узяў нейкій сьпічак i дывай naроць сыбаку. Вітрунь Касцюк. СЬПГЧКА, -i, ж. Запалка, Сярнічка. Сьпічкі ны пяколцы ліжаць. Тэкліна ІІІумяц. У хаці было цёмна, дык я вошчупку чуць нышла сьпічкі. Слаўнае Мсцісл. СЬПЛЯСЬНЁЛЫЙ, прым. Збраснелы. Квас у дзежкі ўжу старій, сьплясьнелый, нада выліць i зываріць сьвежыга. Высокі Бор Краснап. СЬПЯВАЦЬ, дзеясл. Спяваць. Ны вясельлі бабы песьні сьпіваюць. Міцькаўшчына Мсцісл. СЬПЯКЩЬ, дзеясл. Спячы. Нада сьпякіць бабку. Касперка Міласл. СЬПЯКОТА, -ы, ж. Спякота, гарачыня. Целый тыдзень стаіць тыкая сьпякота, што нельга трываць: усё павысыхла. Маркаўка Хоцім. У такую сьпякоту ні ўедзіш многа. Палуж Краснап. СЬПЯЦІЦЦА, дзеясл. Звар'яцець. Глядзі, ён сьпяціўся з вума. Хвёдараўка Краснап. СЬПЯЧЬІ [сьпеч], дзеясл. Спячы. Заўтрі нада хлеба сьпячы, ато ўвесь выходзіць. Добрае Мсцісл. Мама, сьпячы мне яешню. Гарадок Раснян. СЬСЁСЦА, дзеясл. Ссесціся. Як памылі плацьця, дык яно сьселыся. Палуж Краснап. СЬСЕЧ, дзеясл. Ссекчы, зрубаць. 7 толькі што сьсек дубок на вось, а тут лясьнік падыйшоў i тапор адыбраў. Вародзькаіза Чэрык. СЬСЁЧЫНЫЙ, прым. Ссечаны. У лесі ліжаў сьсечыный тыпаром мыладзенькій дубок. Арцёмаўка Міласл. СЬСІДАЦЦА, дзеясл. Ссядацца. Етый пыркаль будзіць сьсідацца, як яго памыіш. ён дужа сьсідаіцца. Ясенка Краснап. СЬСІКАНЬНЯ, -я, н. [Ссяканне], сцінанне. Будзякоў сьсіканьнем ні зьністожыш, іх з кырянём выкапывыць нада, ат коріня ён уноў расьцець. Палуж Краснап. СЬСІКАЦЬ, дзеясл. [Ссякаць], сцінаць. Ты сьсікай кычаны, а я буду знасіць у кучу. Меліхава Смал. СЬСІЛЯЦЬ, дзеясл. Перамагаць. Як бы там ні было, а вельмі цяжка сьсіляць яго ўпартысць — заўсёды ён стыраіцца пыставіць ны сваім. Ушакі Чэрык. СЬЦЕБАН ЎЦЬ, дзеясл. Сцебануць, выцяць. Кылі сьцебану вот пугый, дык не палезіш больш. Татаршчына Мсцісл. СЬЦЁЖКА, -i, ж. Сцежка. Прыз нашу пожню там сьцежку прыклалі. Камароўка Крыч. Праз луг да лесу сьцежка ёсьць, толькі там ні прайці — выда пыніла. Іванаўка Хоцім. СЬЦЕКОЛЬШЧЫК, -a, м. Шкляр, майстар, што ўстаўляе шыбы ў вокны. Прыехаў сьцекольшчык, нада ўставіць балонку ў вакно. Міцькаўшчына Мсцісл. СЬЦЁНКА, -i, ж. 1. Сценка. Сьценка ў пуні пахілілыся — шульля пагнілі, відна. Пухнава Раснян. 2. Вузкая дарожка паміж палеткаў. 3 большыя дарогі, за лесым, адходзіць сьценка, якая дывядзець ды нашыга двыра. Сохана Мсцісл. СЬЦЕНЬ, -i, ж. Цень. Пры захыдзі сонца сьцень даўжэіць. Лапаціна Мсцісл. Ета ж такей чылавек, што сьцені свае баіцца. ня то што. Ханеўка Крыч. СЫДЕП, -i, ж. Стэп. Як едзіш пы Украіне, дык з вагона, як вокым ськінуць, відна толькі сьцеп, а лесу таго дык німа нійдзе. Слаўнае Мсцісл. СЬЦЁРЬПІЦЬ, дзеясл. Сцярпець, вытрываць. Ета баба — пупрысяка: усяго даволі меіць, а ня сьцерьпіць, каб ні пупрасіць. Яго так білі, што я ні знаю, як ён i сьцерпіў. Слаўнае Мсцісл. СЬЦЁРЬПЛІВЫЦЬ, дзеясл. 1. Урымсліваць, стрымліваць. Яго нада лагодна сьцерьплівыць, ласычкымі, a біцьцем нічога ня зьдзелыіш. Хвёдараўка Краснап. 2. Выцерпліваць, цярпець. Волна яму, але сьцерплівыя, сьціснуўшы зубы, i ні ейкніць. Боханы Росл. СЬЦЁРЦІСЯ [сьцёрцаі, дзеясл. Сцерціся. Васіль, ці ты бачыў, што ў цябеў ў плузі пылазок сьцёрся? Бязводзічы Мсцісл. СЬЦЕРЦЬ, дзеясл. Сцерці. Нашто ты сьцёр з дошкі, што было напісына — я ж табе ні кызаў сьцерць. Макуліна Раснян. СЬЦІБАЦЬ, дзеясл. 1. Сцёбаць, біць пугаю або дубцом. Кошка ныпакысьціла пыд лаўкый, яе за ета прутым сьцібаць нада. Іванаўка Хоцім. 2. Жаць [ці касіць] штойебудзь рэдкае. Сяньні жыта было так рэдка, што сьцібаЛа, сьцібала, ледзь трыццыць снапоў ныжала. Хвёдараўка Краснап. СЬЦГБРЫЦЬ, дзеясл. Украсці. Сьцібрыў кусок хлеба. Хвёдараўка Краснап. СЬЦІГАЦЦА, дзеясл. Крычаць іаж выпроствацца]. Датуль сьцігаўсь, пакуль ахрып. Кокатава Мсцісл. СЬЦІНА, -ы, ж. Сцяна. Сьціна ўся рызвалілась., нада пыдпіраць. Крычаў. СЬЦІНАЦЦА, дзеясл. 1. Замярзаць [зацягвацца лёдам]. Мароз вялікій: вада ў вядры ў сенцых пычыла сьцінацца. Залачова Мсцісл. 2. Туляцца, хавацца. Сьцінацца, бідняга, пы заўгольлю. Кокатава Мсцісл. [3. Плакаць аж выпроствацца
Дадатковыя словы
зваряцець
7 👁