Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
пасыіелі пывярнуць за ім, дык ён i ўцёк. Хвёдараўка Краснап. СЬКГДЬІВАЦЬ, дзеясл. Скідаць, скідваць. Лезь ны цапкі, будзіш снапы ськідываць. Вародзькава Мсцісл. СЬКГДЫШ, -a, м. [Выкідыш], неданошаны, выкінуты плод. Каровы кылянулі нашу карову, дык іна ськінула: ськідыш-цялёнычык ужу бальшэй, у шэрсьці. Арцёмаўка Міласл. СЬКІНУТЫЙ, прым. Скінуты. Стыкан, ськінутый сы стыла, ні разьбіўся — во крепких. Арцёмаўка Міласл. У яе ўжу другой ськінутэй дзіцёнык, штоб іна да дохтыря пышла, мо што даў бы. Бяседавічы Хоцім. СЬКГНУЦЦА, дзеясл. Скінуцца, упасці. Міска ськінулыся сы стыла i разьбілась. Нізькі Касцюк. Грабёнка ськінулась с крыты. Хвёдараўка Краснап. СЬКШУЦЬ, дзеясл. 1. Скінуць. Ськінь там снапоў колькі аўса, нада зрэзыць конім, ато рэзь ужо ўся. ІІарфёнава Мсцісл. 2. Paдзіць ііедаіюшаны плод. Ня бей дужа жарёбную кабылу, ато іна можыць ськінуць i прыпадзець жырабёнык. Арцёмаўка Міласл. СЬКІПАЦЬ, дзеясл. Шчапаць, калоць грэскі, лучыну. Ськіпаў лучыну ды скабку зыгнаў у руку. Юркаўка Крыч. Наськіпай падтопы, ато печка ні рызгыраецца. Старас Сяло Мсцісл. СЬКІПЁЦБ, дзеясл. 1. Закіпець. Сымувар ужу ськіпеў, зыварвай чай. Паўлавічы Клім. 2. Моцна зазлаваць. Як угледзіу, што коні ў жыці, дык аж ськіпеў ад злосьці. Арцёмаўка Міласл. 3. Загінуць, памерці [i зайсціся ў плачы]. Зымаўчы, ато ськіпіш ны нажы. Бардзіч Краснап. СЬКІСНУЦЬ, дзеясл. Скіснуць. Выпі ета мылако, ато яно ськісьніць. Папоўшчыпа Мсцісл. СЬКЯПАЦЬ, дзеясл. Шчапаць, калоць трэскі, лучыйу. Ськяпаў, ськяпаў, a ціпла німа чым разьвесьць. Ушакі Чэрык. СЬЛЁГА, -i, ж. Сляга, кладзь. Пыд лімягі ці сьлегі нада класьць заземіну. Хвёдараўка Краснап. СЬЛЁД, -y, м. След. Чый ета сьлед ны сьнягу, воўчы ці сыбачы? Зоры Чэрык. Ны дваре завірюха, што сьледу ня відна. Слаўнае Мсцісл. Цюхаіць усьлед, як шчанё. Бродкі Крыч. СЬЛЁЗНА, прысл. Слёзна. Чаго, татычка, сьлёзна плачыш? Сохана Мсцісл. СЬЛГБА, прысл. Хіба [i каб]. Сьліба ты ня быў там? Горкі Краснап.' Так ні дыстаць, сьліба крючок такей зьдзелыць, тады зычапіў i выцігнуў. Палуж Краснап. СЬЛГВА, -ы, ж. бат. Сліва. У нашым саду растуць сьлівы i грушы. Пірагова Мсцісл. СЬШВЕНЬ, -ўня, м. Слімень, медзяніца-гадзюка. Па етый пожні нільзя хадзіць босыму, можыць сьлівень укусіць — тут іх многа. Хвёдараўка Краснап. Hi хадзі ў кусты, там сьліўні водзюцца — укусіць каторый, біда будзіць. Бардзіч Краснап. СЬЛІГА, Ч, ж. Сляга, кладзь, доўгае бервяно, якое кладуць на coxi. На гумно ўсьцягнулі сьлягу. Машавая Бялынкав. Сьліга злымалысь, i стріха аб'ехыла. Маластоўка Краснап. СБЛІГАВША, -ы, ж. Сляга, кладзь. Сьлігавіна злымалыся, i стрыха забурылася. 28* Мсціслаў. Сьлігавіна зломіцца, i крыша пыляціць. Дуброўна. СЬЛІЗКА, прысл. Слізка. Сьлізка хадзіць — абліў ны дварэ. Ясінь Краснап. Jli калодзіжа так сьлізка, што ні падыйсьці. Прусіна Касцюк. СЬЛІЗНУЦЦА, дзеясл. Паслізнуцца. Лі калодзіжа столькі намёрзла, што няхітра сьлізнуцца ŭ гылаву разьбіць. Тур'я Краснап. СЬЛІМАК, -a, м. заал. Слімак, смоўж. На грыб успоўз сьлімак. Сохана Мсцісл. Сьлімакі ўвесь грыб зьелі. Пухнава Раснян. СЬЛІПЫТА, -ы, ж. Слепата. Сьліпыта ны яе нейкыя ныпала: нічога ня відзіць пыд ныгамі. Арцёмаўка Міласл. СБЛІСАК, -a, м. Жалезка ў клямцы, якая прасунута праз дзверы i пры націску падымае зашчапку. Націсьні сьлісак, гады адчыніш дзьверы. Аршаншчына. СБЛГУКА, -i, ж. Сліўка. Сьліўка, лі гумна што, ужу зацьвіла. Гусарка Клім. Яблыкі летнія ўжу пасьпелі, скора i сліўкі пасьпеюць. Арцёмаўка Міласл. У нашым саду растуць тры сьліўкі. Пірагова Мсцісл. СЬЛІЧНЫЙ, прым. Прыгожы. Матруна —' сьлічныя дзеўка, іна ў дзеўках ні заседзіцца. Палуж Красная. Чыя ста тыкая сьлічныя дзеўка? Аўчынец Краснап. СЬЛГШЧА, -a, н. Сцелішча, месца, дзе сцелюць лён. Пойдзім на сьлішча, пылядзім ільну. Хвёдараўка Краснап. СЬЛЮНЯ, -i, ж. Сліна. Чаго ў цябе з рота сьлюня цякець? Канічы Касцюк. СЬЛЮШКІ, -шак, мн. л. Дзіцячая гульпя, крэглі. Дывайця гуляць у сьлюшкі. Хвёдараўка Краснап. СЬЛЯДОК, -дка, м. 1. Памянш. ад след. Лядзі, якія маленькія сьлядкі, мусіць быць, ласычка прабегла. Стары Дзедзін Міласл. 2. Дарожка, сцежачка. Сьлядок праз жыта ёсьць, ныцянькі ды самыга лесу, na ім i naŭдзём. Барысавічы Клім. Няма там дарогі, там толькі сьлядок адзін, ды ŭ таго ня знойдзіш у траве. Пірагова Мсцісл. СЬЛЯПЁНЬ, -пня, м. заал. Сляпак. Вадні ŭ сьляпні як абселі кыня, дык хоць гвалт крычы. Хвёдараўка Краснап. Сьляпень надта больна кусаіцца. Юркаўка Крыч. СЬЛЯПУН, -a, м. Сляпы. Во сьляпун! Стаіць i ні бачыць, што дзіцёнык пад кыня лезіць. Дзянісавічы Навазыбк. СЬЛЯПУЮЧЫ, прысл. Быўшы сляпому. Hi салодкыя жыцьцё— хадзіць сьляпуючы прасіць хлебца. Дренна жыць сьляпуючы. Палуж Краснап. СЬМЁЛА, прысл. Смела, рашуча. Сьмела йдзі к етыму аблыкату: добрый зьдзялец зь яго. Тур'я Краснап. Нада сьмела работыць, нечыга там кіснуць. Пірагова Мсцісл. СЬМЁЛЫЙ, прым. Смелы, адважны. ён у мяне сьмелый хлопчык, нічога не пужаіцца. Пірагова Мсцісл. Яна тыкая сьмелыя — ад разу пышла да нычальніка. Пухнава Раснян. СЬМЕРЦЬ, -i, ж. Смерць. Прыдзець калі сьмерць, дык памрэш, ат яе, брат ні аткупісься. Юшкі Мсцісл. Аўдоцьці на сьмерць пашылі сарочку с намёткі. Цірэні Раснян. СЬМЕТАНА, -ы, ж. Смятана. Зьнімі з
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абехыла, туря
8 👁
 ◀  / 512  ▶