нап. Як будзеш. палоць пышаніцу, усю сьвірэпку прынясі каровым. Пірагова Мсцісл. СЬВГСНУЦЬ, дзеясл. 1. Свіснуць, засвістаць. Узяў пійічык ды як сьвіснуў, так коні ŭ скокнулі. Палуж Краснап. 2. Выцяць пугаю, дубцом. Сьвіснуў пугаю пы кані i паехыў. Варанёва Крыч. 3. Украсці. Сьвіснуў мех с-пыд гылавы. Хвёдараўка Краснап. СЬВІСТАЦЬ, дзеясл. 1. Свістаць. Тата, тата, каб ты чуў, як сёньня добра шпак сьвістаў! Новыя Капачы Мсцісл. 2. Хадзіць паносам. Ахрэм пабег ужо на двор сьвістаць — панос у яго. Пархвёнава Мсц'ісл. 3. Біць нагою, брыкаць. СЬВІСТОК, -тка, м. Свісток, свістулька. УСьціпана ёсьць сьвісток, во громка сьвішчыць. Шарэйкі Касцюк. СЬВІСЬ, выкл. Свісь. Я йду, a ён naдышоў здзаду ды сьвісь у мяне над вухым — я аж пыдсКочыў, спужаўшысь. Восаў Краснап. СЬВІСЫДЕЛКА, -i, м. Свістулька. Бычкі йграюць у лучкі, a цёлкі ў сьвісьцёлкі, а быраны ў ырганы, a коні ў гармоні. Мейшая Багадькаўка Мсцісл. СЬВІТА, -ы, ж. Світка, верхняя вопратка. Цётка надзела сьвіту. Азерцы Клім. СЬВІТАНЬНЯ, -я, н. Світанне. Перід сьвітаньнім зыгарелысь хата, нійначый нехта путпаліў. Крывы Лес Росл. СЬВІТАЦЬ, дзеясл. Світаць, відиець. Ужо сьвітаць стала, як мы прыехылі двору. Іванаўка Хоцім. СЬВГТКА, -i, ж. Світка, верхняя вопратка з даматканага сукна. Бацька надзеў сваю сьвітку i пайшоў з двыра. Ганнаўка Клім. Дзед сяньні новую сьвітку надзеў. Машавая Бялынкав. Тэй самы, што ўсё ў чорнай сьвітцы гуляіць. Вітрунь Касцюк. Мыя сьвітка ўжу сусім знасілась. Залёсавічы Крыч. СЬВІТКУВАЦЬ, дзеясл. Святкаваць. Усі пыряшылі сьвіткуваць Першыя мая. Слаўнае Мсцісл. СЬВІЧА, -ы, ж. Свечка. 3 сьвячою нільзя хадзіць у хлеў, ато пыжар можна зьдзе* лыць. Ясенка Краснап. СЬВЯДОМЫЙ, прым. Свядомы. Прякоп — чылавек сьвядомый: ён усё знаіць i пыраіць, што дзелыць. Лютня Краснап. СЬВЯКРОВА, -ы, ж. Свякроў, мужава маці. УЗоські тыкая сьвякрова, што проста страх: пОідам есьць — ныдаела. Міцькаўшчыпа Мсцісл. Ці ж добрыя твыя сьвякрова? Пакуль што нічога — ня сварымся. Paдзіонаўка Мсцісл. СЬВЯКРОВЫЧКА, -i, ж. Памянш. ад свякрова. 0, мыя сьвякровычка ласкывыя: лёстычкымі дух выміць. Вітрунь Касцюк. СЬВЯКРУХА, -i, ж. Свякроў. Мыя сьвякруха сярдзітыя, таго ŭ глядзі, што-'-дасць у зубы чыпялою. Канічы Касцюк/ Сьвякруха ў мяне добрыя, але сьвёкар — гад. Мсціслаў. СЬВЯРБЁЦЬ, дзеясл. Свярбець. Нешта цела сьвярбіць, трэба б лазьню прытапіць ды памыцца. Дубеец Касцюк. Нешта npaвыя вока сьвярбіць, плакыць, відна, пры-' дзецца. Лешчынка Мсцісл. У мяне сьвярбіць ныга -ў- кымарцы пыкусалі. Хоцімск. СЬВЯРБОТА, -ы, ж. Сверб. Я ці абстрыкыла ногі ці кымары пыкусалі, толькі тыкая сьвярбота, што аж да крыві нычысала. Арцёмаўка Міласл. СЬВЯРДЗЁЛЫК, -лка, м. Памянш. ад свердзел. Андрэй пракруціў сьвярдзёлкам дзірку ў дошцы. Гарбавічы Касцюк. Тут долытым ні гадзіцца, тут сьвярдзёлык нада, толькі сьвярдзёлкым можна туть прысьвярсГліць дзірьку. Арцёмаўка Міласл. Сьвярдліўшы дзірку, я злымаў сьвярдзёлык. Хвёдараўка Краснап. СЬВЯРДЛПДЬ, озеясл. Свідраваць, круціць дзірку. Ён узяў сьвярдзёлык i пычаў сьвярдліць дзірку ў стаўоцы ны граблі. Новы Дзедзін Міласл. СЬВЯРЬБЁЖ, -y, ж. Сверб. Пы ўсяму целу сьвярьбёж пышла, проста хуць цела рязыдряць. Сабалеўка Клім. СЬВЯРББОТА, -ы, ж. Сверб. Сьвярьбота ў цібе ны языку — пумуўчаць ні моОІСЫШ. СЬВЯРБДЗЕЛЫК, -лка, м: Свердзел. Сьвярьдзёлык наш у дзядзькі, пубяжы npiнясі — нада дзірькі пасьвідріваць. Крывы Лес Росл. АСЬВЯТА, -a, н. Свята, непрацоўны дзень. У сераду будзе сьвята Першыга мая. Пячонкі Раснян. К сьвяту трэба ў хаце мост naмыць. Смолькаўская Буда Бялынкав. СЬВЯТЛГЦА, -ы, ж. Святліца, чысты пакон. Гысьця пыклалі спаць у сьвятліцы. Забычанне Касцюк. СЬВЯТЛО, -a, н. Агонь, асвятленне. Во ўжо ŭ цёмна. Палі-ка сьвятло, ато нічога ні відаць. Старае Сяло Мсцісл. СЬВЯТОШНЫЙ, прым. Святочны. Што ты ўжо свой сьвятошный ныряд у будзін дзень носіш? Слаўнае Мсцісл. СЬВЯТЦЫ, -оў, мн. л. Святыя. Hi так бог, як сьвятцы яго. Брылёўка Краснап. СЬВЯТЬІЙ, прым. Святы. Сьвяты Ільл.ч нырабіў гнільля. Пархвёнава Мсцісл. Сьвятоя Васільля — людзім красільля. Маластоўка Краснап. СЬВЯЦЕЦ, -нца, м. Светач [лучнік]. Зыпалі лучыну i ваткні яе ў сьвяцец. Віхраны Мсцісл. СЬВЯЦГЛА, -a, н. Святло, агонь. Рыскладзі сьвяціла, ато цёмна. Хоцімск. СЬВЯЦЩЬ, дзеясл. Свяціць. Месік будзіць сьвяціць усю ноч. Прыпечына Калініншчына. Пакуль месік сьвеціць, дайду ды дзярэўні. Касцюковічы. СЬКГБКА, -i, ж. Скібка, адрэзаны тонка кавалак хлеба [луста]. Атреж мне ськібку хлеба. Дубеец Касцюк. Хлопцу атрезылі ськібку хлеба, а яму нада бальшэй скрыль атрезыць, ато што яму есьць ету ськібку. Арцёмаўка Міласл. Зьеў ськібку хлеба i яшчэ просіць. Высокі Бор Краснап. СЬКГБЫЧКА, -i, ж. Памянш. ад скібка. Ось я цібе то-о-онінькую ськібычку атрежу, хочыш? Гарадок Міласл. СЬКІДАЦЬ, дзеясл. 1. Скідаць. Ськідай снапы на ток. Пархвёнава Мсцісл. 2. Спускаць, Змяняць. Калі каню тры гады, дык ён ськідая ваўчкі (зубы). Хведараўка Краснап. СЬКГДКА, -i, ж. Скідка. 3 усяе пакупкі ён зьдзелыў ськідку толькі восім грівін. Баеўка Крыч. Я рызызнаў, што з прыдналогу будуць дываць ськідку. Цівецкая Краснап. СЬКІДОК, -дка, м. Скок убок. Заіц бег пряма, a тады зьдзелыў ськідок, a сыбакі ні
Дадатковыя словы
відйець, касцюкі, стаўбцы
7 👁