Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
СЫУРЫТКА, -i, ж. Сыроватка. Накрый сыўрытку ў сенцых, ато сыбакі будуць хлібтацъ, надовічы зьелі. Арцёмаўка Міласл. СЫХА, -i, ж. 1. Саха, старая земляробчая прылада для арання. Сыха ныйшла ны камінь, i лімяшы зламілісь. Бяседавічы Хоцім. Сыха ўжо ў нас ня ўжываіцца. Бязводзічы Мсцісл. 2. Слуп, які падтрымлівае страху. Сыха дзяржыць пыдпавецьце. Пухнава Раснян. Вілатыя сыха пыстаўліна ў асеці. Хвёдараўка Краснап. СЫХРАН, -y, м. Схова [захаванне]. Дзядзька ўзяў гроты на свой сыхран. Палуж Краснап. Грошы ў банку ліжалі пыд сыхраным. Палуж Краснап. СЫЦЬ, -i, ж. Сыць [укорм]. Во пыганыя пырысяты, зыкырысьлявілісь, i сколькі іх ні карьмі, дык сыці на іх німа — ня ўкорьміш. Арцёмаўка Міласл. СЫЧАВПІІНІК, -a, м. бат. Чачавіца, сачоўка. Сычавішнік адрозьнівыіцца ат вікі тым, йіто ён драбнси i ў яго драбнейшыя лісткі. Пірагова Мсцісл. СЫЧАС, прысл. Зараз. Ну, турбуйся — сычас паедзім c табой. Маластоўка Краснап. СЫЧЫК, -a, м. Скрутак льгк. Размачы сычык, будзім увечыры лапці плесьць. Юркаўка Крыч. СЫШКВАРЫНЫЙ, прым. Спечаны [сасмажаны]. Тый кусок сала сышкварыный, нясі другей. Пірагова Мсцісл. СЬІШКВАРЫЦЬ, дзеясл. Спячы [сасмажыць]. Сышквар ты к блінам сала. Вітрунь Касцюк. СЫШЧЫПНУЦЬ, дзеясл. Сашчыпнуць. Ішоў праз гарод ды сыійчыпнуў перынку цыбулі, Оык i тае жалка стала. Гусарка Клім. СЫШЧЫТАЦЬ, дзеясл. Палічыць. Сы* шчытай, колькі мы сяньні снапоў ныжалі. Машавая Бялынкав. Ніхай-тка зачэпіць мяне, дык i зубоў ні сышчытая. Палуж Красная. СЫЯН, -a, м. Саян. Я купіла сабе сіццу ны сыян, пашыю з ліхвымі, біс кыбата. Арцёмаўка Міласл. Баба надзела сыян. Boсаў Краснап. СЬВЁДКА, - і, ж. Сведка. У судзе мой сьведка пыказываў праўду. Слаўнае Мсцісл. СЬВЁЖЫЦЦА, дзеясл. [Канаць], даходзіць. Я к калоў кыбына — абкрывяніў ён мяне ўсяго, a ўсё ні сьвежыцца! Пірагова Мсцісл. СЬВЁЖЫЙ, прым. Свежы. Я люблю сьвежы хлеб — ён смашнейшы. Нізькі Касцюк. Сьвежае рыльлё, а ўжы пырасло травою. Лешчынка Мсцісл. СЬВЕРБ, -ы, ж. Сверб. Ат бруднай вады на целі пыднілася сьверб. Сохана Мсцісл. СЬВЁРДЗІЛ, -дла, м. Свердзел. Сьвердзіл дужа затупіўся — ні круціць ані. Ташна Клім. Учора, круціўшы дыркі, Цімох тоўстый сьвердзіл зламіў. Добрае Мсцісл. СЬВЁРЬДЛІЦЬ, дзеясл. Свідраваць. Тупый сьверьдзіл, ім дубовыю вось сьверьдліць трудна — ні вазьмець. Горкі Красная. СЬВЕТ, -y, м. 1. Сусвет. Сьвет божый вялік, ні зямлёй кынчаіцца. Касцюковічы. Такей ныхабы, як ён, i совет ні бачыў. Maластоўка Краснап. Вучыціль, як відацо, пыкылясіў па совету. Палуж Краснап. 2. Свет, святло. Hi толькі совету, што ў акне, зоі окном яйічэ болій. Клясін Краснап. СЬВЁТАЧ, -а, м. [Светач], прылада, у якую ўстаўляюць запаленую лучыну. Советам зошадта высокі, надо яго зодзелощь ніжоі. Барысавічы Клім. СЬВЁТКА, -i, ж. Сведка. Я боіў у яго сьветкош на судзе. Дзянісавічы Навазыбк. СЬВЁТУШ, -a, м. Светач. Устаў лучоіну ў сьветуш. Хвёдараўка Краснап. СЬВЁТЫЧ, -a, м. Светач. А дзе йта советов? Поістаў лучоіну ў сьветоіч, ато нічога ня відна — ні гаріцо іна ны краю стоіла. Apцёмаўка Міласл. СЬВЁЧКА, -i, ж. Свечка. Зоіпалі совечку, нада ў погріб схадзіць noi капусту. Баеўка Крыч. CbBEKAP, -кра, м. Свёкар, банька мужа. Сьвёкар яйічэ сяк-так, a ўжо совякрова, доік проста ведзома злая. Гусарка Клім. Совякрова злая, аднакоіва, як i сьвёкар. Парадзіна Мсцісл. СЬВІДЗЁЦІЛЬ, -я, м. Сведка. У судзе пычалося апоітаньня сьвідзеціляў. Пірагова Мсцісл. ё н ні атрякецца ат етыга. Я — совідзеціло, што ён кызаў. Арцёмаўка Міласл. СВІДЗЁЦІЛЬСТВА, -a, н. Пасведчанпс. Трэба ўзяцо у доктыра совідзеліцьства аб здароўі. Сохана Мсцісл. СЬВІНАКРОП, -y, м. бат. Свінакром, тарыца. У ілоне многа совінакропу зоівялося, надо палоць. Палуж Красная. СЬВІНАРНІК, -a, м. Свінушнік, хлеў для свіней. Поікармі сьвіньней i зыгані іх у сьвінарнік. Ганнаўка Клім. СЬВІНКА, -i, ж. Свінка. Бацька купіў сьвінку ны развод. Парсюк прышоў, a сьвінкі німа, нада беч пушукацо, ато ноды ооўк нойдзе. Палуж Краснап. СЬВІННАРКА, -i, ж. Свінушнік, хлеў для свіней. Із совіннаркі вывезлі гной. Maлюшып Краснап. СЬВІННАРЫК, -a, м. Свінушнік, хлеў для свіней. Усяго тае i будоініны ў яго, што хата ды сьвіннароік, i той пустоі, бо сьвіньней у яго німа. Палуж Краснап. СЬВІНТУХ, -a, м. Свінтух [свінтус]. Сьвінтух ты! Хто гэтак робіцо? То ж стыдна так дзелоіць. Хвёдараўка Краснап. СЬВІНЦЮГ, -а, м. бат. Сівец. Во трыва дык трыва — адзін сьвінцюг, ніяк кыса ні бярецо. Слаўнае Мсцісл. СЬВІНЬНЯ, -i, ж. 1. Свіння. Сьвіньня ўсё зьела, a парсючку i німа чаго есьць. Ушакі Чэрык. Сьвіноні любяцо макруху, як нарвеш, дык во ядуцо. Барысавічы Клім. 2. бат. Свінка, грыб. Ноібрала кошык сьвіньняў, думыю поісаліцо. Хвёдараўка Краснап. СЬВІРДЛЫВАЦЬ, дзеясл. Свідраваць. Ета ж падумыць; узяў сьверодзіл i дывай совіродлоіваць лаўку — здуреў хлопіц. Высокі Бор Краснап. СЬВІРЧАЦЬ, дзеясл. Свірчэць. Юрок сьвірчыць бяз конца, пэўна, будзіць холад. Пархвёнава Мсцісл. СЬВІРЭПІЦА, -ы, ж. бат. Свірэпіца, свірэпка. Па ўсёй пахані расьце сьвірэпіца. Бялішчана Мсцісл. СЬВІРЭПКА, -i, ж. Свірэпка, свірэпіца. У ваўсе многа сьвірэпкі. Хвёдараўка Крас28. Слоўнік
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

драбнсй
5 👁
 ◀  / 512  ▶