пырядык страціўся, пашлІ хто куды — хто ў лес, а хто па дровы. Слаўнае Мсцісл. СТРАЦІЦЬ, дзеясл. Страціць, згубіць. Яму, як хворыму, колькі ні лыгадзі, a калі раз ні пытрапіў, дык i ласку страціў. Цьвярозысьць розуму можна страціць ня толькі ў пянстві. Сохана Мсцісл. СТРАШНА, прысл. Страшна. Па етым маету страшна езьдзіць, ён жа рызлыманы ўвесь. Галоўчыцы Калініншчына. Якій ты кышчавый, страшна глядзець ны цябе. Maластоўка Краснап. СТРАШНЫЙ, прым. Страшны. Я быў у Менску ў зьвярынцы i бачыў там лева — ой, якей страшный ён, лсу етый! Прусіна Касцюк. СТРАШЫДЛА, -а, м. i ж. Страшыдла. Во страшыдла нейкій: вочы па кулаку, нос гырбатый, сам вялікій — ідзець, рукі рыстапырыўшы. Арцёмаўка Міласл. СТРАШЫЦЬ, дзеясл. Страшыць. Мама, Хвёдар мяне страшыць; кажыць, што воўкз кынапель вылізець. Папоўшчына Мсцісл. СТРАШЭННЫИ, прым. Страшэнны. Учора ўвечыру дзед рыскызаў нам страшэнныя апывіданьня. Старае Сяло Мсцісл. СТРЁЦЬ, дзеясл. Спаткаць, сустрэць. Каго першыга стреніш, дык запытай у яго, як яго зваць. Прусіна Касцюк. Скора бацька павінен быць з горыда, бягі ны дарогу, можыць, стреніш. Пацкава Мсцісл. СТРЁЧНЫЙ, прым. Сустрэчны. Мы тут задзіржаліся таму, што Стречный поізд ідзець. Цёмны Лес Раснян. СТРЁЧНЫЯКУМЫ. Кумы з першых выпадковых сустрэчных. Твае дзеці паміраюць, дык як народзіцца ішчэ дзіця, вазьмі яму стречных кумоў; ранінька ўстань прыбяжы пы дзяреўні, каго первыга стреніш, тага i заві ў кумы. Слаўнае Мсцісл. СТРІГУН, -a, м. Цырульнік. Стрігун зыбалеў, i стріжня закріта. Расна. [2. Жарабя]. СТРГЕЧНЫЙ, прым. Стрыечны, дзядзькаў сын, дачка, ён мне стріечный брат — майго дзядзькі сын. Цівецкая Краснап. СТРІЖНЯ, -i, ж. Галярня [цырульня]. Стріжня ёсьць, ды стрігуна нет. Дзянісавічы Навазыбк. СТРЖАТЫЙ, прым. Пякучы. Ой, i стрікатыя ж кряпіва — yci рукі апстрікаў. Маластоўка Краснап. СТРІКАТЫСЫДЬ, -i, ж. Пякучасць. Ета крапіва біс стрікатысьці — глухая крапіва. Восаў Краснап. СТРІЛЯНУЦЬ, дзеясл. Стрэлыіуць. Дай мне раз стрілянуць з твайго пугыча. Гарцуеўка Краснап. СТРІПЯНУЦЬ, дзеясл. Страпянуць [страсянуць]. Конь пыкычаўся, a тады як стріпянець скурыю, дык увесь сьнег i абляцеў. Шыркі Раснян. Пыляцеў саколік, пыляцеў, II Толькі крыльлійкамі стріпянуў, || Толькі дзюбычкый зысьвістаў. 3 нар. песні, M. Г. 11. СТРІХА, -i, ж. Страха. Стріха на гумне новыя, а ны хаце ўжо цякець у дождж. Пухнава Раснян. Кроквы былі пыстаўлены вісока, пытаму i стріха крутая. Слаўнае Мсцісл. СТРОГА, прысл. Асцярожна. Лядзі ж, строга нясі; каб ні разьліў. Хвёдараўка Краснап. Строга йдзі ціряз к л а д к у штоб ni бшаснуўсь. Палуж Краснап. СТРОЙНА, прысл. Стройна. Стройна йдзець етый конь. Ушакі Чэрык. СТРОЙНЫЙ, прым. Стройны, прыгожы, спрытны. У цёткі быў вельмі стройны камлёт. Глінь Касцюк. СТРОІЦЦА, дзеясл. Будавацца. Строіцца дом дзірівянный, а хундамінт — камінный. Слаунае Мсцісл. СТРОЩЬ, дзеясл. Будаваць. Хвёдар двухтрысьценны дом хочыць строіць. Маляцічы Крыч. СТРОК, -у, м. Тэрмін. Пазыч мне грошы рублёў с пыўсотні, атдам точна ў срок, калі скажыш. Меліхава См ал. СТРОМКІЙ, прым. Стромкі, гонкі, высока Нідалёка ад нас расьцець стромкі хвойны лес. Лешчынка Мсцісл. СТРОЧКА, -i, ж. Стужка. Дзяўчына ўпляла ў касу строчку. Дзяніскавічы Гомельшчына. Ты носіш у касе красныю строчку, а я хачу зялёныю. Іванаўка Хоцім. СТРУГ, -а, м. Струг, скобля. У бондыря струг так i ходзіць, як ён клёпкі цешыць. Хвёдараўка Краснап. Вазьмі струг ды пачысьці жэрдзя ат кары, ато пагніець за лета. Арцёмаўка Міласл. СТРУГАЛЬНЯ, -i, ж. Струг. Дай мне, брат, свае стругальні, жэрдзя хачу пачысьціць. Тур'я Чэрык. СТРУГАНIЦБ, дзеясл. Стругаць. Татка абручы струганя пыд павецьцю. Хвёдараўка Краснап. СТРУГАЦЬ, дзеясл. Стругаць. Накліцкі нада стругаць. Хвёдараўка Краснап. СТРУГУН, -а, м. Гадавалае жарабя. Стругу на трэда вадзіць на поваду. Бялішчына Мсцісл. СТРУК, -а, м. Франт. Струк еты пры'браўсь ды пашоў гуляць, а дзелаць нічога ня хочыць. Маркаўка Хоцім. СТРУНА, -ы, ж. Струна. Тоўстыя струна гучыць даўжэй за тонкыю. Бяседавічы Хоцім. Струны загудзелі, зазьвінелі. Сохана Мсцісл. СТРУПЁХНУЦЬ, дзеясл. [Струхлець], згніць. Нашто табе ета быгатства, памреш— у сё струпехніць. Канічы Касцюк. Бервяно струпехла. Хвёдараўка Краснап. СТРУХЛЁЦЬ, дзеясл. Струхлець. Калі ні прыбраць етыя бервяно, дык яно тут струхлець можыць. Канічы Хоцім. СТРУХНЁЛЫЙ, прым. [Струхлелы], гнілы. Маток нітык як павесіла ны пляцень, дык вісеў пасьці целыя лета; што ты думаіш, верна, ат дожджу стаў струхнелый саўсім — ніткі, вазьмісь толькі, рвицца. Слаўнае Мсцісл. СТРУХНЁЦЬ, дзеясл. Струхлець, згніць. Трэба абчысаць бярвеньні, каб ня струхнелі за лета пыд карою. Клімавічы. СТРУШАНКА, -i, ж. Трасянка, салома, змешаная з сенам на корм. Дай каровам струшанкі. Крычаў. Ідзі наскубі сена,ськінь саломы-аўсянкі ды стрясі троху струшанкі скату. Слаўнае Мсцісл. СТРЫВАЦЬ, дзеясл. Стрываць, сцярпець. / жарышча ж на печы, што няможна стрываць. Лешчынка Мсдісл
Дадатковыя словы
лсў, прыбраўсь, рвйцца, скатў, туря
8 👁