СТАНЦЫЯ, -i, ж. Станцыя, вакзал. Нынялі сабе фурмына ехыць ны станцыю. Сохана Мсцісл. СТАНЬГОМ, прысл. У нерашучасці. Што ты стаў станьгом? Кажу табе, ідзі npaci ў яго прашчэньня. Лешчынка Мсцісл. СТАРАНА, -ы, ж. Старана, палавіна гумна ад току да сцяны. Хлеба сяньні будзіць: поуна старана жытам закладзена. Пухнава Раснян. СТАРГУВАЦЦА, дзеясл. Старгавацца. Старгувалісь мы зь ім аб каню за сто дваццыць рублёу. Пірагова Мсцісл. СТАРЁЙШЫЙ, прым. Старэйшы. Старейшый сын — любіміц у бацькі. Слаўнае Мсцісл. СТАРЁЦКІЙ, прым. Жабрацкі. У цябе мяшок пахож ны старецкій, толькі піріпярёчкі пашыць, каб можна было за плены зычапіць. Слаўнае Мсцісл. Нычапіу старецкую торбу i пашоў пы дзяреўніх, Высокі Бор Краснап. СТАРЁЦТВА, -a, н. Жабрацтва. Абгалелі так, што хуць торбу чыпай ды йдзі ў старецтва. Слаўнае Мсцісл. CTAPI, прысл. Старэй. Я ж удвыя стаpi зы ягр: мне сорык гадоў, а яму дваццыць. Арцёмаўка Міласл. СТАРІК, -a, м. Стары, дзед. Бязьдзетныя старік i старуха ўзялі сабе сіротку за сына. Мазалава Мсцісл. П і забіжайця вы старіка, вы, мыладэя! Машавая Бялынкав. СТАРІЦ, -рца, м. Жабрак. К ваш у падышоў старіц i просіць мілыстыньку. Крычаў. Сяньні к нам прішоў старіц, а тут i куска хлеба ны стале німа, дык я даў крошку сала. Бяседавічы Хоцім. СТАРОШЫНБКІЙ, прым. Старэнькі. Старошынькій дзедзька быў сяньні ў нас. Бардзіч Краснап. СТАРУХА, -i, ж. Старуха, старая жапчына. Старуха сядзіць на прызьбі i вяжа панчохі. Людагошч Мсцісл. СТАРУШКА, -i, ж. Старэнькан бабка. Старушка села на зэдлік аддыхнуць. Крычаў. СТАРЦУВАЦЬ, дзеясл. Жабраваць. Ciчас яму толькі старцуваць іці: дзеці померьлі, карьміць некыму. Меліхава Смал. СТАРЧЫХА, -i, ж. Жабрачка. Зімою адна старчыха зь мерзла. Міцькаўшчына Мсцісл. Пріхадзіла сьліпая старчыха, npaсіла хлеба, а я ёй даў пяць капеік. Слаўнае Мсцісл. СТАРШЫЙ, прым. Старэйшы. Старшы брат быў атчужоны ат сям'і. Ушакі Чэрык. СТАРШЫНЯ» -i, м. Старшыня. Старшыня РВК — самы вышэйшы начальнік у раёне. Касцюковічы. СТАРЫЙ, прым. Стары. Стары чылавек, а гаворыш такую брыду. Стары Дзедзін Міласл. Старому трудна i с печы зьлесьці. Гарадок Раснян. Наша клёць саусім старый. Канава Хоцім. Стріха старыя, чуць лгпіць; яе вецір во-во зьнясець. Слаўпае Мсцісл. + СТАРЫК, -а, м. Стары чалавек. Нейкі старык сь сівый бырадою пашоў. Мацутаўка Раснян. Г лу пет в а 3 твайго боку абманівыць старыка. Добрае Мсцісл. СТАРЫНАТКА, -i, ж. заал. Птушка стрынатка. Ныпаў сяньні старынатак, дык забіў адну. Хвёдараўка Краснап. СТАРЫСТА, -ы, м. Стараста. Раней быў старыста. Міцькаўшчына Мсцісл. Сапрона абыбралі ў старысты. Дзіснакіта Мсцісл. СТАРЫЙ,, -рца, м. Жабрак. Старый, прышоў, дай яму хлеба. Рылаўшчына Мсцісл. Па вуліцы йдзе старый, з банду рай. Кісялёва Буда Краснап. Старый, просіць падыяньня. Паходавічы Чэрык. СТАРЫЧОК, -чка, м. Дзядок, старэііькі чалавек. Мельнік быў такі малінькій старычок. Сохана Мсцісл. СТАТНЫЙ, прым. [Высокі, стройны], удалы, добры. Статный будзя етый лён. Брылёўка Краснап. СТАТУЙ, 'Я, м. Чалавек высокага росту. Вун пашоў статуй — вышы ўсіх на цельно голыву. Тур'я Чэрык. СТАТЫК, -тка, м. Статак. Сяньні пастух пыгнаў статык ныранкі. Залесавічы Крыч. Уруга статку на етым лузе. Паўлавічы Клім. Пастух гоніць статык у поля. Кокатава Мсцісл. Ужо статык прішоў с поля. Нізькі Касцюк. СТАУ, -ва, м. Запруда, возера. tfw ялавым ставу s зрабіла выда прорву. Сохана Мсцісл. СТАУЛЁНЫЙ, прым. Стаўлены, будаваны. Стаўлёны горыд будзіць гніць, || А я молыда буду жыць. 3 нар. песні, М. Г. 24. СТАЦЦА, дзеясл. Зрабіцца. Паўка ўжо стаўся пісарым. Палуж Краснап. Што с табою сталыся, мыя дзетычка, чаго ты плачыш? Белы Камень Бялынкав. СТАЦЬ, дзеясл. 1. Стаць. Побыч Кузьмы i я стаў. Канічы Касцюк. Конь ішоў, ішоў ды стаў. Мацутаўка Раснян. Ен ныгібаў арешыну, a іна стала зводыль, штоп пыймаць зы макушку. Арцёмаўка Міласл. 2. Пачаць. Як стаў яго прабіраць —няло такі, аж заплакаў. Ушакі Чэрык. Янка зыпаліў цяпло i стаў печ ракаў. Куляшоўка Клім. Сталі ўжо гыняць кароў ныранык. Маластоўка Краснап. 3. Зрабіцца. Наеўся дурніц, аж кепска стала. Бародзькава Крыч. Во ўваўреў бегшы — мокрый увесь стаў. Слаўнае Мсцісл. Под у печы стаў гырбаты, піріслаць нада. Хвёдараўка Краснап. СТАЯ, -i, ж. Парода, гатунак. УСьціпана сьвіньні харошыя сталі: укармліваюцца ны сала скора. Пбалы Касцюк. СТАЯК, -а, м. Комін ад столі да страхі. Стаяк заваліўся, нада пуправіць, ато тапіць нільзя: хату спаліць можна. КармаПайкі Краснап. СТАЯЦЬ, дзеясл. Стаяць. Пасу да стаіць у судніку. Пацкава Мсцісл. У галубніку стаяла бочка. Тур'я Чэрык. Кроены ў хаці стаяць, а ткаць некаму. Пбалы Касцюк. Тыкая жара стаіць, што трыва пысыхая. Палуж Краснап. Пагода стаяла цёплыя. Машавая Бялынкав. СТВОЛЬНЫЙ, прым. Сцяблісты. Як кылыкалуша зацьвіцець, дык нільзя ўэісу рэцькі сеіць: будуць ствольныя. Арцёмаўка Міласл. СТОГ, -a, м. Стог. Пыклалі стог сена. Пыд стог ны адонішча трэба класьць хвырасту. Тур'я Краснап
Дадатковыя словы
сямі, туря
11 👁