ізноў лёг. Палуж Краснап. Ёта соннЫЯТрыва. Пірагова Мсцісл. СОНЦА, -a, н. 1. Сонца. Сонца пячэць — ня вытрываць, i ракі блізка німа, штоб пакупацца. Гарцуеўка Краснап. Ужо сонца ўзышло, a ён яійчэ сьпіць — во гулетай. Сохана Мсцісл. У летку сонца пячэ. Шумячы. 2. Сланечнік. У нас у гародзе зацьвіло сонца. Хвёдараўка Краснап. Сонцы ўжу цьвітуць, скора будзіць семя. Бяседавічы Хоцім. Ны гародзе расьЦе сонца. Іванаўка Хоцім. СОНЬ, -i, ж. Санлівасць. Сонь нейкыя ныпала, аніяк ня высплюся. Горкі Красная. СОП, -y, м. Соп [сапешіе]. H i магу слухаць cony етыга: сапець i сапець, хуць бы на трохі пірістаў. Палуж Краснап. СОПКІЙ, прым. Сопкі [рассыпісты]. Сопкыя зырадзіла сёліта ў нас бульба, рызварвыіцца нанет. Залесавічы Крыч. СОПУХ, -a, м. Сопуха, сажа ў коміне. Высыпалі сопух з коміна. Лютня Краснап. СОРАК, -a, ліч. Сорак. Я сорак рублёў узяў зы свайго кыбанчыка. Вітрунь Касцюк. COPAM, -у, м. Сорам. Сорам табе, хлопни, так дзелыць, як ты дзелыіш. Машавая Бялынкав. Сораму німа ў етый дзеўкі так з хлыпцамі вадзіцца. Азерцы Клім. COPAM HA, прысл. Сорамна. / як ета ёй ня сорамна,— так агаліцца? Дзіснакіга Мсцісл. Аплюгавіўсь, апусьціўсь, аж сорамна глянуць ны яго. Пірагова Мсцісл. СОРТ, -у, м. Гатунак. У нас ны гародзе расьцець многа ўсякіх сартоў квасолі. Пірагова Мсцісл. СОРЫКІ, -аў, мн. л. Саракі. На сорыкі мыладзёж вешаіць на гумных гутарелі, а тады гутаюцца целый дзень. Слаўнае Мсцісл. Цяпер сорыкі ўжу ні празнуюць; йіто там празнывыць сорык мучынікыў, якея ці былі яны ці не. Арцёмаўка Міласл. СОРЫМ, прысл. Сорамна. У гэстым домі была тыкая расиста, што люцкаму чылавеку было сорым зайці. Ушакі Чэрык. СОРЫМНА, прысл. Сорамна. Сорымна ёй стала, аж пачырванела ў твары. Зоры Чэрык. СОТНЯ, -i, ж. Сотня, сто. Тут мае быць з сотню гуркоў. Палуж Краснап. Дзьве corni ўзяў Рыгор за бычка. Мсціслаў. СОХНУЦЬ, дзеясл. Сохнуць, высыхаць. Абструганыя дошкі скарэй сохнуць. Сохапа Мсцісл. Піравярні ты вядро дыгары дном — хай сохніць. Ушакі Чэрык. СОШКІ, сошык, мн. л. Сошкі, вілаватыя палкі, якія ставяцца па баках калёс (воза), калі кладуць сена. Ідзі атсякі сошкі, будзім ныклыдаць вялікей воз, штоб у сё сена зыбраць. Бяседавічы Хоцім. СПАВІВАЛЬНІК, -а, м. Спавівач, вузкая стужка палатна, якім спавіваюць дзіця. Пышу кай ты, Мар'я, спавівальнік, спавіць малоччыка нада, хай засьнець. Канічы Касцюк. СПАВ1ТЫЙ, прым. Снавіты. Мой хлопіц любіць спаць спавітый, ніспавітый ні за што ні засьнець. Гарадок Раснян. С-ПАД, прыназ. 3-пад. С-пад гары цякець равок. Канічы Касцюк. СПАДЗЁЙНЫЙ, прым. Надзейны. Г эта спадзейны чылавек, зьдзелыіць абізацельна. Слаўнае Мсцісл. СПАДЗЕЯ, -i, ж. Иадзея. Адна была спадзея, што ён уцячэць з цюрмы. Слаўна. Мсцісл. СПАДЗІВАНЬНЯ, -я, н. Спадзявашіе, надзея. Дрэнна жыць чылавеку без спадзіваньня на лепшую будучыну. Сохана Мсцісл. СПАДЗІВАЦЦА, дзеясл. Спадзявацца, мець надзею. На другіх ні спадзівайся, а сам болі работай. Гарбавічы Касцюк. Нечыга табе, братка, спадзівацца на чужы кырывай. Вінаградаў Міласл. СПАДШЗУ, прысл. Знізу, спадысроду. Між масьніцымі шчэлка, дык дуе ў ногі адтуль — спаднізу. Парадзіна Мсцісл. СПАДНЩА, -ы, ж. Спадніца. Матка надзела квяцістую спадніцу. Стары Дзедзін Міласл. Я купіла сабе мульту ны спадніцу. Ганнаўка Клім. Матка пашыла мне спадніцу. Шумячы. Надзела новую спадніцу, кохту, пыдпірізала вышываный хвартух i пышла ны вясельле. Арцёмаўка Міласл. СПАДЫБАЦЦА, дзеясл. Падабацца. Мне вельмі спадыбаецца каша з алеім, надта я яе люблю. Шумячы. СПАДЬІСПЫДЗЬДЗЯ, -я, я. (Спод], піз. Аблавуша — грыб уродзі гыварушык i апенік, толькі спадыспыдзьдзя ў яе чорныя. Хвёдараўка Краснап. СПАЗЬНГЦЦА, дзеясл. Спазніцца. Спазьніўся ты, хлопча, яна ўжо заручоныя за Хвёдара. Ушакі Чэрык. Ен рупіцца ехыць, баіцца, штоб ні спазьніцца. Арцёмаўка Miласл. СПАКШУЦЬ, дзеясл. Пакінуць. Хлопіц вылачыўсь за дзеўкый, а тады ўзяў ды cnaкінуў. Палуж Краснап. СПАЛЩЬ, дзеясл. Спаліць. Трэба галень у печы спаліць, каб мароз ня быў. Хвсдараўка Краснап. Мыладнёю спаліла гумно. Горка Краснап. Сыбяры етыя акраўкі ды спалі. Крычаў. СПАЛЫХНУЦЬ, дзеясл. Згарэць. Cnaлыхнуў мой двор, i ня ўгледзіў. Хвёдараўка Краснап. СПАМІНАЦЬ, дзеясл. Успамінаць. ТІра ўсё спаміналі i npa ета спымянулі. Маластоўка Краснап. СПАРКІ, -аў, мн. л. Вязаныя рукавіцы. Маці зьвізала мне спаркі, штоб цяплей было ў школу хадзіць. Роськаў Калініншчына. СПАРЫЦЬ, дзеясл. Апарыць, спарыць. Спарыў венік; спарыла руку. Хвёдараўка Краснап. СПАРЬІШ, -a, м. Спарыш. Зныйшла я сяньні ў жыці спарыш — шчасьця будзя нейкыя. Палуж Краснап. СПАСЕНЫЙ, прым. Выратаваны. Во, пашоў спасеный ат сьмерці: яго знайшлі ўжо зьмерзлыга, ды адцерлі. Гарадзец Міласл. СПАСГБ, -a, м. Падзяка. Памог я ёй увязаць воз дроў — зырабіў спасіб. Пірагова Мсцісл. СПАСГБА, прысл. Дзякуй. Як вы жывіцё? Ды нічога сабе, спасіба! Пірагова Мсцісл. Спасіба таму кучыру, што зьвёз з двыра чучылу. Вярбоўка Раснян. СПАСГБКЫВЫЦЬ, дзеясл. Дзякаваць. Ты кінь спасібкывыць, да еж, штоб наеўсь. Парадзіна Мсцісл. СПАСГБКЬІНЬНЯ» -я, я. Падзяка. Падбегла я ды пасобіла старой дыжаць кусо
Дадатковыя словы
маря
7 👁