слабоду пачула, дык ніспакпина стала. Смолькі Касцюк. СЛАБОДНЫЙ, прым. [Свабодны] вольны, незаняты. Вазьмі слабодныга кыня ды іжджай прывязі. Бобрыкі Мсцісл. СЛАБЫЙ, прым. Слабы. Нашы ганкі зусім слабы — падгнілі. Пацкава Мсцісл. СЛАВА, -ы, ж. Чутка, пагалоска. ГІры яе дрэнныя слава ідзе, дзёхцім вароты хацелі мазыць. Парадзіна Мсцісл. Яго харошыя слава. Хоцімск. СЛАВІЦЦА, дзеясл. Славіцца. С маленек наш славіцца сваімі сьценамі, іх i хранцуз ні змог разьбіць. Боханы Росл. СЛАСЬЦЁНКА, *i м. i ж. Ласун, ласунка. Такой сласьцёнкі, такея лізухі ні ў кога німа, як наша Марыля. Хвёдараўка Краснап. СЛАСЬЦЁХА, -i, ж. Ласунка. Якая ты ў мяне, мыя дачушка, сласьцёха — усё caлодкае любіш. Канічы Касцюк. СЛАУНЫЙ, прым. Слаўны, добры. Miхасёвай даццэ слаўны хлопец нашоўся. Добрае Мсцісл. Слаўныя драбіны купіў — добрыя калёсы будуць. Тэкліна Шумяц. СЛЁПЕНЬ, -пня, м. Сляпень [сляпак]. Пакуль праехаў етымі кустамі, дык слепні кыня заелі. Камароўка Крыч. СЛГЖЫК, -a, м. [Сліжык], дробная рыбка. Целый дзень сядзеў з вудыю, a пыймаў толькі пяць сліжыкаў. Рэкта Калініншчына. СЛГЗКА, прысл. Слізка [коўзка]. Сяньні на вуліцы так слізка, што i прайціць нільзя. Канічы Касцюк. СЛІЗОТА, -ы, ж. Слізота. Л і калодзіся тыкая слізота, што i пыдайціць нільзя. Kaнічы Касцюк. СЛІСАК, -a, м. [Латак], дошчачка або пучок саломы, якія ўстаўляюць у прарубку ў бярозе для стоку бярозавага соку. Як будзіш зьліваць бярёзувік, дык ні павыбівай слісакоў, ато ўвесь бярозувік пайдзёць міма. Бяседавічы Хоцім. Нашто ты выкінуў слісак з бярозы? Новае Сяло Мсцісл. СЛОВА, -а, н. Слова. Яго слова нярушыма, як скажыць, дык закон. Арцёмаўка Міласл. Але што ета за праціўныя дзіця —ні дасьць слова екызаць чылавеку! Радзівонаўка Мсцісл. СЛОЕЧЫК, -чка, м. Слоік. Зьлі жыр у слоечык. Палуж Краснап. СЛОІК, -а, м. Слоік. Ціхон, купі ты там мне слоік нівялічкі ны масла. Добрае Мсцісл. Усі слоікі варэньнем зыняты, а масла й не ўва што зьліць. Дуброўка Мсцісл. СЛОН, -а, м. Услон, зэдлік. Падсунь слон к сталу, ніхай людзі сядуць. Зялёпы Луг Мсцісл. Садзіся на хлоні ды пысядзі троху — куды сьпішаісься? Канава Хоцім. Мы сядзелі на лав i, а ён се ў на слон. Хвёдараўка Краснап. СЛОНЕЦ, -нца, м. Услончык. Сядзь на слонец. Касцюшкавічы Крыч. Памый троху слонец, ато ён надта брудны, садзіцца на ім аж гідка. Віпаградаў Міласл. Міхась, падай слонец, ніхай дзядзька сядзець. Гарадок Раснян. Садзісь, кумок, там на слонец, ато лаўкі ўсі заніты. Бяседавічы Хоцім. На слопцы ліжала ныпрятка. Роськаў Калінішчына. СЛОНКА, -i, ж. заал. Птушка слонка. Ахвотнік — што слонка, што вутка — ні адрозьніць! Парадзіна Мсцісл. Слонку забіў з ружжа. Хвёдараўка Краснап. СЛОНЧЫК, -a, м. Услончык. Садзісь там ны лаўку i вазьмі сабе пад ногі слончык, ато нашы лаўкі высокія. Бяседавічы Хоцім. Стаіць слончык кыля сьцяны. Юр'евічы Каліпіншчына. СЛУЖБА, -ы, ж. Служба, работа ў якой-небудзь установе. Ен нейк улез у службу. Хвёдараўка Краснап. Служба мыя тыкая, што на месьці ні пысядзіш — усё ехаць прыходзіцца. Нашкавічы Мсцісл. СЛУЖЫЦЬ, дзеясл. Служыць. Наста раней служыла ў паноў пыкаёўкаю. Пбалы Касцюк. Яна служыць у сталоўкі ў Мсціслаўлі — абед пыдае, чай. Пірагова Мсцісл. Я ны сваім кані сем гадоў ужо работыю i яшчэ пяць будзіць служыць. Бяседавічы Хоцім. СЛУП, -a, м. Слуп. Гэты слуп скора зываліцца. Гарадок Раснян. Кыля саду ўкыпалі слуп. Дзяніскавічы Навазыбк. СЛУХ, -а, м. Чутка, пагалоска. Слух такі ходзіць, што выйна будзіць. Канахоўка Клім.» СЛУХАЦЬ, дзеясл. Слухаць. Што ета з табою зьдзелалысь? Ты нічога ня можаш слухаць спакойна, калі табе гавораць. Ушакі Чэрык. ён вярзець, што нялюба слухаць. Куляшоўка Клім. СЛУХМЯНСТВА, -a, н. Паслушэнства. Матка любіла дзяцей за слухмянства, штоб іна ні скызала, яны ўсё дзелылі. Слаўнае Мсцісл. 4 СЛУХМЯНЫЙ, прым. Паслухмяны, паслушлівы. Хлопіц ён слухмяны, скажы яму што — ураз зьдзелыіць. Канава Хоцім. СЛ ЎХЫЦЬ, дзеясл. 1. Слухаць. Ніпрыятна мне было слухыць, што мне пры яго гыварылі, ды нічога ні падзілыіш — праўда. Бяседавічы Хоцім. 2. Быць паслухмяным. Трэба слухыць бацьку, ён к добрыму вучыць. Канічы Касцюк. ён ня хочыць ні бацькі, ні маткі слухыць, a дзелыіць, як сам уздумаіць. Арцёмаўка Міласл. СЛУЧАЕМ, прысл. Выпадкам. Случаем хто зайдзя, дык i хлеба на стол німа. Брылёўка Краснап. СЛУЧАЙ, -я, м. Выпадак, здарэнне. Ета ён рысказывыіць npa нідаўній случай, во што быў ны днях. Арцёмаўка Міласл. СЛУЧЫЦЦА, дзеясл. Здарыцца. Доўга іх ні відаць — ці ні нішчасьця якоя, крый бог, случылася! Пірагова Мсцісл. Ты, кума, яшчэ загыдзя ні плач, кылі б зь ім што якоя случылысь, дык бы нашы ныпісалі. Арцёмаўка Міласл. СЛЫБАСГЛЬЛІВЫЙ, прым. Слабасільны, нядужы. Слыбасільлівый мой канёк, чуць цягня. Хвёдараўка Краснап. СЛЬІШКА, -i, ж. Чутка, вестка. Згубіўся чылавек, i слышкі пры яго німа. Маластоўка Краснап. СМАГА, -i, ж. Смага. Тыкая смагаў poці, піць дужа хочыцца. Слаўнае Мсцісл. Ат смагі губы перасохлі. Сохана Мсцісл. Хуць бы ты мне даў вады выпіць — смагу npaгнаць. Гібалы Мсцісл
Дадатковыя словы
ніспакпйна, юревічы
5 👁