СКУПІРДА, -ы, м. Скупярдзяй [скупы чалавек]. Ты скупірьда, табе ŭ етыга жалка. Маластоўка Краснап. Вот табе ŭ быгаты, а ўсё хывае—такі скупірда. Парадзіна Мсцісл. СКУПІРДЗЯ, -i, м. Скупярдзяй [скупы чалавек]. £н жа такей скупірдзя, што на кыляды лёд у ня выпрасіш. Вітрунь Касцюк. СКУПІРДЗЯГА, -i, м. Скупярдзяй [скупы чалавек]. Быгачы ўсі скупірдзягі — самі сабе жалеюць, ня толькі другім. Слаўнае Мсцісл. СКУПІРДЗЯКА, -i, м. Скупярдзяй, скупы [ чалавек]. Скупірдзяка ты — усяго жалеіш. Хвёдараўка Краснап. Ня будзь скупірдзякый, етый дрэні ўсюды многа. Маластоўка Краснап. СКУПІРДОНСТВА, -a, н. Скупасць. Скупірдонства ў цябе многа: усё хуваіш, а каму? Чорту лысаму! Высокі Бор Краснап. СКУПЛЯЦЬ, дзеясл. Скупляць. ён езьдзіць пы дзярэўніх ды скупляе лён. Парадзіна Мсцісл. / СКУПЫИ, прым. Скупы. Мой бацька дужа скупы, у яго грошы ня выпрасіій. Клімавічы. Во скупая: чуць-чуць вымындзырыла. Куркаўшчына Мсцісл. СКУРА, -ы, ж. Скура. Мы сяньні ўдваіх забілі зайца, дык я сабе ўзяў скуру, а ён — мяса. Бяседавічы Хоцім. СКУРАЦЯНЫЙ, прым Скураны, раменны. Купілі мы сёньні скурацяны noic. Ушакі Чэрык. СКУСНА, прысл. Смачна. Ай, як скусна, хочыш паспробываць? Бяры еш. Baciлёўка Хоцім. СКУСНЫЙ, прым. Смачны. Скусны сяньні суп ты зварыла. Серчыцы Краснап. Зь етый яблыні яблыкі ні такія скусныя, як з тэй. Халеўка Крыч. СКУСЬЦЬ, дзеясл. Скубці. Курыцу зарэзылі, трэба скусьць пер'я. Парадзіна Мсцісл. Мне нада куріцу скусьць ды пытрашыць скарей, ато ні зваріцца к абеду. Арцёмаўка Міласл. СКУЧУРЬІЖЫЦЦА, дзеясл. [Акачурыцца], памерці, здохнуць. Каб ты скучырыжыўся, гад едакій! Горкі Краснап. Быў пая, да скучырыжыўся, пысьля яго i племя ніякыга ні асталося. Хвёдараўка Краснап. СКУЧЫВЫЦЦА, дзеясл. Скучвацца [збівацца ў кучу, гурт]. Ідзіця пы аднаму, ня скучывыйцесь на мосьце — ён можыць пріваліцца ат цяжысці ўсіх. Боханы Росл. СКУЧЫНЫЙ, прым. Скучаны. Авечкі стыяць, скучыныя пыд бярёзымі — жарка ім. Боханы Росл. 4 СКУШНА, прысл. Сумна. Жыву я на сваім хутары ў адзіноцтве, скушна мне. Пірагова Мсцісл. Скушна табе, табе нада пазвдднічыць, штоб людзі сварілісь. Арцёмаўка Міласл. Абвыкла тут, дык ўжо ŭ ня скушна. Сохана Мсцісл. СКЬІВАРОДНІК, -а, м. 1. Пячурка ў сцяне печы, дзе ставяць скавароды. Вытры скыўраду i пыстаў у скывароднік. Бяседавічы Хоцім. 2. Ляпёшка з жытняй мукі, спечаная на скаварадзе. Сяньні ныпікла скывароднікыў. Хвёдараўка Краснап. СКЫВІРЗАЦЬ, дзеясл. Сплесці [пяўдала, няўмела]. Скывірзаў як-небудзь лапці i абуў — усё ня босы будзіць. Хвёдараўка Краснап. СКЫВЫРЫДА, -ы, ж. Скаварада. Дзе наша скывырыда? Я хацела яешню спрэч. Маравілле Касцюк. Пыстаў скывыраду з caлым у бакоўку. Касцюковічы. СКЫГЬІТАНЬНЯ, -я, н. Скогат, сквіл [віск, скавытанне]. Ныдаела ўжо етыя скыгытаньня — прагонь сыбаку вон! Парадзіна Мсцісл. СКЫГЫТАЦЬ, дзеясл. Скавытаць. Сыбака скыгочыць нешта, ці ні пірябілі етыя хуліганы нагу паленам? Канахоўка Клім. СКЫЗАЦЬ, дзеясл. Сказаць. Маўмыра нейкыя, a ні хлопіц — ён жа слова баіцца скызаць. Барысавічы Клім. ён такую мне кріўду скызаў, што я аж зыплакыла. Слаўнае Мсцісл. СКЫКАЦЬ, дзеясл. Скакаць. Сяньні будзіць вічарынка, пайдзём, калі хочыш, скыкаць. Бяседавічы Хоцім. Тут мост дужа шурпатый, скыкаць нільзя — нагу зыскабіш. Арцёмаўка Міласл. Я бачыў сёньня ў лесе вавёрку — скыкала na дрэвах. Смолькі Касцюк. СКЫКУНОК, -нка, м. Скакунок. Наша жарёбычка — ныстыяшчый скыкунок. Слаўнае Мсцісл. СКЫЛАТНУЦЬ, дзеясл. Страсянуць. Зяць скьілатнуў торбычку, а там нічога німа. Палуж Краснап. СКЫМАРОХ, -a, м. Музыка, скрыпач. Ны вясельля нынялі двух скымарохыў. Гібалы Касцюк. Скымарох ны вічарінкі дужа дренна іграў — ны свадзьбу нада ўзяць другога. Арцёмаўка Міласл. Скымарохі на гусьлях іграюць. Шарэйкі Касцюк. СКЫНАНЬНЯ, -я, н. Скананне, скон, смерць. Доўга ён ліжаў, высах увесь, пакуль прышла пыра скынаньня. Ушакі Чэрык. СКЫНАРЮГА, -i, м. Скнара, скупы. Жыць з етым скынарюгым ні хачу: ён ня то што — есьць сабе шкадуіць. Хвёдараўка Краснап. Ува ўсім сяле толькі ŭ ёсьць адзін скынарюга — Васіль: у яго згніець, а не дасьць нікому. Маластоўка Краснап. СКЫРАДЗГЦЬ, дзеясл. Скародзіць, баран а в аць. Мікола паехыў скырадзіць, але конь упудзіўся i бырану пылымаў. Добрас Мсцісл. СКЫСАВУРЫЦЦА, дзеясл. Скоса паглядзець. Ен ны мяне скысавурыўся. Брылёўка Краснап. Чаго ты скысавурыўся? Брылёўка Краснап. Чаго ты скысавурыўся ны мяне, што я табе зьдзелыў плахоя? Koкатава Мсцісл. Наша карова скысавурілась i чуць ні ўкалола малога. Канічы Касцюк. СКЬІСЫВАЦЬ, дзеясл. Скасаваць, знішчыць. Нада сусім скысываць стары я пырядкі i заоісыць па-новаму. Слаўпае Мсцісл. СКЫХАЦЦА, дзеясл. Скахацда, пакахаць. Скыхаўся мой зь етый выцірашкай, дык жыцьця ні стала: пайду я ат яго. Шамава Мсцісл. Адзін талір пыкаціўся, другей прызыстаўся, II Знаю, знаю: мой міленькі з другою скыхаўся. 3 нар. песні, M. Г. 43. СЛАБОДА, -ы, ж. [Свабода], воля. Слабоду нам далі. Немерка Раснян. Скаціна
Дадатковыя словы
перя
5 👁