Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
на, толькі асталысь зыскародзіць засьценык, i ўсё. Гарадзец Бабр. СКАРЫНКА, -i, ж: Скарынка. Сыбаку далі скарынку хлеба. Малюшын Краснап. Скарынкі хлеба i той пышкадываў даць, во гад! Ушакі Чэрык. СКАРЭЙ, прысл. Скарэй, хутчэй. Хоць бы памерці скарэй — так цяжка жыць стала. Ушакі Чэрык. Дай скарэй вады, мне дужа млосна стала. Сохана Мсцісл. СКАРЭЙЦЯ, прысл. Скарэй, хутчэй. Дзеці, скарэйця нясіце ваду. Палуж Краснап. СКАСПДЬ, дзеясл. Скасіць. Як зывінуўся, дык за дзінь дзесяціну грэчкі скасіў. Сохана Мсцісл. Міхей зыклаўся з бацькым, што за дзень удваіх скосюць луг. Палуж Краснап. СКАТ, -у, м. Схіл, адхон. Скат таго бузгорька засіваць ні будзім — сероўна там нічога ні вырасьціць. Азёрцы Клім. СКАУРАДА, -ы, ж. Скаварада. На загнеце стаяла скаўрада, поўная нашкварыныга сала. Пірагова Мсцісл. Я купіла сабе новую скаўраду. Машавая Бялынкав. Блін згарэў! Хапай чапялу ды цягні скаўраду c печы! Пірагова Мсцісл. СКАЦЕРКА, -i, ж. Абрус. Вазьмі, Лісавета, скацерку i зысьцялі стол. Новыя Капачы Мсцісл. СКАЦША, -ы, ж. Жывёла. Нашто скаціна, i тая пынімая, хто яе корміць. Парадзіна Мсцісл. Пастух пыгнаў у поля скаціну. Крычаў. Біз скаціны які хыдзяін —бытрак. Канічы Касцюк. Скаціна даўно ўжо з поля прышла. Лешчынка Мсцісл. СКАЦГНКА, -i, ж. Памянш. ад скаціна. Скацінка любіць добрый дыгляд. Сохана Мсцісл. СКАЦІРКА, -i, ж. Абрус. У мяне ёсьць васьмінітовыя скацірка. Хвёдараўка Краснап. Нясі скацірку, пакрый стол. Новае Сяло Мсцісл. СКАЦІРСТКА, -i, ж. Абрус. Накрый стол скацірсткай. Хвёдараўка Краснап. СКАЦІРСЬЦЬ, -i, ж. Абрус. Ны стале зыслана новыя скацірсьць. Быковічы Мсцісл. СКАЦІРЦЬ, -i, ж. Абрус. Я выткыла сабе скацірці ў мінёны, кватэркі пылучыліся выразныя, калі белькыю пыткала. Слаўнае Мсцісл. СКАЧКІ, -чык, мн. л. Наросты на задпіх нагах у сабакі. Пыглядзі, якея скачкі ў етыга сыбакі, як відна, добрый гынчак. Хвёдараўка Краснап. СКАЧОК, -чка, м. заал. Жук-дрывасек. Пыймаў скычка ны калодзе — ён жа псуець дрэва. Хвёдараўка Краснап. СКВАПА, -ы, ж. Зайздрасць, сквапнасць. Убачыць што, дык сквапа яго бярець, чаму ў яго такога нет. Крывы Лес Росл. СКВАПНЫЙ, прым. Сквапны, зайздросны. Ёсьць людзі сквапныя на ўсё чужоя. Сохана Мсцісл. СКВАПНЫСЬЦЬ, -i, ж. Сквапнасць, зайздрасць, прагнасць. Сам з муху, а сквапнысьць папоўскыя. Бяседавічы Хоцім. CKBAP, -y, м. Сквар, спёка. У сквар усё шукаюць цяньку. Кокатава Мсцісл. У сквар ат жары i ат мух i ваднёў скаціну нільзя на полі ўдзіржаць. Сохана Мсцісл. CKBAPKA, -i, ж. Скварка. Зьеій ты хоць адну скварку, ато ты ўсё мыкаіш, а скваркі ні бярэш. Маравілле Касцюк. CKBAPHA, прысл. Горача. Сяньня дужа скварна, скот ад духаты i ад мух i ваднёў бяжыць куды відна. Сяньні так скварна, што зімля аж смыліць. Сохана Мсцісл. СКВАРЫЦЦА, дзеясл. Скварыцца, смажыцца. Сала скварыцца ў печы — нясі паўкварты на стол. Канахоўка Клім. СКВАРЫЦЬ, дзеясл. Скварыць, смажыць. Прыгытывала матка сквараду, каб скварыць сала, а ты яе зыніла. Сохана Мсцісл. СКВАРЭЦ, -рца, м. заал. Шпак. Шпыка, кажыць, відзіў, а сквырца — не: дык жа скварэц i шпак — адно i тоя. Новыя Капачы Мсцісл. СКВІЛ, -у, м. Сквіл, піск, крык тонкім голасам. Дзітвара справілі сквіл, хоць вушы затыкай. Добрае Мсцісл. СКВІРЯКЧЬІСЯ, дзеясл. Сквярціся, плакаць. Во, пычынаіць сквірякчыся, як ты ўжо ныдаеў сваім плачым. Канахоўка Клім. СКІБА, -ы, ж. Скіба, луста. Атрезыў скібу хлеба на ўвесь бохан, узяў карэц вады ды дывай есьць. Касцюшкавічы Крыч. СКГБКА, -i, ж. Памянш. ад скіба. Сколькі ж ты даеш мне хлеба — тыкая маленькыя скібка, дай больш. Парфенава Калініншчына. Адрэж мне скібку хлеба. Крычаў. СКІГЫТАЦЬ, дзеясл. Скігітаць [скавытаць], плакаць. Чаго ты плачыш? На лекцыі нельга скігытаць. Касцюковічы. СКІДАЦЬ, дзеясл. Скідаць. Н у i вад жа сяньні, хуць ты пасьледнію сарочку скідай. Бяседавічы Хоцім. Пайдзём сена с калёс скідаць. Лапаціна Мсцісл. Скінь яго с кыня. Хоцімск. СКІПЁЦЬ, дзеясл. 1. Закіпець. Вада ўжо скіпела, дывай мякіну зыпарым. Глупікі Крыч. 2. Згарэць. Пуня скіпела ды тла. Палуж Краснап. СКГСНУЦЬ, дзеясл. Скіснуць, зрабіцца кіслым. H i ўстыўляй у печ крупеню, калі будзіш есьць, бо іна скіснуць можыць, a пыстаў ны паліцу. Бабынічы Мсцісл. А каб ты скіс! Сохана Мсцісл. СКЛАД, -а, м. Склад, месца, дзе складзены розныя тавары. Пры складзі ёсьць важыўня, там можна зважыць хлеб. Палуж Краснап. СКЛАДЗІК, -а, м. Памянш. ад склад. У складзіку ляжыць хлеб — мяшкоў са тры, ды крупы мо с пуд, а болі нічога німа. Гарадок МіласЛ. СКЛАСЬЦЬ, дзеясл. Скласці. Вучыціль скызаў скласьць сшыткі i кніжкі ў шахey. Хоцімск. СалОмы з-пыд мылацілкі ніяк нільга скласьць у стог: усё раз'іжджаіцца. Касперка Міласл. Склаў у хаце печ i грубку. Палуж Краснап. СКЛАСЬЦЬТПРУНЬНІ. Зрабіць незадаволеиую міну. Чаго ты ўжо тпруньні склала, ні сярдуй, дос ужо. Куркаўшчына Мсцісл. СКЛЁЗІНЬ, -зыія, м. [І. Слізень, слімак]. 2. Малеча. А х вы, склезьні, чаго вы тут поўзыіця? Хвёдараўка Краснап
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

разіжджаіцца
7 👁
 ◀  / 512  ▶