дагошч Мсцісл. Дзяўчына вялікую скабку ўвыгнала nad пазногыць. Малюшын Красная. Дыстань мне скабку з пальца хуць шпількай. Шыркі Раснян. СКАБЛЩЬ, дзеясл. Скрэбці, чысціць (бульбу). Скаблі ты бульбу, а я пубягу морквы вырву, ды зварім суп з мылаком. Асмолавічы Мсцісл. Хлопцы, ідзём мязку скабліць з бярозывыга жырдзя. Бяседавічы Хоцім. СКАВАРАДА, -ы, ж. Скаварада, патэльня. Памаж скавараду вехцям, ато блінцы прыстаюць. Бялішчына Мсцісл. СКАВАРОДНІК, -a, м. 1. Спечаная на скаварадзе ляпёшка. Хлеба ні было, дык я скавароднік на сьніданьня сьпікла. Сабалеўка Калініншчына. 2. Чапяла. Скавароднік плахей, зусім ні бярэць скаварады. Янаўка Мсцісл. СКАЖЭННЫЙ, прым. Вар'ят, здурнелы. Ляціць ны кані, як скажэнный. Канічы Касцюк. Чаго ты крычыш, як скажэнный? Дубеец Касцюк. СКАЗАЦЬ, дзеясл. Сказаць. Якій ты гынарлівьш, табе нільга слова сказаць, дык ужо й зазлуеш. Касцюшкавічы Крыч. Няўжо ж ты яму нічога ні сказала? Ельня Хоцім. Скажи, як ты сюды пыпаў? Залачова Мсцісл. СКАЗЫВАЦЬ, дзеясл. Казацц. Мірон сказываў, што выйна скора будзя. Палу ж Красная. СКАКАНЬНЯ, -я, н. Скакание. Кінь ты свае скаканьня! Як стрэказа ў с і роўна: M i нуты спакойна ні пасядзіць. Ушакі Чэрык. СКАКАЦЬ, дзеясл. Скакаць. На вічарынцы я скакаў да ўпаду. Крычаў. Наста — вёрткая дзеўка, лоўка скачыць. Палуж Красная. УХвяціса ігрішча: i пяюць, i скачуць, i крічаць, ажна хата хымянём ходзіць. Гібалы Касцюк. CKAKI, -ыў, мн. л. Скокі. Ат радысьці дзеўка скакі пыдніла. Палуж Красная. СКАКНУЦЬ, дзеясл. Скокнуць. Скакнуў з лаўкі, ды гылавой аб мост, i плачыць, лыбаціна аж сінія стала. Ушакі Чэрык. СКАКУН, -а, м. Скакун. Ета наш скакун, адзін із луччых, відзіў, як ён скачыць— ногі прама зямлі ні кысаюцца. Бяседавічы Хоцім. Во ета скакун: каб табе прісеў на ігрышчы хуць ба на мінутку — усё скачыць i скачыць. Слаўнае Мсцісл. СКАКУНОК, -нка, м. Стрыгунок, веснавое жарабя ўвосень. Твой скакунок ік пірязімуе — будзіць ладным каньком. Аляксандраўка Красная. СКАКУНЬНЯ, -i, ж. Скакуння. Зося Міхасёва вот ужо скакуньня: целый вечыр табе будзіць скыкаць. Дарагая Крыч. СКАЛАЗУБ, -а, м. Скалазуб, насмешник. Хопіць табе насьміхацца, скалазуб ты! Добрае Мсцісл. СКАЛІКІ, -аў, мн. л. Кліны. Нечыга скалікі строіць, зубы лупіць — я табе ні рыўня! Хвёдараўка Красная. СКАЛКА, -i, ж. 1. Кролля тлушча. Еж, дзетка, крупеню, смашныя іна, бач скалык сколькі на ёй. 3 а рубец Крыч. Скалкі плавыюць па бульбі. Хвёдараўка Красная. 2. Крэмень. Дзе гэста нашыя скалка — агню высячы, каб закурыць. Ушакі Чэрык. Мыя скалка даець многа агню. Кокатава Мсцісл. Нада найці такую скалку, каб ні лумалыся, ды й удружыць дзеду высікаць агонь. Слаўнае Мсцісл. СКАЛОЦЬ, дзеясл. 1. Скалоць. Лёд ля калодзіжа нада скалоць, ато ні падыйсьці. Вярбоўка Распял. 2. Укалоць. Саломінаю няўмысля скалоў сабе вока. Сохана Мсцісл. СКАЛОЦЬВІНА, -ы, ж. Масьлянка. Зьбіла масла троху, дык скалоцьвіна зысталася, на выпі, калі хочаш. Тур'я Чэрык. СКАМАРОХ, -а, м. Музыка. Усяк спляши, да ні ўсяк скамарох. Гарманава Мсцісл. А ў вас на вячоркі будуць скамарохі? Мсціслаў. СКАМЕЙКА, -i, ж. Услоя. Садзісь бліжэй к сталу ны скамейку. Карма-Пайкі Калініншчына. СКАНДРЫЧЫЦЦА, дзеясл. Умерці, здырдзіцца. Тамаш Янкаў скандрычыўся ўжо: пашлі яму кыпаць на могілкі. Kypкаўшчына Мсцісл. Як ударыў, тэй i скандрычыўся. Палуж Красная. СКАПЫВІЧ, -a, м. Вілы, якімі скідаюць з воза гной. На табе скапывіч, кыпай гной. Горкі Красная. Вазьмі скапывіч у поля, ато гной будзіш рукамі з воза ськідаць. Дубровіцы Клім. СКАПЫРДЗІЦЦА, дзеясл. Скандрычыцца, умерці, здырдзіцца. Жыў, жыў дый скапырдзіўся. Палуж Красная. СКАПЬІЦІЦЦА, дзеясл. [LЗачаліцца каяытом, нагою яры бегу]. 2. Скасіцца, сказіцца, зрабіцца касым. Яго вока ат завідзі скапыцілась. Горкі Красная. СКАПЫЧ, -a, м. Вілы для скідвання гною з воза. Забыўся ўзяць скапыч, цяпер во рукамі нада гной скідаць. Халдзееўка Калініншчына. Бяры скапыч, скідывай гной. Хвёдараўка Красная. СКАРАВОДА, -ы, ж. Скаварада. Ны скараводзе пякуцца бліны. Іванаўка Хоцім. СКАРАДА, -ы, ж. бат. Расліна ланікніца. Скарада, або панікывіца, расьцець у лесі. Хвёдараўка Красная. СКАРАДЗЩЬ, дзеясл. Баранаваць. Зыпрыгай кыня ды едзь скарадзіць. Крычаў. Я сёньня скарадзіў ляда i бырану чиста палымаў. Тульдава Раснян. СКАРБОНКА, -i, ж. Скарбонка, скрыначка на грошы. Грошы кладзець у скарбонку. Хвёдараўка Красная. Пыклаў грошы ў скарбонку, а як пабег, яны i забрызгыталі. Парадзіна Мсцісл. У яго грошы поўна скарбонка ныкладзена. Кісялёва Буда Красная. СКАРЁЙ, прысл. Скарэй, хутчэй. Сьц.чміў, што яго набіць хочуць, ды скорей наўхыдыка. Шэвялёўшчына Мсцісл. Давайця скорей есьці, ато часу ні маю доўга ждаць. Азерцы Клім. СКАРІДА, -ы, ж. Нягодны [сквалыга]. Скаріда ты, паскуда, што ты надзелыў? Слаўнае Мсцісл. СКАРГНКА, -i, ж. Скарынка. Рызмачыў хлеба скарінку ды зьеў, аб тым І жыву целый дзень. Паўлавічы Клім. СКАРШЫЧКА, -i, ж. Памяйш. ад скарынка. Скарінычка хлеба ў кайстры зывылялысь, дывай будзім есьць. Слаўнае Мсцісл. СКАРОДЖЬІНЬНЯ, -я, н. Баранаванне. Скароджыння ў нас паЧытай што закончи