САЧОК, -чка, м. Памянш. ад сак. Мне тата псииыу сачок з сукна. Сідараўка Калініншчына. САЧЫЦЬ, дзеясл. Сачыць. Ат яго не уберажэсься: за ім трэба сачыць дый сачыць. Пбалы Касцюк. Хлопчык сачыў курицу, айдзе іна нясецца. Краснаручча Раснян. Сачы тут за ім, каб ён чаго ні нырабіў. Андраны Раснян. САЧЭУКА, -i, ж. бат. Сачыўка. Цяперіцька редка ў нас сеюць сачэўку, а раныиы сеілі. Палуж Красная. САШЧАШЦЬ, дзеясл. Сашчапіць. Наброў ахапку сало мы вялікую — ледзьві рукі сашчапіў. Старае Сяло Мсцісл. САЮЗКІ, -зак, мн. л. Абшыўкі перадоў у ботах. Трэба саюзкі ў боты зьдзелыць новыя, ато дзіркі падзелылісь у пірідах. Маластоўка Красная. САЯН, -а, м. Суконная спадніца з каснікамі, андарак. Мой саян яшчэ пеуна вынасіць дзьве зімы. Белы Камень Бялынкав. Выбрала сукна, купіла галёнаў i пашыла сабе саян, а андрак ня носіць. Юркаўка Крыч. Колькі каштуе твой чырвоны саян? Віхраны Мсцісл. Я дыстала саян з кубла i пылажыла на лаўкі, а сьвіня сьцягнула i пырвала. Шумячы. СВАВОЛЩЬ, дзеясл. Сваволіць, нраяўляць, сваю волю, дуроснічаць. Дзеці, ні свавольця тут, ато павыганю з хаты — калі хочаце, дык сядзеце ціха. Кокатава Мсцісл. H i сваволь, Агата, ато я табе. Залесавічы Крыч. СВАВОЛБНІК, -а, м. Сваволыпк, непаслухмяны. Міхась твой дык свавольнік вялікі — у сё сваволіць, а не, каб пасядзець ціха. Бель Мсцісл. СВАВОЛЬНЩА, -ы, ж. Сваволыйца, непаслухмяная. Свавольн'ща ты, Марыся, лядзі, каб табе не папала, разышлася ты надта. Асавец Крыч. СВАВОЛЬНЫЙ, прим. Свавольны, непаслухмяны. Ой, якей свавольны хлопіц, што крый бог. Андраны Раснян. СВАВОЛЬСТВА, -а, н. Сваволыйцтва, напаслушэнства. Свавольства ў дзяцей вялікыя цяпер: німа, каб паслухаць старэйшых, а ўсё, як самі знаюць. Дубровіцы Клім. СВАВОЛЯ, -i, ж. Сваволыйцтва, непаслушэнства. А ўсё сваволя: не паслухау бацькі-маткі, вось i маеш зараз, зарабіў. Бродкі Крыч. СВАДЗЁБНЫЙ, прым. Вясельны. Уперыдзі ўсіх ехаў мыладый з мыладою, а за імі ўсі свадзебныя госьці. Сохана Мсцісл. СВАДЗЬБА, -ы, ж. Вяселле. Мы сяньні гулялі свадзьбу: Зоею Самусёвых замуж выдывалі. Роськаў Калініншчына. На другей жа дзень пысьля свадзьбы пычаліся ўпіканьні, сварка. Пірагова Мсцісл. СВАЛЩЦА, дзеясл. Збіцца ў лямец. Haда воўну сыдраць, ато калі яійчэ столькі nyвыляіцца на печы, дык сваліцца ў ляміц, i тады яе ні рызьдзярэш. Бяседавічы Хоцім. СВАРГЦЦА, дзеясл. Сварыцца. Яны цяпер хырашо жывуць: ладзюць, пірісталі сваріцца, як раныиы. Арцёмаўка Міласл. Вн хлопіц харошый, уступлівый, ніколі ні c кім ні сваріцца; луччы сваё ўступіць, a сваріцца ні будзіць. Бяседавічы Хоцім. СВАРКА, -i, ж. Сварка, лаянка. У cyседа — штодзень сварка: верна, хочуць дзяліцца. Гібалы Касцюк. Сваркі ні було noмеж імі, a толькі бабы сварылісь міжсобку. Палуж Краснап. Сваркаю нічога добрыга ні даб'ешся, акрымя пастыльства. Канічы Касцюк. СВАРЫЦЦА, дзеясл. Сварыцца. Сварили я зы мяжу, ажно й абкосык пакінулі. Віхраны Мсцісл. А, у іх вечны ніпарадык: штодзень сваруцца. Добрае Мсцісл. На вуліцы дзьве бабы сваруцца. Людагошч Мсцісл. * СВАРЭКА, -i, ж. Сварлівы чалавек. Зь етый сварэкый ні ўладзіш. Хвёдараўка Краснап. СВАТ, -а, м. Сват. Етыю песьню пяюць з адменамі, кылі свату, дык пры свата кажуць, а кылі свацьці, дык i пры свацьцю. Меншая Багацькаўка Мсцісл. СВАТЫ, -ыў, мн. л. Сваты, пасланыя да дзеўкі, каб засватаць яе за хлапца. Сваты прыйшлі вічаром. Палуж Краснап. Мар'я маленькая, няпрыгожая, вот i сваты ня едуць. Пірагова Мсцісл. СВАЦЬЦЯ, -i, ж. Свацця. Свацьця, вып'ем па чарцы з табою. Андраны Раснян. А ў бабре, свацьця, а ў бабре, || А нясі горелы ў вядре\ 3 нар. песні. СІЗЁРДЗІЛ, -рдла, м. Свердзел. Свердзел тупый, ані ня круціць. Забычанпе Касцюк. СВІДЗЁЦІЛБ, -я, м. Сведка. ён хацеў у свідзеліліў выпытаць праўду, дык усякімі манерымі к ім падыходзіў. Арцёмаўка Miласл. CBIHAPHIK, -a, м. Свінушнік, хлеў для свіней. Зачыні свіней у свінарнік. Бяседавічы Хоцім. СВІНЬНЯ, -i, ж. Свіння. Наша свіньня нешта зыкульгала, штоб ня здохла часамі. Бяседавічы Хоцім. СВІРЁПКА, -i, ж. бат. Свірэпка. У варсу дужа многа свірепкі, пряма жоўт авёс ат яе цьвятоў. Арцёмаўка Міласл. СВІТКА, -i, ж. Світка, верхняя вопрагка. Мыя світка ўся ізнасілась i надзіваць нечыга. Рэкта Калініншчына. Нат світкі люцкае німа, штоб адзецца пыцяплей. Caбалёўка Калініншчына. СВОЙ, займ. Свои. У яго ня свой дом у горыдзі, а хвацера: плоціць пять рублёў у месіц. Арцёмаўка Міласл. Свыя хатка— родна матка. Ушакі Чэрык. Разінь ты сваё мяла ды скажи — чаго маўчыш? Высокі Бор Краснап. СВЫЯВОЛКА, -i, ж. Свавольніца, што выказвае сваю волю. Жонка мыя свыяволка: што захочиць, дык ужо кажы ні кажы, а зьдзелыіць. Маластоўка Краснап. СВЫЯКШЯ, -i, ж. Сваячка. Мыя свыякіня ў етым гаду пышла замуж. Канічы Касцюк. СЁДЗЕНЬ, -я, м. бат. Фасоля нізкая. Сёліта я пысадзіла фасолі: i тычковую i седзень. Іванаўка Хоцім. СЕДЗІБА, -ы, ж. Лепшая зямля, што адводзяць пад ячмень i каноплі. Яшчэ дужа многа работы — седзібы не пыпахыны. Васілеўка Хоцім