Краёвы слоўнік усходняй Магілёўшчыны (1970). І. К. Бялькевіч

 ◀  / 512  ▶ 
руках, ды ны руках, а пыліжаць адзін ні хочыць. Добрае Мсцісл. ПЫТКЛАСЫДЬ, дзеясл. Падбіць, падшыць. Ватоўку сваю пытклала мехым i зрабхла сабе цёплую шубу. Пірагова Мсцісл. ПЫТКРІПЛЯЦЬ, дзеясл. Падмацоўваць. Сьціна асела, нада пыткріпляць, йоды зываліцца можыць. Іванаўка Хоцім. ПЫТКРЯСЩЬ, дзеясл. Заправіць, эдобрыць. Ядуць нішчымную бульбу, ні сала, ні алею німа, i пыткрясіць нечым. Серчыцы Краснап. ПЫТПІРЫЗАЦЦА, дзеясл. Падперазацца. Німа апыяскі — нечым пытпірызацца. Старае Сяло Мсцісл. ПЫТРАВА, -ы, ж. 1. Патрава, страва, яда. Дыстывай пытраву, будзім абедыць. Кокатава Мсцісл. 2. Патрава [шкода, нанесен а я на полі, сенакосе ці ў агародзе жывёлай]. Пытраву бальшую коні зьдзелылі на пожні. Горня Хоцім. ПЫТРАВЩЬ, дзеясл. Патравіць,,скарміць. За зіму увесь авёс пытравілі, i сеіць будзіць нечым. Канахоўка Клім. ПЫТРАЩЬ, дзеясл. Патроіць, узараць другім разам папар. Я ужо пытраіў сваё поля. Хвёдараўка Краснап. ПЫТРАПІЦЬ, дзеясл. Патрапіць. Ен ікраз пытрапіць у час. Мне хочыцца пытра* піць вдурімя на места работы. Слаўнае Мсцісл. ПЫТРАШЫЦЬ, дзеясл. Патрашыць. Парсючка абварылі варым, абмылі i пычалі пытрашыць. Парадзіна Мсцісл. ПЬІТСІКАЦЬ,дзеясл. [Падсякаць], падцінаць. Пытсікай c етый стыряны, сысна туды будзіць падыць. Высокі Бор Краснап. ПЫТСЛУХАЦЬ, дзеясл. Падслухоўваць. Ідзі адцюль, ні пытслухай, што старьшыі гаворюць. Крычаў. ПЫТТАПЛІВЫЦЬ, дзеясл. Падпальваць дровы. Вазьмі ды ныдзярі бярёсты, ёю ладна пыттаплівыць печ. Слаўнае Мсцісл. . ПЫТЦКУВАЦЬ, дзеясл. Падцкаваць [падгаварыць]. Пытцкувалі малых біцца, а самі рягочуць. Шумячы. ПЫТЦУКНУЦЬ, дзеясл. Падцкаваць, падгаварыць. Пытцукнуў хлыпца, а сам нызад: стыдна так дзелыць. Мсціслаў. ПЫТЧЫРКНУТЫЙ, прым. Падкрэслены. Выпішы у сшытак yci eo етыя пытчыркнутыя словы! Пірагова Мсцісл. ПЫТЧЫРКНУЦЬ, дзеясл. Падкрэсліць. Пытчыркніце у етым сказе дзейнік. Сутокі Мсцісл. ПЫТЫЛАНІЦЬ, дзеясл. Пашчасціць. Пытыланіла яму ўзяць такую добрую жопку. Слаўнае Мсцісл. ПЫТЫПТАЦЬ, дзеясл. Патаптаць. Koні надзелылі шкоды: пытыпталі i паелі авёс. Слаўнае Мсцісл. ПЫТЫРЯЧЫЦЬ, дзеясл. Павезці. Жаніх нявесту пытырячыў к сабе ў двору. Палуж Красная. ПЫУВЫБРАЦЬ, дзеясл. Прыбраць, упрыгожыць. У школе сьцены пыўвыбралі лапнікым i дзірізою. Хвёдараўка Краснап. ПЬІУНЫВАЦЬ, дзеясл. Пільнаваць, сцерагчы. Я цябе тут буду пыўнываць. Усполле Раснян. ПЫУСПАЦЦА, дзеясл. Заснуць моцна. Людзі ўжо пыўспаліся — самый сон. Бардзіч Краснап. ПЫУСПЫЛАШЬІЦЦА, дзеясл. Перапалохацца [усхапіцца ад нечакана,сці]. Усі пыўспылашыліся, як угледзілі дым —- думылі, што пыжар. Палуж Краснап. ПЫУТОРНА, прысл. [ГІаўторна], другі раз. Дохтыр скызаў мне пріціць к яму пыўторна. Лешчынка Мсцісл. ПЫХАНЬНЯ, -я, н. Пыхканне, паланне. Ну ŭ рызгарэлісь жа нашы дровы, ад іхнага пыханьня аж горача ўжо стала. Ушакі Чэрык. ПЫХАЦЁНЬНЯ, -я, н. [Хаценне], жаданне. Ны ўсякыя пыхаценьня ёсьць цярпеньня. Сохана Мсцісл. ПЫХАЦЬ, дзеясл. Араць. Ідзі прывядзі кыня, пайдзём пыхаць. Бяседавічы Хоцім. Колькі ты сёньні спыхаў? Новае Сяло Мсцісл. Пыхаў мешань — пад жыта. Хвёдараўка Краснап. ПЫХВА, -ы, ж. Похва, футляр. Недзе я пыхву ат куляріў паціряў. Клімавічы. ПЫХВАЛА, -ы, ж. Пахвала. Пыхвалы за ета ня будзя. Палуж Краснап. ПЫХВАЛПДЦА, дзеясл. Пахваліцца. Зыхацеў пыхваліцца, да нечым. Н у i ніцый наш Антон, а дзе што б ня зьдзелыў —нікому ні пыхваліцца. Канічы Мсцісл. ПЫХВАЛЩЬ, дзеясл. П.ахваліць. Byчыціль мяне пыхваліў зы маю работу. Шарэйкі Касцюк. ПЬІХВЫЛА, -ы, ж. Пахвала. Нашто мне твыя пыхвыла? Я ні хачу, штоб ты хваліў мяне. Слаўнае Мсцісл. ПЫХВЫЛЯ, прысл. Счакаўшы, падля. Перша я прішоў, a пыхвыля, толькі я рыспрануўся, i ён прыехаў. Арцёмаўка Miласл. ПЫХВЫРАЦЬ, дзеясл. Пахварэць. Пыхвыраў троху, дык сусім зьдзяцініўся — нічым ні ўладзіш. Слаўнае Мсцідл. ПЫХВЫРБЫВАЦЬ, дзеясл. Пафарбаваць. Купіла я чырвоныя хварбы, думаю пыхвырбываць андрак. Канахоўка Клім. ПЫХІЛЯНЫЙ, прым. Пахілены. Пыхіляныя макушкі арешын буваюць аттаго, што іх гнуць, рвучы з іх аряхі. Арцёмаўка Міласл. ПЫХІЛЯЦЦА, дзеясл. Пахіляцца. Вішня з вуліцы пычыла пыхіляцца ў сад. Слаўнае Мсцісл. ПЫХІСН ЎЦЦА, дзеясл. Пахіснуцца. Як на зло, нада было пыхіснуцца майму здароўю ў такоя цяжолыя ўрэмя. Бяседавічы Хоцім. ГІЫХЛАПНГ, -ёў, мн. л. Лапці з вяровак [лычныя лапці, плеценыя на капыл]. Мне нада навіць вярёўкі i сплесьць пыхлапні — сусім босы хаджу. Слаўнае Мсцісл. Як сплёў я пыхлапні, дык шэсьць нядзель насіў. Бяседавічы Хоцім. Пыхлапні ўдвыя больш зы лапці носюцца, a пянькі на іх адна горсьць нада, Арцёмаўка Miласл. ПЫХМЯЛГЦЦА, дзеясл: Пахмяліцца. Tрэба сяньні іціць шукаць пыхмяліцца noслі ўчырашніга. Канічы Касцюк. ПЫХНУЦЬ, дзеясл. 1. Хутка пабегчы [знікнуць]. Як пыхнуў ён ціраз прасла, дык
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вдўрімя
5 👁
 ◀  / 512  ▶