ПУШНО, -а, н. Пухно [пульхняк]. Ета ні дзіцёнык, a пушно некыя, ручыняткі, як пірівязыныя. Гарадзец Бабр. ПУШНЫЙ, прым. 1. Пульхны. Ныпяклі мы новыга хлеба, вышаў такей пуійный, смачный. Юркаўка Крыч. 2. Смачны. Ты, мабыць, нечыга пушныга пад'еў, калі варыва ня хочыш есьць. Цівецкая Краснап. ПУШТЭНТ, -a, м. Камень, якім націраюць боты для глянцу. Як паедзеш у Чэрыкаў, купі мне там пуштэнт для ботыў. Тур'я Чэрык. ПУШУРУВАЦЬ, дзеясл. Пашараваць. Як ета ты міскі мыеш рукой — іх нада пушуруваць вяхоткый. Палуж Краснап. ПУШУТКУВАЦЬ, дзеясл. Пашуткаваць, пакпіць. Якей ты чылавек, с табою й пушуткуваць нільзя — січас абідзіўсь. Мануйлы Краснап. ПУШЧА, -ы, ж. Путча, лес. Сколькі там яшчэ лесу ёсьць! Тыкая пушча стаіць, што ні пралезьць — увыйціць у етый лес, дык цёмна днём. Арцёмаўка Міласл. Зайшлі мы ў самую путчу, а цёмна! I ня ведаем, куды ісьці. Пірагова Мсцісл. ПУШЧАЦЬ, дзеясл. Пушчаць. Верхняк не пушчаіць прьпылак валіцца. Пухнава Раснян. ПУШЫЧКА, -i, ж. Памянш. ад пушка. Татычка, купі мне путычку на перкі i кырындаш. Я купіў путычку канхвет. Кокатава Мсцісл. ПЧАЛГНА, -ы, ж. [Асобная] пчала. Пчаліна жывёла не вялікая, а пажывы дае многа. Балакеры Мсцісл. ПЧАЛГНКА, -i, ж. Памянш. ад пчаліна. Пчалінка з цьвяткоў мёд зьбіраець. Меншая Багацькаўка Мсцісл. Малінка стыяла; II Пчалінка сядзела. || Малінка схілілысь, II Пчалінка забілысь. 3 нар. песні, М. Г. 74. ПЧАЛШЫИ, прым. Пчаліны. Нейдзі пчаліны рой туміць! Горкі Краснап. ПЧАЛЯР, -а, м. Пчаляр. У натай вёсцы быў добры пчаляр Янка, да ў мінулым годзе памёр. Міцькаўшчына Мсцісл. ПЧЫЛА, -ы, ж. Пчала. ён жа ні рызьбярэ — тто асва, тто пчыла. Старае Сяло Мсцісл. Мяне пчыла як джыганула, аж я падскочыў. Парадзіна Мсцісл. Які з цібе зямец, калі пчолы ў цябе ніяк не вядуцца. Ушакі Чэрык. Пчолы хлыпца чыста абджыгылі. Будагошч Мсцісл. Яго толькі дражнюць «зямец», а пчол у яго зроду ні було. Барысавічы Хоцім. Макар зямец харошый: пчол у яго быгата. Касцюковічы. ПЧЫЛЯР» -a, м. Пчаляр. О, ён добры пчыляр — у яго так добра пчолы вядуцца, а мёду ж колькі! Ушакі Чэрык. ПШАНГЦА, -ы, ж. Пшаніца. Конь зайшоў у птаніцу i ткоды нырабіў. Лапаціна Мсцісл. Пасеіў гоні птаніцы-яркі, ніхай расьцець. Белы Камень Бялынкав. ПШАШЧНЫЙ, прым. Пшанічны. Ета ж мука пшанічныя, дык i надта белыя. Мсціслаў. Ны Украіні дык там аржанога хлеба німа, a толькі пшанічны. Буда Рагатая Міласл. ПШАНІЧЫНЬКА, -i, ж. Памянш. ад пшаніца. Сёліта наша пшанічынька зырадзіла, будзіць пірагоў ны сьвята. Глупікі Крыч. A з-пыд гаю, гаю вецір веіць, || зачынька пшанічыньку сеіць. 3 нар. песні» M. Г. 112. ПШЭННЫИ, прым. Пшонны [лшаніч*ны]. Пшэнны хлеб, пшэнныя мука, пшэп' ныя поля. Ныварыла матка галычак з мььлаком, з пшэннай мукі. Пірагова Мсцісл. ПЫАБДЗЁЛЫЦЦА, дзеясл. Запэцкацца. Чысьціўшы комін, я ўвесь у сажу пы* абдзелыўсь. Палуж Краснап. ПЫАБДУРЩЬ, дзеясл. [Абдурыць],. ашукаць, абмануць. Хітрыя дзеўка — усіх хлопцыў пыабдуріла. Восаў Краснап. ПЫАБДУРЬВЫЦЬ, дзеясл. [Паабдурваць], паашукваць [ашукаць, абмануць]. Ht вяжысь c цыганымі — яны вас пыабдурьвыюць. Крычаў. ПЫАБІШЧАНЫЙ, прым. Абяцаны, даклераваны. Пыабішчаный конь здох, дык ён даў мне другога. Бяседавічы Хоцім. ПЫАБЛАЗІЦЬ, дзеясл. Пааблазіць, аблезці. Hy, вось, узьліеш яшчэ вар на pyкі — пыаблазяць тады. Ушакі Чэрык. ПЫАБСІКАЦЬ, дзеясл. Паабсякаць, Упярёд нада пыабсікаць сучча, а тады ўжсу можна i резыць — лаўчэй будзіць. Бяседавічы Хоцім. ПЫАБСТРЫГАЦЬ, дзеясл. [Паабстрыгаць], абстрыгчы. Сваіх авечык мы пыаб* стрыгалі ўжо. Барысавічы Клім. ПЫАДБІРАЦЬ, дзеясл. Адабраць. Яыадбіралі ў нас немцы ўсё чыста. Хвёдараў*ка Краснап. ПЫАДДРЁГЫЦЬ, дзеясл. Адтрэсці, адбіць. Ехаць было ны калёсах дрёгка, дык ня толькі ў грудзёх, алі ўсё лантушша ў жываце пыаддрёгыла. Слаўнае Мсцісл. ПЫАЛЁІНЫЙ, прым. Паалеены [за« праўлены алеем]. Суп поены, троху пыалеі* ный, нічога, укусный. Залачэўка Краснап, ПЫАЛЁІЦЬ, дзеясл. Паалеіць [заправіць алеем]. Хацеў бульбу пыалеіць, ды нечым — алей увесь спытрябілі. Дзянісавічьі Навазыбк. ПЫАППАЛПДЬ, дзеясл. [паапальваць]* паапякаць. 3 горя ён хацеў азяліцца, хва* ціў быстрыя водкі, дык усё ў році пыаппаліў, чуць ні памёр. Слаўнае Мсцісл. ПЬІАСОБ, прысл. Асобна. Пылажы сваю ныпрятку пыасоб, штоб ні ліжала ўмесьці з другімі. Палуж Краснап. ПЫАСОБКУ, прысл. Асобна. Яго хата стаіць ны краю сіла, пыасобку, адна сабе, Бяседавічы Хоцім. ПЫАСОБНА, прысл. Асобна. Нада каровам даць есьць пыасобна, ато яны па* б'юцца i вывірнуць мякіну. Арцёмаўка Miласл. / ПЫАТАЧЫЦЬ, дзеясл. Напасці, anaнаваць [пагрызці]. Чэрьві капусту пыатачылі, што спасу німа — зьядуць усю чыста. Серчыцы Краснап. ПЫАТСІКАЦЬ, дзеясл. Паадсякаць, адсячы. Што ты там дзелыіш упацёмку? Пальцы сабе пыатсякеш. Горня Хоцім. ПЫБАЧЫЦЬ, дзеясл. Пабачыць. Ен жа цяпер штодня п'яный, ніколі цьвярозыга ні пыбачыш. Парадзіна Мсцьсл. ПЫБРІТАЦЦА, дзеясл. Падружыцца, Пьяныя зы чаркай пыбріталіся, а на другt дзень пабілісь. Парадзіна Мсцісл
Дадатковыя словы
абдўрьвы, бюцца, падеў, пяный, туря
8 👁